Ἀποστολή καί ἔργο τῆς Θεολογίας. Πρός τούς ἀλλοιώνοντας τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ὁ ρόλος της: «Ὁ ρόλος τῆς θεολογίας στὴν ἐποχή μας, εἶναι νὰ δώσει στοὺς ἀνθρώπους ἕνα ἀνώτατο φῶς γιὰ ὅλες τὶς ἀπόψεις τῆς ζωῆς τους, μία τελικὴ παραμυθία, μία σταθερὴ πεποίθηση ὅτι οἱ δραστηριότητές τους ἔχουν πράγματι οὐσιαστικὸ νόημα· ὁ σκοπός της εἶναι νὰ παροτρύνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ συμμετέχουν ὁλόψυχα σ' αὐτὲς τὶς δραστηριότητες μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἐργάζονται νὰ ἐκπληρώσουν τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ποὺ καλεῖ τὸ σύνολον τῆς δημιουργίας πρὸς τὸν τελικό της προορισμό»[i].

ΘΕΟΛΟΓΙΑ στηρίζεται στὴν θεία Ἀποκάλυψι: «οὐδεμίαν γὰρ λέξιν ἡ καθ’ ἡμᾶς θεολογία φέρει μὴ διὰ θείας ἀποκαλύψεως τὴν ἀρχὴν ἐκπεφασμένην»[ii].

ΘΕΟΛΟΓΟΣ ἀποστολὴ καὶ ἔργο τοῦ Ὀρθοδόξου: «Ὁ Ὀρθόδοξος θεολόγος συνεπῶς δὲν ἔχει κανένα ἄλλο καθῆκον στὸ ἔργο του ἀπὸ τὸ νὰ ἑρμηνεύει τὴν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ ὅπως βιώνεται ἀπὸ τὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας, μία ἐμπειρία στὴν ὁποία συμμετέχει καὶ ὁ | ἴδιος. Μόνον κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ θεολογία του θὰ εἶναι περισσότερο ἀπὸ δική του θεολογία καὶ θὰ γίνει μία θεολογία φωτισμένη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ποὺ ἐνεργεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία καθοδηγώντας τὸ διδακτικὸ λειτούργημά της. Ἔτσι ὁ Ὀρθόδοξος θεολόγος ἀγωνίζεται νὰ δείχνει ὅτι ἡ θεολογία του εἶναι μόνον μία ἔκφραση τοῦ πνεύματος τῆς πιστῆς κοινότητας, δηλαδή, μία ἔκφραση τοῦ πνεύματος τῆς Ἐκκλησίας»[iii].

ΘΕΟΛΟΓΟΣ προϋποθέσεις του: «Διὰ πολιτείας, ἄνελθε· διὰ καθάρσεως, κτῆσαι τὸ καθαρόν. Βούλει θεολόγος γενέσθαι ποτὲ καὶ τῆς θεότητος ἄξιος; Τὰς ἐντολὰς φύλασσε, διὰ τῶν προσταγμάτων ὅδευσον· πρᾶξις γὰρ ἐπίβασις θεωρίας· ἐκ τοῦ σώματος τῇ ψυχῇ φιλοπόνησον»[iv].

---

[i] Δημητρίου Στανιλοάε, Θεολογία καὶ Ἐκκλησία (Ἀθήνα: Τῆνος, 1989), σ. 218.

[ii] Γρηγορίου Παλαμᾶ, Λόγοι ἀποδεικτικοί, Β’ 57   (Συγγράμματα, τόμ. Α΄, σ. 130). Πρβλ. Σταύρου Γιαγκάζογλου, Κοινωνία Θεώσεως (Ἀθήνα: Δόμος, 2001), σ. 75.

[iii] Δημητρίου Στανιλοάε, Θεολογία καὶ Ἐκκλησία (Ἀθήνα: Τῆνος, 1989), σ. 210-211.

[iv] Γρηγορίου Θεολόγου, Περὶ δόγματος καὶ καταστάσεως ἐπισκόπων (Κ'), 12   (ΒΕΠ 59, 147).