Διωγμοί Χριστιανῶν κατά τό διάστημα 2015 - 2017

https://www.churchinneed.org/wp-content/uploads/2017/10/persecution-1-1.pdf

Χριστιανοί: καταδιωγμένοι καὶ ξεχασμένοι

περιοδικὸ Παρεμβολὴ τεῦχος 122/2017

Σὲ διακόσια ἑκατομμύρια ὑπολογίζονται σήμερα οἱ χριστιανοὶ ποὺ σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἀντιμετωπίζουν διακρίσεις καὶ κοινωνικὲς πιέσεις λόγω τῆς πίστης τους. Οἱ συντριπτικὰ περισσότεροι παραμένουν ἀκλόνητοι στὴν ἀγάπη τους στὸν Χριστό, παρὰ αὐτὸ ποὺ οἱ σχετικὲς ἐκθέσεις ὀνομάζουν «πιέσεις», ποὺ στὴν πραγματικότητα περιγράφει ἕνα εὐρὺ φάσμα διώξεων, ἀπὸ τὸν κοινωνικὸ στιγματισμὸ καὶ τὴν ἐπαγγελματικὴ ὑποβάθμιση ἕως τὴ φυλάκιση, τὸν βασανισμὸ καὶ τὴν ἐκτέλεση.

Πρὶν λίγες ἡμέρες, ἡ ὀργάνωση «Βοήθεια στὴν Ἐκκλησία» (Aid to the Church in Need), ποὺ ἑδρεύει στὶς Η.Π.Α., δημοσίευσε τὴν τακτική της ἔκθεση γιὰ τὸ σύγχρονο διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν, μὲ τὸν τίτλο «Διωγμένοι καὶ Ξεχασμένοι;» (Persecuted and Forgotten? A report on Christians oppressed for their Faith 2015-17).

Ὅπως διαπιστώνει ἡ Ἔκθεση, «τὴν τελευταία διετία σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς χῶρες ποὺ ἐξετάστηκαν, ἡ θέση τῶν χριστιανῶν ἐπιδεινώθηκε σὲ σχέση μὲ τὸ 2015. Αὐξήθηκαν ἡ βία καὶ ἡ καταπίεση. Αὐτὸ εἶναι πολὺ σημαντικό, μὲ δεδομένη τὴν ἐπιδείνωση τῶν συνθηκῶν ζωῆς τῶν χριστιανῶν ποὺ εἶχε ἤδη προηγηθεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια. Ἡ μόνη χώρα ὅπου δὲν διαπιστώθηκε ἐπιδείνωση τῆς θέσης τῶν χριστιανῶν ἦταν ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία. Ἀλλὰ ἐκεῖ ἡ κατάσταση ἦταν ἤδη τόσο κακή, ποὺ δύσκολα θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιδεινωθεῖ». Σημειώνεται ἐδῶ πὼς «ὁλόκληρη ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία ζεῖ ὑπὸ τὸ νομικὸ καθεστὼς τοῦ … τεμένους. Τὸ Βασίλειο εἶναι ἴσως ἡ μόνη χώρα στὸν κόσμο (μαζὶ μὲ τὴ Βόρειο Κορέα) ὅπου ἀπαγορεύεται νὰ λειτουργήσει χριστιανικὸς ναός. Ἀκόμα καὶ στὴν … Τεχεράνη λειτουργοῦν ἐκκλησίες, ἀλλὰ ὄχι στὸ Ριάντ. Βέβαια στὸ Ἰρὰν ἀπαγορεύεται νὰ γίνει Θεία Λειτουργία στὴν τοπικὴ γλώσσα (φαρσί)». Ἀντίστοιχα, «στὴν Αἴγυπτο εἶναι παράνομο νὰ προσηλυτισθεῖ κανεὶς ἀπὸ τὸ μουσουλμανισμὸ στὸν χριστιανισμό».

Ὅσον ἀφορᾶ τὴ Μέση Ἀνατολή, ἡ Ἔκθεση διαπιστώνει πὼς «ἡ ἔξοδος τῶν χριστιανῶν ἀπὸ τὸ Ἰρὰκ συνεχίζεται καὶ εἶναι μαζική. Ἀλλὰ διαφαίνεται κάποια ἐλπίδα, καθὼς ὁρισμένες κοινότητες χριστιανῶν τολμοῦν νὰ ἐπαναπατριστοῦν». Παρόμοια εἶναι ἡ κατάσταση στὴ Συρία: «Ἰδιαίτερα ὀδυνηρὸ εἶναι ὅ,τι συμβαίνει στὸ Χαλέπι, ὅπου μέχρι πρὶν λίγα μόλις χρόνια ἀνθοῦσε μιὰ ἀπὸ τὶς πολυπληθέστερες χριστιανικὲς κοινότητες στὴ Μέση Ἀνατολή. Ἰδιαίτερο ρόλο στὸ σύγχρονο διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν ἔπαιξε ἡ ἐμφάνιση τοῦ “Ἰσλαμικοῦ Κράτους” (ISIS ἢ Νταές). Τὸ Νταὲς πραγματοποίησε ἀνοικτὴ γενοκτονία κατὰ τῶν χριστιανῶν στὰ μέρη ποὺ κατέλαβε στὴ Συρία καὶ τὸ Ἰράκ. Στὴν Κοιλάδα τῆς Νινευῆ στὸ Ἰράκ, ὅπου κατοικοῦσαν χριστιανικὲς κοινότητες, σὲ δυόμισι χρόνια κατεδαφίστηκαν ἀπὸ τὸ Νταὲς 13.000 σπίτια καὶ πῆραν τὸν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς 120 χιλιάδες κάτοικοι». Εὐτυχῶς, «ἡ ἧττα τοῦ Νταὲς καὶ ἄλλων ἀκραίων ἰσλαμικῶν ὀργανώσεων στὰ προπύργιά τους στὴ Μέση Ἀνατολὴ ἐμφανίζεται ὡς ἡ τελευταία ἐλπίδα τῶν χριστιανικῶν κοινοτήτων τῆς Μέσης Ἀνατολῆς νὰ ἀποφύγουν τὸν ἐκμηδενισμό τους. Πολλὲς κοινότητες δὲν θὰ ἄντεχαν μιὰ ἀνάλογης βιαιότητας ἐπίθεση στὸ μέλλον.

Ὁ ἀκραῖος ἰσλαμισμὸς πλήττει ἰδιαίτερα τοὺς χριστιανοὺς τῆς κεντρικῆς Ἀφρικῆς. Στὴ βόρεια Νιγηρία, ἡ ὀργάνωση Μπόκο Χαράμ, ποὺ συνδέεται μὲ τὸν ISIS, ὀργανώνει ἐπίσης γενοκτονία κατὰ τῶν χριστιανῶν, μὲ πυρπολήσεις καὶ βομβιστικὲς ἐπιθέσεις κατὰ ἱερῶν ναῶν καὶ χιλιάδες θύματα. Τὸ κύμα βίας ποὺ ἐξαπέλυσε ἡ Μπόκο Χαρὰμ ἄφησε 5 χιλιάδες χῆρες καὶ 15 χιλιάδες ὀρφανά. Σχεδόν … δύο ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἀναγκάστηκαν νὰ μετακινηθοῦν σὲ ἀσφαλέστερες τοποθεσίες.

Ἀλλὰ ἡ Μέση Ἀνατολὴ δὲν εἶναι ἡ μόνη περιοχὴ ὅπου οἱ χριστιανοὶ διώκονται συστηματικὰ γιὰ τὴν πίστη τους. Στὴν Ἀσία ἐπίσης, καὶ ἰδιαίτερα τὴν Ἰνδία, τὴν Κίνα καὶ τὴ Βόρειο Κορέα, ἡ πίστη στὸν Χριστὸ ἔχει ἐπιπτώσεις. 

Στὴν Ἰνδία, ἡ ἄνοδος στὴν ἐξουσία τοῦ ἐθνικιστικοῦ-ἰνδουιστικοῦ κόμματος Μπαρατίγια Τζανάτα (BJP) καὶ τοῦ ἐπικεφαλῆς του Ναρέντρα Μόντι στὴν πρωθυπουργία, ἔδωσε τὸ «πράσινο φῶς» στοὺς μισαλλόδοξους ἰνδουιστὲς νὰ ἐξαπολύσουν κύμα βιαιοτήτων κατὰ τῶν Ἰνδῶν χριστιανῶν. Ἀντίστοιχα, οἱ κρατικὲς ὑπηρεσίες ἐμφανίζονται ὅλο καὶ πιὸ ἐχθρικὲς καὶ προκατειλημμένες ἀπέναντι στοὺς χριστιανούς.

Στὴν Κίνα, ὁ Πρόεδρος τῆς χώρας περιέγραψε τὸν Χριστιανισμὸ ὡς “ξένη ἐπιβουλή”. Οἱ κινεζικὲς ἀρχὲς κατηγοροῦν τοὺς Κινέζους χριστιανοὺς γιὰ “ἀπειθαρχία”. Ἐνῶ τὸ κύμα τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῆς χώρας διογκώνεται, οἱ ἀρχὲς συνεχίζουν νὰ κατεδαφίζουν ἐκκλησίες γιὰ πολεοδομικοὺς δῆθεν λόγους καὶ νὰ ἀφαιροῦν τὸ σῆμα τοῦ σταυροῦ ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς ναούς. Μέσα σὲ ἕνα χρόνο, κατεδαφίστηκαν ἄνω των 2.000 ἐκκλησιῶν. Ὁρισμένες τοπικὲς ἀρχὲς ἀπαγόρευσαν τὰ … χριστουγεννιάτικα δέντρα ἢ τὴν ἀποστολὴ εὐχετηρίων καρτῶν. Ἀλλὰ εἰς μάτην. Ὑπολογίζεται πὼς σὲ εἴκοσι χρόνια ἡ Κίνα θὰ εἶναι ἡ χώρα μὲ τοὺς περισσότερους χριστιανοὺς στὸν κόσμο!

Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ κομμουνιστικὴ Βόρειος Κορέα συνεχίζει νὰ κρατάει τὰ “σκῆπτρα” τοῦ πιὸ ἀπηνοῦς διωγμοῦ τῶν χριστιανῶν. Οἱ σπάνιες πληροφορίες ἀπὸ τὰ συμβαίνοντα στὴν χώρα-κρατητήριο μιλοῦνε γιὰ “ἀνείπωτες ὠμότητες” εἰς βάρος τῶν χριστιανῶν τῆς χώρας. Ἡ ὑποχρεωτικὴ λιμοκτονία, οἱ ἀναγκαστικὲς ἐκτρώσεις, ἡ σταύρωση χριστιανῶν πάνω σε φλεγόμενους σταυρούς (!) καὶ ἡ σύνθλιψή τους κάτω ἀπὸ ὁδοστρωτῆρες εἶναι στὴν ἡμερήσια διάταξη!».

Ἰδιαίτερα θλιβερὸ εἶναι πόσο «ξεχασμένοι» εἶναι αὐτοὶ οἱ μάρτυρες χριστιανοὶ ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις, τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς, ἀκόμα καὶ τὶς ἀνθρωπιστικὲς Μὴ Κυβερνητικὲς Ὀργανώσεις ποὺ ἐξειδικεύονται σὲ ζητήματα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ συμβαίνει γιὰ λόγους γεωπολιτικῶν ἰσορροπιῶν, ὅπως στὴν περίπτωση τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας, τῆς Ἰνδίας ἢ τῆς Κίνας. Γιὰ λόγους πολιτικούς, καθὼς στὴν «οὐδετερόθρησκη» Δύση ἡ τοποθέτηση ὑπὲρ τῶν χριστιανῶν μπορεῖ νὰ ἀκούγεται ὡς ἰδιαίτερα «συντηρητικὴ» στὰ αὐτιὰ ἑνὸς «προοδευτικοῦ» ἀκροατηρίου. Ἔτσι τὰ πολιτικὰ κόμματα διστάζουν νὰ προβάλλουν τὸ ζήτημα τοῦ σύγχρονου διωγμοῦ κατὰ τῶν χριστιανῶν καὶ τὰ Μ.Μ.Ε. εἶναι φειδωλὰ στὶς σχετικὲς ἀνταποκρίσεις. Ἡ κατάσταση στὸν τομέα αὐτὸν εἶναι χειρότερη στὴν Εὐρώπη ἀπὸ ὅ,τι στὶς Η.Π.Α.

Μεγάλο ρόλο στὴν ἀποσιώπηση τοῦ σύγχρονου διωγμοῦ κατὰ τῶν χριστιανῶν –τοῦ χειρότερου ἀπὸ ἀριθμητικῆς ἀπόψεως στὴν ἱστορία- παίζει καὶ ἡ ἄγνοια. Εἶναι γνωστὴ ἡ ἱστορία ἑνὸς Ἀμερικανοῦ στρατηγοῦ στὸ Ἰράκ, ποὺ ὅταν συναντήθηκε μὲ ἐκπροσώπους τῆς ἐκεῖ χριστιανικῆς κοινότητας, μιᾶς ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες στὴ χριστιανοσύνη, τοὺς ρώτησε… πότε προσηλυτίστηκαν! «Ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια», ἦταν ἡ ἀπάντηση. Τέλος, ἰδιαίτερα θλιβερὴ εἶναι ἡ ἀποσιώπηση τῶν δεινῶν των χριστιανῶν ἀπὸ ὁρισμένες χριστιανικὲς ἐκκλησίες, γιὰ δογματικοὺς λόγους. Δυστυχῶς, σὲ ὁρισμένους κύκλους προτεσταντῶν, ὀρθοδόξων καὶ ρωμαιοκαθολικῶν, ὑπάρχει μιὰ διστακτικότητα νὰ ἀναφερθοῦν στὸ μαρτύριο χριστιανῶν ποὺ ἀνήκουν σὲ διαφορετικὲς ὁμολογίες, ἀπὸ φόβο μήπως φανοῦν ὑποχωρητικοὶ σὲ θεολογικὰ θέματα. Ἀλλὰ οἱ βασανιστὲς καὶ οἱ ἐκτελεστὲς δὲν ἔχουν ἀνάλογες εὐαισθησίες. Καλὸ θὰ ἦταν κι ἐμεῖς, νὰ κλίνουμε τὸ γόνυ καὶ νὰ ἑνώνουμε τὶς προσευχές μας γιὰ ἐκείνους ποὺ πεθαίνουν μαρτυρικὰ μὲ τὸ Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸ στόμα.

Ἐπιμέλεια-μετάφραση:

Νίκος Ράπτης

Ἐκπαιδευτικὸς