Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων Ἀναστασίου Γιαννουλάτου
Ἡ καθοριστικὴ παρουσία
«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ… μεθ' ἡμῶν ὁ Θεὸς»
(Μτ. 1:23)
https://www.skai.gr/news/greece/to-minyma-tou-arxiepiskopou-alvanias-anastasiou-gia-ta-xristougenna
Φέτος τὰ Χριστούγεννα θὰ τὰ ἑορτάσουμε χωρὶς ἐξωτερικοὺς πανηγυρισμούς, χωρὶς πολυπληθεῖς οἰκογενειακὲς ἢ φιλικὲς συγκεντρώσεις, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ χωρὶς καθολικὴ συμμετοχὴ τῶν πιστῶν στὶς λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις. Συγχρόνως, ὅμως, οἱ περιορισμοί, λόγω τῆς πανδημίας, θὰ ἔχουν καὶ μερικὲς θετικὲς παρενέργειες. Πρὶν ἀπὸ ὅλα εἶναι εὐκαιρία νὰ ἐκτιμήσουμε πόσο τεράστια σημασία ἔχουν στὴν πνευματικὴ καὶ κοινωνική μας ζωὴ τὰ αὐτονόητα γιὰ τοὺς πιστούς· ἡ δυνατότητα νὰ μεταβαίνουμε ὅποτε ἀποφασίζουμε στοὺς ἱεροὺς ναούς, γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε, γιὰ νὰ συμμετάσχουμε στὶς λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, στὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὴ τὴ φορὰ πρόκειται γιὰ ἕνα ἄλλο εἶδος πνευματικῆς «νηστείας» καὶ ἀσκήσεως, ποὺ ἐπιβάλλεται ἀπὸ ἐξωτερικὲς συνθῆκες.
Φέτος ἴσως μειωθοῦν ἀπὸ τὴ μεγάλη αὐτὴ ἑορτὴ τὰ παρατέρα ἐπιχρίσματα: ὁ περιττὸς ἐκκωφαντικὸς θόρυβος καὶ τὰ ἄσχετα στοιχεῖα ποὺ ἔχουν διεισδύσει, μὲ κύριο σκοπὸ τὸ κέρδος καὶ τὴ ματαιοδοξία, ἀλλοιώνοντας τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς μοναδικῆς ἑορτῆς. Θὰ γιορτάσουμε μὲ ἁπλότητα, στέρηση ἀλλὰ καὶ πόνο γι' αὐτοὺς ποὺ ἀπεβίωσαν ὁλομόναχοι καὶ γι' αὐτοὺς ποὺ ἐπεβίωσαν μέσα στὴ θλίψη καὶ τὴν ἀμηχανία, ταλαιπωρημένοι ἀπὸ τὶς ποικίλες δυσκολίες.
Παρ' ὅλη τὴν ἀποξένωση καὶ τὴν ἐρημιὰ ποὺ μᾶς ἀπειλεῖ, στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων δεσπόζει πάντοτε τὸ μοναδικὸ γεγονός, ὁ ἐρχομὸς καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστὸς δὲν ἔρχεται σὰν ἐπισκέπτης νὰ μᾶς χαιρετήσει εὐγενικὰ καὶ κατόπιν ἀθόρυβα νὰ φύγει. Ἔρχεται, γιὰ νὰ μείνει μαζί μας. Αὐτὸ δηλώνει τὸ ὄνομα Ἐμμανουήλ, ποὺ σημαίνει «μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός». Δὲν ἔρχεται σὰν δυνάστης, νὰ μᾶς ἀφαιρέσει τὴν ἐλευθερία, ἐπιβάλλοντας τὸ θέλημά του. Ἔρχεται σὰν βρέφος συμμεριζόμενος τὴ στέρηση, τὴν ξενιτειὰ καὶ μ' ἕνα ἀδιόρατο χαμόγελο εἰρήνης καὶ ἐλπίδος ἔρχεται νὰ μείνει μαζί μας. Θὰ ἀντιμετωπίσει ὁ ἴδιος δοκιμασίες, προσβολές, ἐχθρότητες, ποὺ θὰ κορυφωθοῦν στὸ Πάθος, συμμετέχοντας στὴν ὀδύνη τῆς ἀνθρωπότητος. Ἔρχεται, γιὰ νὰ μείνει μαζί μας, ἀμφισβητούμενος, διωκόμενος, νὰ μᾶς στηρίξει, νὰ μᾶς παρηγορήσει μὲ τὴν ἀναστάσιμη ὑπόσχεσή του: «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Μτ 28:20). Εἶναι μαζί μας ὄχι μόνον στὶς γαλήνιες φάσεις τῶν ἐπιτυχιῶν, τῆς καλῆς ὑγείας καὶ τῶν ἁρμονικῶν σχέσεων μὲ τοὺς ἄλλους. Παραμένει μυστικὰ μαζί μας καὶ στὶς θολὲς περιόδους, ὅταν ἡ θλίψη, ἡ ἀποτυχία, ἡ ἀσθένεια καταπονοῦν τὴν ὕπαρξή μας.
Κυρίως ἡ καθοριστικὴ αὐτὴ παρουσία πρέπει νὰ εἶναι συνειδητὴ καὶ συνεχὴς στὴ διαμόρφωση καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν σκέψεων, τῶν ἰδεῶν, τῶν ἀποφάσεων καὶ τῶν ἐνεργειῶν μας. Δὲν μποροῦμε νὰ ἱκετεύουμε νὰ εἶναι παρὼν στὶς δύσκολες ὧρες τῆς ζωῆς μας καὶ νὰ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὸ θέλημά του ἢ νὰ τὸ παραθεωροῦμε στὴ νοοτροπία καὶ τὴ συμπεριφορά μας στὴν καθημερινή μας ζωή. Ἡ διαρκὴς συναίσθηση τῆς παρουσίας του εἶναι ἡ μόνη ἱκανὴ νὰ μᾶς ὁδηγήσει σωστὰ στὶς περιπέτειες τοῦ βίου μας.
Τὴν πολύπλευρη αὐτὴ παρουσία καλούμεθα νὰ ζήσουμε ἐντονότερα, αὐτὴ τὴ φορὰ μὲ λιγότερη ἔπαρση γιὰ τὴν ἀνθρώπινη γνώση, τὶς ἱκανότητες καὶ τὴ δύναμή μας. Μὲ περισσότερη ἀναζήτηση γιὰ τὶς προτεραιότητες τοῦ ἀνθρώπινου γένους καὶ ἀλληλεγγύη σὲ τοπικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Μὲ περισσότερη ἐλπίδα. Εἶναι συμβολικὸ ὅτι τὸ ἐμβόλιο, ποὺ ἀναμένεται νὰ δώσει διέξοδο στὴν πολύπλευρη αἰχμαλωσία μας ἀπὸ τὸν κορονοϊό, ἔρχεται στὴ ζωή μας σὰν ἰδιότυπο χριστουγεννιάτικο δῶρο.
Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν ἀτμόσφαιρα τῆς περίεργης ἀπομόνωσης ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβάλει ἡ πανδημία, στὴ μοναξιά, τὴν ἀγωνία καὶ τὸν φόβο, ἂς ἀντισταθοῦμε, ἀδελφοί μου, γιορτάζοντας τὰ φετινὰ Χριστούγεννα μὲ προσήλωση κυρίως στὴ λυτρωτικὴ παρουσία τοῦ ἀκτίστου Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἰσέρχεται στὴν κτιστὴ δημιουργία, διατηρώντας τὸν τελευταῖο λόγο στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας καὶ ὁλοκλήρου της κτίσεως.
Στὴν ἀπροσδιόριστη, ἀπρόσμενη μοναξιὰ ποὺ μᾶς παγώνει, ἡ μυστικὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ ζεσταίνει τὴ σκέψη καὶ ζωογονεῖ τοὺς πνεύμονες. Αὐτὸ τὸ αἰσιόδοξο ἄγγελμα τῶν Χριστουγέννων, καθαρὸ σὰν διαμάντι, χωρὶς ποικίλα στολίδια, χρυσόσκονη καὶ ἐντυπωσιακὰ περιτυλίγματα, πρέπει φέτος ἰδιαίτερα νὰ ἀναδειχθεῖ καὶ νὰ βιωθεῖ. Ὄχι σὰν ἁπλῆ ἀνάμνηση ἑνὸς ἀξιαγάπητου βρέφους, ἀλλὰ ὡς καθοριστικὸ μήνυμα ἐλπίδος, ὡς ἡ μοναδικὴ ἔκφραση τῆς ἀγάπης, τῆς παντοδυναμίας τοῦ Πατρός, τοῦ Κυρίου καὶ Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος, ὡς ἐγγύηση τοῦ γεγονότος ὅτι δὲν εἴμαστε μόνοι στὴν προσωπικὴ καὶ παγκόσμια περιπέτειά μας οὔτε στὴν πρόσφατη πανδημία.
Αὐτὴ τὴν καθοριστικὴ ἐμπειρία ὀφείλουμε ὄχι μόνο νὰ τὴν ἐνισχύσουμε μέσα μας, ἀλλὰ νὰ τὴ μεταδώσουμε ὡς πνευματικὰ ἀντισώματα στοὺς γύρω μας. Μὲ στοργή, μὲ ταπείνωση, μὲ τὸν λόγο, μὲ τὴ σιωπή, χωρὶς προκλητικὴ οἴηση. Δὲν εἶναι μόνον ὁ κορονοϊὸς ποὺ μεταδίδεται ἀθόρυβα καὶ δραστικά. Πολὺ περισσότερο, ἡ πίστη σὲ αὐτὴ τὴ λυτρωτικὴ παρουσία μεταδίδεται ἤρεμα καὶ ἀποτελεσματικὰ ἀπὸ πιστὸ ἄνθρωπο σὲ ἄνθρωπο καὶ ἀπὸ ὁμάδα σὲ ὁμάδα.
Τὸ πιὸ οὐσιαστικό, λοιπόν, χριστουγεννιάτικο δῶρο, ἀδελφοί μου, ποὺ μποροῦμε νὰ προσφέρουμε στὸν ἑαυτό μας ἀλλὰ καὶ στοὺς γύρω μας εἶναι ἡ συναίσθηση καὶ ἡ μαρτυρία τῆς παρουσίας τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στὴν καθημερινή μας πορεία.
Εὐλογημένα Χριστούγεννα μὲ ἀνθεκτικὴ ὑγεία! Εἰρηνοφόρο καὶ ὁλόφωτο τὸ Νέο Ἔτος 2021.
