Ἡ ἐπίπτωση τῆς Ἀριστερᾶς στὶς γυναῖκες
Τοῦ Ντέννις Πράγκερ
https://theepochtimes.gr/i-epiptosi-tis-aristeras-stis-gynaike/
Ὅπως ἔχω καταγράψει σὲ πολλὲς περιπτώσεις, ἡ Ἀριστερὰ καταστρέφει ὅ,τι ἀγγίζει. Δὲν ὑπάρχει ἐξαίρεση. Ἀπὸ τὰ πανεπιστήμια μέχρι τὰ λύκεια καὶ τώρα συμπεριλαμβανομένων ἀκόμη καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων, μέχρι τὴν τηλεόραση ἀργὰ τὸ βράδυ, τὸν ἀθλητισμό, τίς τέχνες καί, ὅλο καὶ περισσότερο, τὴν ἐπιστήμη, ἡ Ἀριστερὰ εἶναι μιὰ μηχανὴ καταστροφῆς.
Καὶ πουθενὰ δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ ζημιὰ πιὸ ἐμφανὴς ἢ τραγικὴ ἀπὸ ὅ,τι ὅσον ἀφορᾷ τίς γυναῖκες.
Στὴν πραγματικότητα, τίποτα δὲν καταδεικνύει τὴ δύναμη τῆς ἀριστερῆς ἰδεολογίας τόσο πολὺ ὅσο τὸ τί ἔχει κάνει αὐτὴ ἡ ἰδεολογία στὶς γυναῖκες. Εἶναι τόσο ἰσχυρὴ ἡ ἀριστερὴ ἰδεολογία, ποὺ εἶναι πιὸ ἰσχυρὴ ἀπὸ τὴ φύση τῶν γυναικῶν.
Ἀκολουθοῦν τέσσερα παραδείγματα:
1: Ἡ ἐπιθυμία νὰ δεθοῦν μὲ ἕναν ἄνδρα
Σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς καταγεγραμμένης ἱστορίας, σχεδὸν ὅλες οἱ γυναῖκες ἀναζητοῦσαν ἕναν ἄνδρα μὲ τὸν ὁποῖον θὰ συνδεθοῦν. Φυσικά, ἕνας προοδευτικὸς θὰ ἰσχυριζόταν ὅτι αὐτὸ ἴσχυε μόνο ἐπειδὴ ὅλες οἱ κοινωνίες ἐμφύτευαν αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία στὶς γυναῖκες ἢ ἐπειδὴ ἡ κοινωνικὴ πίεση δὲν ἔδινε στὶς γυναῖκες πολλὲς ἐπιλογὲς στὸ θέμα αὐτό. Δὲν εἶναι, θὰ ὑποστήριζαν οἱ προοδευτικοί, ἔμφυτη στὴ γυναικεία φύση ἡ λαχτάρα γιὰ ἕναν ἄνδρα.
Ἀλλὰ ὅποιος κι ἂν εἶναι ὁ λόγος - ἔμφυτη φύση ἢ κοινωνικὴ προσδοκία - εἶναι γεγονὸς ὅτι ἡ ἐπιθυμία τῶν γυναικῶν γιὰ ἕναν ἄνδρα ἦταν σχεδὸν καθολική.
Στὴ συνέχεια ἦρθε ὁ σύγχρονος ἀριστερὸς φεμινισμός, ὁ ὁποῖος μετέδωσε σὲ γενιὲς νέων γυναικῶν μέσῳ σχεδὸν κάθε ἐπιρροῆς στὴ ζωή τους -κυρίως μέσῳ τῶν δασκάλων καὶ τῶν μέσων ἐνημέρωσης- ὅτι μιὰ γυναῖκα δὲν χρειάζεται ἕναν ἄνδρα. Σύμφωνα μὲ τὰ πνευματώδη λόγια ἑνὸς φεμινιστικοῦ ἀφορισμοῦ, «Μιὰ γυναῖκα χωρὶς ἄντρα εἶναι σὰν τὸ ψάρι χωρὶς ποδήλατο».
Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι οἱ περισσότερες γυναῖκες χρειάζονται ἕναν ἄνδρα, ὅπως καὶ οἱ περισσότεροι ἄνδρες χρειάζονται μιὰ γυναῖκα. Οἱ περισσότεροι ἄντρες δὲν μεγαλώνουν πλήρως χωρὶς γυναῖκα καὶ οἱ περισσότερες γυναῖκες δὲν μεγαλώνουν πλήρως χωρὶς ἄντρα (ἀναφέρομαι, φυσικά, στὶς ἑτεροφυλόφιλες γυναῖκες καὶ ἄντρες). Ἄν χρειάζεστε ἀπόδειξη, ρωτῆστε σχεδὸν ὁποιονδήποτε παντρεμένο, ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ἂν ὁ γάμος τοὺς ὡρίμασε.
2: Ἡ ἐπιθυμία γιὰ γάμο
Μαζὶ μὲ τὴν ἐπιθυμία γιὰ ἕναν ἄνδρα, ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν γυναικῶν ἤθελε νὰ παντρευτεῖ. Θεωρήθηκε ὅτι ἡ ἐπιθυμία αὐτῆς τῆς δημόσιας δέσμευσης πρὸς καὶ ἀπὸ ἕναν ἄνδρα ἦταν μέρος τῆς γυναικείας φύσης. Ὡστόσο, ἡ Ἀριστερὰ ἔχει ἀναιρέσει μὲ ἐπιτυχία καὶ αὐτὸ τὸ κομμάτι τῆς γυναικείας φύσης.
Ὡς ἀποτέλεσμα τῆς φεμινιστικῆς καὶ ἄλλης ἀριστερῆς κατήχησης, ἡ πεποίθηση ὅτι μιὰ γυναῖκα δὲν χρειάζεται ἕναν ἄνδρα ὁδήγησε στὸ ἀναπόφευκτο συμπέρασμα: ὁ γάμος δὲν εἶναι ἀπαραίτητος. Καὶ μπορεῖ ἀκόμη καὶ νὰ εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο καταπίεσης.
Αὐτὸ ἔχει σοβαρὲς κοινωνικὲς συνέπειες. Γνωρίζουμε ἀπὸ καιρὸ ὅτι οἱ ἀνύπαντροι ἄνδρες διαπράττουν τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν βίαιων ἐγκλημάτων στὴν κοινωνία. Οἱ ἀνύπαντροι ἄνδρες ἀποτελοῦν κοινωνικὸ πρόβλημα. Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχουμε ἀναγνωρίσει -καὶ ἴσως οὔτε κἂν γνωρίζει- εἶναι οἱ ἐπιβλαβεῖς συνέπειες τοῦ μὴ γάμου τῶν γυναικῶν.
Ἐνῶ οἱ ἀνύπαντρες γυναῖκες δὲν διαπράττουν σχεδὸν τόσα βίαια ἐγκλήματα ὅσο οἱ ἀνύπαντροι ἄνδρες (ἂν καὶ ἴσως ἀρχίζουν νὰ πλησιάζουν), οἱ ἀνύπαντρες γυναῖκες ἀποτελοῦν ὅλο καὶ περισσότερο κοινωνικὸ πρόβλημα. Τὸ πιὸ προφανὲς πρόβλημα εἶναι ὅτι οἱ γυναῖκες ποὺ ἀποκτοῦν παιδιὰ χωρὶς ποτὲ νὰ παντρευτοῦν τὸν πατέρα τῶν παιδιῶν τους -ἢ ἄλλον ἄνδρα- παράγουν ἕνα ἐξαιρετικὰ δυσανάλογο ποσοστὸ κοινωνικῶν ἀπροσάρμοστων. Ἀλλὰ πολλὲς γυναῖκες ποὺ δὲν γεννοῦν ποτὲ οὔτε παντρεύονται ἀποτελοῦν ἐπίσης κοινωνικὸ πρόβλημα. Εἶναι πιὸ πιθανὸ νὰ εἶναι θυμωμένες καὶ νὰ ἐκφράζουν αὐτὸν τὸν θυμὸ ὑποστηρίζοντας ριζοσπαστικοὺς σκοποὺς ποὺ ὑπονομεύουν τὴν κοινωνία. Ὅπως ἀναφέρει τὸ Barron's, ἐνῶ συνολικὰ μόλις τὸ 14,2% τοῦ πληθυσμοῦ συνέβαλε σὲ «σκοποὺς φυλετικῆς δικαιοσύνης» ὅπως τὸ Black Lives Matter τὸ 2020, «σχεδὸν οἱ μισὲς ἀνύπαντρες γυναῖκες στὶς ΗΠΑ -ἕνα μεγαλύτερο ποσοστὸ ἀπὸ τοὺς ἀνύπαντρους ἄνδρες ἢ τὰ παντρεμένα ζευγάρια- ὑποστήριξαν ἢ συμμετεῖχαν ἐνεργὰ σὲ διαδηλώσεις γιὰ τὴ φυλετικὴ δικαιοσύνη».
Ὅπως ἀναφέρει μιὰ ὀργάνωση ἀκτιβιστῶν γυναικῶν, ἡ Women's Voices Women Vote, ἤδη στὶς ἐκλογὲς τοῦ 2012, «τὸ χάσμα τοῦ γάμου ἐπισκίασε τὸ χάσμα τῶν δύο φύλων...»....
3: Ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀποκτήσουν παιδιά
Τοὐλάχιστον ὅσο ἡ ἐπιθυμία νὰ συνδεθεῖ κανεὶς μὲ ἕναν ἄνδρα καὶ ἡ ἐπιθυμία νὰ παντρευτεῖ θεωροῦνταν μέρος τῆς γυναικείας φύσης, ἄλλο τόσο ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀποκτήσει κανεὶς παιδιὰ θεωροῦνταν ἀκόμη πιὸ ἐνσωματωμένη στὴ γυναικεία φύση. Κι ὅμως, ἡ ἀριστερὴ ἰδεολογία καταφέρνει νὰ ἐξαλείψει ἀκόμη καὶ αὐτὸ τὸ κομμάτι τῆς γυναικείας φύσης. Περισσότερες γυναῖκες ἀπὸ ποτὲ ἐπιλέγουν νὰ μὴν κάνουν παιδιά. Δεῖτε, γιὰ παράδειγμα, τὸ ἄρθρο: «Περισσότερες γυναῖκες σὰν ἐμένα ἐπιλέγουν νὰ μὴν κάνουν παιδιά. Εἶναι ἡ ἐποχὴ τῆς ἐξαίρεσης;» ποὺ δημοσιεύτηκε, στὴν ἐφημερίδα The Guardian. Ἡ συγγραφέας κλείνει τὸ ἄρθρο της μὲ τὸν ἑξῆς τρόπο: «Θὰ τὸ πῶ ξεκάθαρα: Δὲν θέλω παιδιά, δὲν ἔχω κάνει ποτέ, καὶ δὲν αἰσθάνομαι κανενὸς εἴδους ἔλλειψη. Ἁπλᾶ αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ζωντανή». Μιλάει ἐκ μέρους ἑνὸς αὐξανόμενου ἀριθμοῦ γυναικῶν.
4: Ἡ ἐπιθυμία νὰ προστατευτεῖ ἡ ἀθωότητα τῶν παιδιῶν
Ἴσως τὸ πιὸ καταπληκτικὸ πρᾶγμα ποὺ ἔχει κάνει ἡ προοδευτικὴ ἰδεολογία στὶς γυναῖκες εἶναι νὰ ἀνατρέψει τὴν ἔμφυτη γυναικεία ἐπιθυμία νὰ προστατεύουν τὰ παιδιά, εἰδικὰ τὴ σεξουαλικὴ ἀθωότητα τῶν παιδιῶν. Τὸ κίνημα νὰ διδάσκονται τὰ πολὺ μικρὰ παιδιὰ γιὰ τὸ σέξ, γιὰ τὴ «ρευστότητα τοῦ φύλου», νὰ ἐκτίθενται σὲ «Drag Queen Story Hours» κ.λπ. καθοδηγεῖται καὶ ἀποτελεῖται κατὰ συντριπτικὴ πλειοψηφία ἀπὸ γυναῖκες.
Ὁ ἀριστερισμὸς φαίνεται νὰ ἀποδεικνύει ὅτι ἡ ἰδεολογία μπορεῖ νὰ ὑπερισχύσει τῆς ἀνθρώπινης φύσης. Τέτοια εἶναι ἡ δύναμη τῆς κοινωνικῆς κατήχησης. Ἕνα ἀναπόφευκτο ἀποτέλεσμα εἶναι μιὰ γενιὰ μὲ περισσότερες καταθλιπτικὲς νεαρὲς γυναῖκες καὶ περισσότερες μετανιωμένες μεσήλικες γυναῖκες ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε στὴν ἱστορία.
Ἡ Ἀριστερὰ καταστρέφει ὅ,τι ἀγγίζει. Μπορεῖτε νὰ προσθέσετε τὶς γυναῖκες στὴ λίστα.
