Γεννήθηκα ἀπὸ παρένθετη μητρότητα καὶ τώρα ἀγωνίζομαι ἐναντίον της (Olivia Maurel)
https://mumdadandkids.gr/oikogeneia/olivia-maurel
Τὸ ἐρώτημα εἶναι, πρέπει τὰ παιδιὰ νὰ δημιουργοῦνται κατόπιν παραγγελίας καὶ νὰ πωλοῦνται κατὰ τὶς ἰδιοτροπίες κάποιων ἀτόμων; Πρέπει μιὰ γυναῖκα νὰ γίνεται ἀντικείμενο ἐκμετάλλευσης ὅπως ἐπιβάλει ἡ ἰδιοτροπία τῶν ἐνηλίκων πελατῶν; Ἡ παρένθετη μητρότητα καὶ ἡ δωρεὰ ὠαρίων εἶναι ἐκμετάλλευση γυναικῶν καὶ ἐμπορευματοποίηση ἀνηλίκων.
Αὐτὸ εἶναι πραγματικὰ τὸ ζήτημα. Πολὺ λίγα «ἐγὼ» ὑπάρχουν σὲ αὐτὴ τὴ συζήτηση, δεδομένου ὅτι τὰ παιδιὰ εἶναι τὰ μόνα ποὺ δὲν λαμβάνονται ὑπόψη στὶς ἐμπορικὲς συμβάσεις ποὺ δεσμεύουν τὴν παρένθετη μητέρα, τὸν σύζυγο καὶ τοὺς ἀγοραστές. Τὰ παιδιὰ ἔχουν ἀνθρώπινα δικαιώματα ἀπὸ τὴ γέννησή τους, ἀνθρώπινα δικαιώματα ποὺ τοὺς ἀφαιροῦνται στὴν παρένθετη μητρότητα. Τὸ δικαίωμα νὰ γνωρίζουν τὴν προέλευσή τους, τὸ δικαίωμα νὰ μὴν ἀνταλλάσσονται, νὰ μὴν ἀγοράζονται οὔτε νὰ πωλοῦνται, δικαιώματα ποὺ παραβιάζονται ἤδη ἀπὸ τὴ σύλληψή τους. Καὶ εἶναι πολλὰ περισσότερα... Καὶ αὐτὸ τὸ γνωρίζετε πολὺ καλά.
Θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω ὅλους ἐδῶ, ποὺ μὲ προσκάλεσαν νὰ πῶ τὴ δική μου πλευρὰ τῆς ἱστορίας, ὡς παιδὶ ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ παρένθετη μητρότητα καὶ τώρα παλεύω ἐναντίον τῆς παρένθετης μητρότητας.
Εἶμαι εὐγνώμων καὶ θεωρῶ ἐξαιρετική μου τιμὴ νὰ βρίσκομαι σὲ ἕνα τέτοιο μέρος. Εἶναι κάτι πολὺ σπουδαιότερο ἀπὸ ὅσο περίμενα καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσω πὼς εἶμαι πολὺ συγκινημένη. Θὰ μοιραστῶ μαζί σας ὁλόκληρη τὴν ἱστορία μου μὲ πολλὴ εἰλικρίνεια, πολλὴ ταπεινοφροσύνη.
Εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ μιλάω μπροστὰ σὲ μιὰ τόσο μεγάλη ὁμάδα ἀνθρώπων ποὺ εἶναι τόσο εὐφυεῖς, ὁπότε εἶμαι λίγο νευρικὴ πρέπει νὰ ὁμολογήσω. Ἀλλὰ πιστεύω ὅτι τὰ λόγια μου σήμερα εἶναι σημαντικά, γιατί πολὺ συχνά, δυστυχῶς, ξεχνᾶμε τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐπηρεάζονται περισσότερο ἀπὸ τὴν παρένθετη μητρότητα. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν δίνουν ποτὲ τὴ συγκατάθεσή τους. Ποτὲ δὲν ἔχουν δικό τους λόγο, καὶ αὐτοὶ εἶναι τὰ παιδιὰ ποὺ γεννιοῦνται ἀπὸ παρένθετη μητρότητα. Αὐτὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ξεκόβονται ἀπὸ τὶς μητέρες τους ποὺ τὰ γέννησαν, γιὰ νὰ πουληθοῦν σὲ ἀγνώστους. Κάπως ὅπως τὰ αὐτοκίνητα ποὺ παραγγέλνεις ἀπὸ τὰ ἐργοστάσια καὶ διαλέγεις ποιές ἐκδόσεις σου ἀρέσουν καὶ ποιές ὄχι. Καὶ αὐτὰ τὰ παιδιὰ θεωροῦνται σὰν δεύτερης κατηγορίας ἀντικείμενα καὶ σὰν προϊόντα.
Ἐγώ, σήμερα, εἶμαι ἕνα προϊὸν τῆς παρένθετης μητρότητας. Δημιουργημένο, πουλημένο καὶ ἀγορασμένο, καὶ θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ τὴ δική μου ἄποψη τῆς ἱστορίας, ὥστε νὰ καταλάβετε πῶς μὲ ἐπηρέασε καὶ γιατί σήμερα δὲν μποροῦμε ἁπλᾶ νὰ «ρυθμίζουμε» τὴν παρένθετη μητρότητα, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὴν καταργήσουμε. Ἁπλᾶ καὶ ξεκάθαρα. Γιὰ τὸ καλὸ τοῦ παιδιοῦ καὶ φυσικὰ γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν παιδιῶν. Ἕνα παιδὶ δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ἀποτελεῖ ἀντικείμενο ἑνὸς τέτοιου συμβολαίου, καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ἀποτελεῖ ἀντικείμενο μιᾶς συναλλαγῆς.
Ἔτσι, ὅπως σᾶς εἶπα, θὰ ταξιδέψουμε τώρα 40 χρόνια πίσω. Τότε ἦταν ποὺ καὶ ἡ δική μου ἱστορία ξεκίνησε, ἀκόμα καὶ πρὶν τὴ γέννησή μου. Οἱ «κατὰ πρόθεση» γονεῖς μου γνωρίστηκαν, ἡ «κατὰ πρόθεση μητέρα» μου εἶχε ἤδη ἕναν γιὸ μὲ ἕναν ἄλλο ἄντρα. Οἱ γονεῖς μου εἶχαν μιὰ πολὺ ἐπιτυχημένη ἐπιχείρηση, πολὺ ἔξυπνοι ἄνθρωποι. Πρέπει νὰ τοὺς τὸ ἀναγνωρίσω αὐτό.
Ἡ μητέρα μου ἦταν 11 χρόνια μεγαλύτερη ἀπὸ τὸν πατέρα μου, τὰ χρήματα ἔρεαν, ἦταν στὸ ἀπόγειο τῆς καριέρας τους, καὶ πιστεύω ὅτι σὲ κάποιο βαθμό, ἡ μητέρα μου ξέχασε τὸ βιολογικό της ρολόϊ. Καὶ ἔτσι κάποια στιγμὴ ἀποφάσισαν νὰ κάνουν οἰκογένεια, ἀλλὰ ἦταν λίγο ἀργά... Σὲ αὐτὸ τὸ στάδιο, ὁ πατέρας μου ἦταν 48 χρονῶν. Ὁ πατέρας μου συγγνώμη ἦταν 37 καὶ ἡ μητέρα μου ἦταν 48 καὶ ἡ μητέρα μου εἶχε ἤδη προβλήματα ὑπογονιμότητας. Σύμφωνα μὲ τὸν πατέρα μου, μὲ τὸν ὁποῖο εἶχα μιὰ πρόσφατη συζήτηση, ἐκεῖνος ἤθελε ἕνα παιδὶ μὲ τὰ δικά του γονίδια, ὁπότε ἡ υἱοθεσία ἦταν ἐντελῶς ἔξω ἀπὸ τὰ σχέδια καὶ ἡ παρένθετη μητρότητα ἦταν ἡ μόνη τους ἐπιλογὴ ὥστε νὰ μὴν ἐγκαταλείψουν τὴν ἰδέα τοῦ παιδιοῦ. Ἐγωιστικὴ ἀπόφαση πιστεύω, ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ ἱστορία τους. Γι' αὐτὸ ἔψαξαν στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες καὶ πιὸ συγκεκριμένα στὸ Louisville Kentucky, γιὰ νὰ βροῦν ἕνα πρακτορεῖο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ βροῦν μιὰ παρένθετη μητέρα. Οἱ γονεῖς μου φυσικὰ ἔδωσαν πρῶτα στὸ πρακτορεῖο, μιὰ λίστα μὲ κριτήρια σχετικὰ μὲ τὴ γυναῖκα, πῶς θὰ ἔπρεπε νὰ μοιάζει.
Ἐγὼ προσωπικὰ γεννήθηκα μέσῳ παραδοσιακῆς παρένθετης μητρότητας, ὄχι ἐμπορικῆς παρένθετης μητρότητα, ἄρα ἡ βιολογική μου μητέρα σχετίζεται βιολογικὰ μαζί μου, παρ' ὅλο ποὺ κατὰ τὴ γνώμη μου δὲν ἔχει καμία ἀπολύτως διαφορά, ἐὰν ἡ μητέρα εἶναι βιολογικὰ συνδεδεμένη μὲ τὸ παιδὶ ἢ ὄχι ἐπειδὴ γιὰ μένα ἡ μητέρα εἶναι αὐτὴ ποὺ ἔχει τὸ παιδὶ μέσα στὴ μήτρα της γιὰ 9 μῆνες καὶ φυσικὰ γεννᾶ τὸ παιδί. Περνάει περίπου ἕνας χρόνος καὶ τὸ 1991, οἱ γονεῖς μου βρῆκαν μιὰ παρένθετη μητέρα ἀλλὰ ἐκείνη δὲν κρατοῦσε τὰ ἔμβρυα, καὶ ἔτσι ἔπρεπε νὰ ἀντιστοιχιστοῦν ξανά, μὲ ἐκείνη ποὺ θὰ ἦταν ἡ βιολογική μου μητέρα καὶ ἐκείνη εὐτυχῶς ἔμεινε ἔγκυος σὲ μόλις δύο μῆνες μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ συμβολαίου.
Λέγεται συχνὰ ὅτι τὰ πρακτορεῖα ἐξετάζουν τὴν ψυχολογία τῆς γυναίκας μέσῳ πολὺ λεπτομερῶν τέστ. Πὼς διασφαλίζουν ὅτι δὲν ἔχουν χρέη νὰ πληρώσουν, ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι αὐτὸ δὲν εἶναι ἀλήθεια. 14 δισεκατομμύρια δολάρια ἦταν ἡ παρένθετη ἀγορὰ στὸ 2022. Καὶ ἐσεῖς εἰλικρινὰ πιστεύετε ὅτι ἐξετάζονται τόσο προσεκτικὰ οἱ γυναῖκες, ποὺ μπορεῖ νὰ λένε ψέματα κατὰ τὴ διάρκεια τῶν συνεντεύξεων τους; Δὲν νομίζω.
Ἡ περίπτωσή μου εἶναι τὸ τέλειο παράδειγμα. Ἡ βιολογική μου μητέρα δὲν ἦταν ψυχολογικὰ σταθερή. Εἶχε ἕνα τεράστιο ἱστορικὸ κατάθλιψης, ἀλλὰ πέρα ἀπὸ αὐτό, λίγο πρὶν γεννηθῶ ἐγώ, εἶχε χάσει ἕναν γιό, ἡλικίας 2 καὶ 1/2 ἐτῶν, σὲ ἕνα ἀπόλυτα τραγικὸ οἰκιακὸ ἀτύχημα. Ὁπότε νομίζω ὅτι μπορεῖτε νὰ μπεῖτε στὴ θέση της. Διανοητικὰ δὲν βρισκόταν καθόλου ἐκεῖ. Ἦταν ἐντελῶς συντετριμμένη μετὰ ἀπὸ αὐτό. Ἦταν χρεωμένη καὶ ἔπρεπε νὰ δείξει ἕνα «γενναῖο πρόσωπο», γιὰ τὴν οἰκογένειά της, τὰ παιδιά της καὶ τὸν σύζυγό της. Αὐτὸ τὸ πρακτορεῖο, εἶδε μόνο αὐτὸ ποὺ ἤθελε νὰ δεῖ, ὅταν τὴν προσέλαβε, καὶ αὐτὸ ἦταν τὰ χρήματα, ποὺ ἐκείνη θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς προσφέρει. Ἔκαναν κατάχρηση τῆς κατάστασης, μιᾶς γυναίκας ποὺ χρειαζόταν χρήματα, γιὰ νὰ ταΐσει τὰ παιδιά της καὶ νὰ πληρώσει τοὺς λογαριασμούς της.
Ἔτσι γεννήθηκα στὶς 10 Δεκεμβρίου 1991, μιὰ ἡμερομηνία ποὺ στὴν πραγματικότητα ἐπέλεξαν οἱ κατὰ πρόθεση γονεῖς μου, ἐπειδή... -ἴσως φανεῖ ἀστεῖο- ἔπεφτε ἀνάμεσα στὰ γενέθλια τῆς «κατὰ πρόθεση» μητέρας μου ποὺ γεννήθηκε στὶς 5 Δεκεμβρίου καὶ τῆς βιολογικῆς μου μητέρας ποὺ γεννήθηκε στὶς 15 Δεκεμβρίου. Ἔπρεπε νὰ εἶμαι Χριστουγεννιάτικο μωρό. Ἀκόμα κι αὐτὸ ἀποφασίστηκε γιὰ μένα. Μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε; Οἱ γεννήσεις στὴν παρένθετη μητρότητα μποροῦν ἀκόμη καὶ νὰ ἀποφασιστοῦν καὶ νὰ προγραμματιστοῦν καὶ δὲν εἶμαι πολὺ σίγουρη πῶς αὐτὸ εἶναι πρὸς τὸ βέλτιστο συμφέρον τοῦ παιδιοῦ.
Καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ σημεῖο ποὺ γίνεται κάπως συναισθηματικὸ γιὰ μένα. Ἀμέσως μόλις γεννήθηκα δὲν μὲ ἔβαλαν στὴν ἀγκαλιὰ τῆς βιολογικῆς μου μητέρας. Τῆς μητέρας μου ποὺ μὲ φρόντιζε γιὰ ἐννιὰ μῆνες. Αὐτῆς ποὺ μὲ ἔθρεψε, αὐτῆς ποὺ μοῦ μίλαγε. Αὐτῆς ποὺ ἔνιωθα κάθε συναίσθημα ποὺ τὴ διαπερνοῦσε, ὅταν ἦταν ἔγκυος. Τῆς γυναίκας ποὺ ἐν τέλει ἦταν τὸ μόνο ἄτομο ποὺ γνώριζα... Ὄχι! Ὄχι! Ἔπρεπε νὰ κάνω τὸ μεγάλο ἅλμα τοῦ βρέφους ἀπὸ τὴ μήτρα τῆς μητέρας μου στὸν κρύο κόσμο, στὰ φῶτα τοῦ νοσοκομείου. Καὶ ἔπρεπε νὰ πουληθῶ καὶ νὰ ὁλοκληρώσω τὴ συναλλαγὴ στὴν ἀγκαλιὰ τῶν θετῶν γονέων μου, τοὺς ὁποίους δὲν γνώριζα.
Καὶ αὐτὸ δυστυχῶς ἦταν τὸ πρῶτο τραῦμα ποὺ θὰ σημάδευε τὴν ὑπόλοιπη ζωή μου. Τὸ τραῦμα τῆς ἐγκατάλειψης. Ἔτσι ὡς παιδὶ ἔδειχνα ἤδη σημάδια τοῦ τραύματος, τοῦ τραύματος τῆς ἐγκατάλειψης. Οἱ γονεῖς μου δὲν μποροῦσαν νὰ μὲ ἀφήσουν πουθενά, γινόμουν ὑστερική, ἤμουν ἕνα πολὺ περίπλοκο παιδί. Φοβόμουν πάντα τὴν ἀπόρριψη. Εἶχα πρόβλημα νὰ κάνω φίλους. Οἱ γονεῖς μου δὲν μποροῦσαν νὰ μὲ ἀφήσουν πουθενά, δὲν κοιμόμουν ἀλλοῦ, δὲν πήγαινα σὲ πάρτι, πάθαινα αὐτὴ τὴν ὑστερικὴ κρίση καὶ ἔτσι δὲν μποροῦσαν νὰ μὲ ἀφήσουν. Ἦταν πὼς φοβόμουν, δυστυχῶς, ὅτι θὰ ζοῦσα μιὰ δεύτερη ἐγκατάλειψη κάθε φορὰ ποὺ θὰ μὲ ἄφηναν. Ἀλλὰ ἐκείνη τὴ στιγμή, ζοῦσα ἤδη μιὰ ἐσωτερικὴ μάχη.
Πῶς θὰ μποροῦσα νὰ χτίσω τὸν ἑαυτό μου χωρὶς νὰ ξέρω ἀπὸ ποῦ προέρχομαι; Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐνήλικης ζωῆς μου, τὰ πράγματα χειροτέρεψαν, βυθίστηκα στὸ ἀλκοόλ, ἐξαρτήσεις, ἀκόμη μὲ βίασαν, γιατί ἔφερνα συνεχῶς τὸν ἑαυτό μου στὰ ἄκρα. Ἔκανα πολλὲς ἀπόπειρες αὐτοκτονίας. Ἡ ζωή μου δὲν ἦταν ἡ καλύτερη. Δυσκολευόμουν νὰ κάνω κανονικὲς φιλίες. Ἔπνιγα τοὺς ἀνθρώπους, γιατί φοβόμουν ὅτι θὰ μὲ ἐγκατέλειπαν. Ἤμουν μόνη μου, ἤμουν πολὺ πολὺ μοναχική. Βούλιαζα πολλὲς φορὲς στὴ κατάθλιψη. Συγνώμη... Δὲν κατάφερνα ἀκόμη ποτὲ νὰ βρῶ μιὰ καλὴ δουλειά, δὲν ἤμουν σταθερή, καὶ δυσκολεύτηκα πολὺ νὰ τελειώσω τὶς σπουδές μου.
Κατόπιν, Δόξα τῷ Θεῷ! γνώρισα τὸν ἄντρα μου, ὁ ὁποῖος μὲ βοήθησε σταδιακὰ νὰ ξαναφτιάξω τὴ ζωή μου, ὅπως εἶναι σήμερα, μὲ πολλὴ ὑπομονὴ καὶ πολὺ ἀγάπη. Μὲ ἄφησε νὰ ἀπελευθερώσω ὅλα μου τὰ συναισθήματα, καὶ κατάλαβε ἀκριβῶς γιατί ἀντέδρασα ἔτσι. Σήμερα ἔχω τρία ὄμορφα παιδιά, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρά τους ὑποφέρουν ἀπὸ τὰ τραύματά μου. Ἡ κόρη μου, ἡ μεγαλύτερη, ἡ Eleanor, ὑποφέρει ἀπὸ τὸ τραῦμα τῆς ἐγκατάλειψης καὶ ὁ γιός μου ὁ Theodor, ὁ δεύτερός μου, ὑποφέρει ἀπὸ τὸ τραῦμα τῆς ἀπόρριψης. Δυστυχῶς ὑποφέρουν μὲ τὴ σειρά τους ἀπὸ τὰ τραύματα καθὼς πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι ὅλα αὐτὰ διαπερνοῦν τὶς γενεές. Ὁπότε, ἡ παρένθετη μητρότητα δὲν ἐπηρέασε ἐμένα μόνο. Σᾶς εὐχαριστῶ! Ἡ παρένθετη μητρότητα δὲν ἐπηρεάζει ἐμένα μόνο, δυστυχῶς ἐπηρεάζει καὶ τὰ δικά μου παιδιὰ σήμερα. Φυσικὰ ἔχουν βοήθεια Εἶχα τὶς ἀποδείξεις ὅτι γεννήθηκα ἀπὸ παρένθετη μητρότητα μέσῳ ἑνὸς τὲστ DNA, ποὺ ἔκανα ὅταν ἔγινα 30, τώρα εἶμαι 31. Αὐτὴ ἦταν ἡ φυσικὴ ἀπόδειξη, καθὼς πάντα ἤξερα μέσα μου. Ὅτι δὲν ταίριαζα, εἶχα προβλήματα μὲ τὴ μητέρα μου.
Ἔβλεπα πὼς δὲν συνδέθηκα μαζί της. Συνδέθηκα μὲ τὸν μπαμπᾶ μου λίγο περισσότερο, ἐπειδὴ ἦταν βιολογικὰ σχετιζόμενος μαζί μου. Ἀλλὰ τὰ πράγματα δὲν φαίνονταν σωστὰ καὶ ἤξερα μέσα μου ὅτι κάτι δὲν πάει καλά. Ἐμεῖς τὰ παιδιὰ δὲν ἤμασταν ἀνόητα. Εἴμαστε πολὺ ἔξυπνοι ἄνθρωποι. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρό, διαγνώστηκα μὲ διπολικὴ διαταραχή. Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ σοκάρει κανέναν ἀπὸ ἐσᾶς μετὰ ἀπὸ ὅλα μόλις σᾶς εἶπα. Ἡ βιολογική μου μητέρα, ἡ παρένθετη μητέρα μου, παλεύει καὶ ἡ ἴδια μὲ ψυχικὰ προβλήματα καὶ πιστεύω ὅτι τὸ κληρονόμησα ἀπὸ αὐτήν. Ἀλλὰ πῶς θὰ μποροῦσα νὰ τὸ γνωρίζω; Δὲν εἶχα ποτὲ πρόσβαση στὰ ἰατρικά μου ἀρχεῖα ἀπὸ τὴν πλευρά της καὶ ὅλα ἦταν κρυμμένα ἀπὸ ἐμένα. Καὶ ἐκείνη μπορεῖ νὰ εἶχε πεῖ ψέματα κατὰ τὴ διάρκεια τῆς διαδικασίας, τελικά. Στὴν πραγματικότητα ὅταν ἔμεινα ἔγκυος στὸ πρῶτο μου παιδί, τὴν Eleanor, φοβόμουν μέχρι θανάτου. Φοβήθηκα μέχρι θανάτου γιατί δὲν ἤξερα, τί θὰ μποροῦσα νὰ μεταφέρω στὸ μωρό μου. Καρκίνο; Μιὰ γενετικὴ ἀσθένεια; Ψυχικὴ νόσο; Ἀπασχολεῖ τὸ μυαλό μου νὰ καταλάβω, ἐὰν εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ παιδιοῦ, νὰ κρύψουν ὅλες αὐτὲς τὶς πληροφορίες ἀπὸ αὐτό, ἀπὸ τὴ ζωή του.
Συγγνώμη.
Αὐτὴ εἶναι μιὰ σύντομη περίληψη τῆς ζωῆς μου. Πολὺ πολὺ σύντομη. Θὰ μποροῦσα νὰ μιλάω γιὰ ὧρες γιὰ τὴ ζωή μου καὶ ὅλα τὰ προβλήματα ποὺ μοῦ ἔχει προκαλέσει ἡ παρένθετη μητρότητα. Ὑπάρχουν πάντα συνέπειες. Κοιτᾶξτε ἐμένα. Δύο ἄτομα, οἱ κατὰ πρόθεση γονεῖς μου, πρὶν ἀπὸ 31 χρόνια, πῆραν μιὰ μικρὴ ἀπόφαση, μετὰ μιὰ μεγαλύτερη, καὶ μετὰ μιὰ πιὸ ἀσήμαντη καὶ ἡ μιὰ ἀπόφαση μετὰ τὴν ἄλλη, ἐγὼ ἦλθα τελικὰ στὸ κόσμο. Καὶ ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἤμουν ἡ συνέπεια, μιᾶς μικρῆς ἐπιλογῆς ποὺ ἔκαναν δύο ἄνθρωποι, σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ δὲν ὑπῆρχα κἄν. Kαι αὐτὴ ἡ ἐπιλογὴ καθόρισε ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξή μου. Εἶμαι μιὰ συνέπεια καὶ ἐλπίζω ὅτι σύντομα θὰ εἶμαι ἐγὼ ποὺ θὰ προκαλέσω τὶς συνέπειες γιὰ τὴν κατάργηση τῆς θηριωδίας τῆς παρένθετης μητρότητας. Ἀλλὰ προσέξτε, στὰ λόγια μου, δὲν θὰ μὲ ἀκούσετε ποτὲ νὰ κατηγορῶ τοὺς γονεῖς μου. Χρησιμοποίησαν μιὰ διαδικασία ποὺ ἦταν ἁπλῶς μιὰ προσφορά, μιὰ ἐπιλογὴ ποὺ τοὺς προσφέρθηκε σὲ μιὰ ἀσημένια πιατέλα καὶ δὲν εἶχαν τὴ δύναμη νὰ ἀντισταθοῦν σὲ αὐτή. Σήμερα, δὲν νιώθω κανένα μῖσος γιὰ αὐτούς, δὲν τοὺς κατηγορῶ, τοὺς ἀγαπῶ, ἀλλὰ κατηγορῶ τὸ σύστημα, ποὺ ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ ἐπιτρέπει τὴ νομιμοποίηση τῆς παρένθετης μητρότητας. Πρῶτα ἐγκρίναμε τὴ χρήση τῆς παρένθετης μητρότητας γιὰ ἰατρικοὺς λόγους ὅπως ἡ ὑπογονιμότητα. Κατόπιν τὴν ἀποδεχόμαστε γιὰ κοινωνικοὺς λόγους καὶ μετὰ τὴν ἀποδεχόμαστε γιὰ ὁτιδήποτε, γιὰ ὅλα καὶ γιὰ ὅλους. Ἀλλὰ ἐξ αἰτίας τῆς ἐμπορίας ἀνθρώπων, πώλησης παιδιῶν, τῆς ἐκμετάλλευσης τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, γιὰ ἠθικούς, βιοηθικοὺς λόγους, ἡ παρένθετη μητρότητα πρέπει νὰ καταργηθεῖ.
Ἀλλὰ κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη καὶ δὲν εἶμαι γιατρὸς ἤ..., εἶμαι ἁπλῶς ἕνα παιδί. Ὁ σπουδαιότερος λόγος γιὰ νὰ καταργηθεῖ αὐτὸ τὸ τερατούργημα εἶναι γιὰ χάρη τοῦ παιδιοῦ. Γιὰ τὰ δικαιώματά του. Γιὰ τὴν ψυχική του ἰσορροπία, τὴν ὁποία αὐτὸς ἢ αὐτή, μπορεῖ σὰν ἐμένα, νὰ μὴ καταφέρει ποτὲ νὰ ἀνακτήσει. Καὶ θὰ τελειώσω μὲ αὐτό.
Καὶ αὐτὸ εἶναι γιὰ ὅλους ἐσᾶς ποὺ μπορεῖ νὰ πιστεύετε ὅτι αὐτὸ εἶναι φυσιολογικό, ἐννοῶ ὅτι ἡ παρένθετη μητρότητα εἶναι φυσιολογική, καὶ ἴσως θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν «ρυθμίσουμε»... Ἐφόσον καὶ ἕνα μόνο παιδὶ σὰν ἐμένα, ἔχει ἀντιμετωπίσει τόσα πολλὰ προβλήματα στὴ ζωή του, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς παρένθετης μητρότητας, αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἀρκετὸ γιὰ νὰ σᾶς πείσει ὅλους ὅτι δὲν ὑπάρχει τίποτα καλὸ σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία καὶ ὅτι τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τὴν κάνει ἠθική, παρὰ ὅλες τὶς προσπάθειές σας νὰ πείσετε τὸν ἑαυτό σας γιὰ τὸ ἀντίθετο.
Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὸν χρόνο σας.
