Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
159. Στὸν τυπογράφο Γ. Κ. γιὰ τὸν ἀσπασμὸ τοῦ ἱερέα.
Δὲν φθάνει μόνο ἡ πίστη. Ἱεραποστολικὲς ἐπιστολὲς Β' (Ἀθήνα: Ἐν πλῷ, 2008), σσ. 80-82.
Πέθανε ὁ γέρος ἱερέας σας, καὶ στὴ θέση του ἦρθε νέος θεολόγος. Στὸν γέρο ἱερέα μὲ εὐχαρίστηση φιλούσατε τὸ χέρι, ἀλλὰ λέτε ὅτι σᾶς εἶναι δυσάρεστο νὰ φιλᾶτε τὸ τοῦ ἱερέα ποῦ εἶναι πολὺ πιὸ νέος ἀπὸ σᾶς. Δὲν ἀκούσατε τὴν ἱστορία περὶ τοῦ ἡγεμόνα Μίλος καὶ τοῦ νεαροῦ ἱερέα;
Αὐτὴ ἡ ἱστορία ἔχει ὡς ἑξῆς: Κάποιος νεαρὸς παπὰς ἔκανε Λειτουργία στὸ Κραγκουγιέβατς παρουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνα Μίλος. (Ὁ γέρος ἡγεμόνας ἦταν ἐξαιρετικὰ εὐσεβής. Ἡ ἀκολουθία στὴν Ἐκκλησία δὲν ξεκινοῦσε ὥσπου αὐτὸς νὰ ἔρθει. Στὴν Ἐκκλησία στεκόταν στὴ θέση του σὰν στυλωμένος καὶ προσευχόταν μὲ ταπείνωση στὸν Θεό). Ὅταν ὁ νεαρὸς ἱερέας τελείωσε τὴν ἀκολουθία, ἔβγαλε μπροστὰ στὸν ἡγεμόνα τὸν σταυρὸ καὶ τὸ ἀντίδωρο. Ὁ ἡγεμόνας φίλησε τὸν σταυρό, καὶ ἤθελε νὰ φιλήσει καὶ τὸ χέρι τοῦ ἱερέα. Ὅμως ὁ νεαρὸς τράβηξε τὸ χέρι πίσω, σὰν νὰ ντρέπεται ποὺ ὁ γέροντας κυρίαρχος τῆς χώρας ἤθελε νὰ τοῦ φιλήσει τὸ χέρι. Ὁ ἡγεμόνας Μίλος τὸν κοίταξε καὶ εἶπε: «Δῶσε νὰ φιλήσω τὸ χέρι! Δὲν φιλῶ τὸ δικό σου χέρι ἀλλὰ τὸ ἀξίωμά σου, ποὺ εἶναι γεροντότερο καὶ ἀπὸ σένα καὶ ἀπὸ μένα».
Μ’ αὐτό, νομίζω, ὅτι ὅλα ἔχουν λεχθεῖ καὶ ἐπεξηγηθεῖ. Ὁ γέρων ἡγεμόνας μίλησε στὴν Ἐκκλησία καὶ εἶπε λόγια ἐμπνευσμένος ἄπό το Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Σκεφθεῖτε μόνος σας: ἐὰν ὁ ἱερέας σας εἶναι εἴκοσι πέντε χρόνων,τὸ ἀξίωμά του εἶναι χίλια ἐννιακόσια. Καὶ ὅταν ἐσεῖς φιλᾶτε τὸ χέρι του, φιλᾶτε τὸ ἀξίωμα, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ πέρασε σὲ πολλὲς χιλιάδες λειτουργοὺς τοῦ ἱεροῦ τοῦ Θεοῦ. Ἐνῶ ἀσπάζεσθε τὸ ἀξίωμα τοῦ ἱερέα, ἀσπάζεστε καὶ ὅλα τὰ μεγάλα ἱερὰ καὶ τοὺς ἄξιους πνευματικούς, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν αὐτὸ τὸ ἀξίωμα ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους ἕως σήμερα. Φιλᾶτε τὸν ἅγιο Ἰγνάτιο, τὸν ἅγιο Νικόλαο, τὸν Μέγα Βασίλειο, τὸν ἅγιο Σάββα, τὸν Ἀρσένιο καὶ τὸν Ἰωαννίκιο καὶ πολλοὺς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι στὴ γῆ ἦταν κοσμήματά της καὶ τώρα στὸν οὐρανὸ εἶναι κοσμήματα τοῦ οὐρανοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὀνομαστεῖ γήινοι ἄγγελοι καὶ οὐράνιοι ἄνθρωποι. Κι ἔτσι, ὁ ἀσπασμὸς τοῦ ἱερέα δὲν γίνεται μὲ ἕνα ἁπλὸ φιλί, ἀλλά, κατὰ τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου, «ἐν φιλήματι ἁγίῳ» (Α' Κορ. 16:20).
Φιλῆστε λοιπὸν χωρὶς δισταγμὸ τὸ χέρι ποὺ εὐλογεῖ, καὶ τὸ ἀξίωμα ποὺ εἶναι εὐλογημένο ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Κι ἀκόμα τὸ νὰ φιλᾶμε νεότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, ὅπως καὶ τὸ νὰ ἀκοῦμε νεότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, εἶναι καλὸ ἐπειδὴ μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια καὶ μᾶς διδάσκει τὴν ταπεινοφροσύνη.
Ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰρήνη καὶ χαρὰ
