Τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν (Α')

Τήρηση Τῶν Θείων Ἐντολῶν Α by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Σύγχρονες μορφές οἰκογενειακῶν συμβιώσεων

Σύγχρονες μορφές οἰκογενειακῶν συμβιώσεων

Προβλήματα τοῦ καιροῦ μας καί ἡ Ὀρθοδοξία

Μήνυμα Μητροπολίτου Μεσογαίας

Ἀποστολή καί ἔργο τῆς Θεολογίας. Πρός τούς ἀλλοιώνοντας τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ὁ ρόλος της: «Ὁ ρόλος τῆς θεολογίας στὴν ἐποχή μας, εἶναι νὰ δώσει στοὺς ἀνθρώπους ἕνα ἀνώτατο φῶς γιὰ ὅλες τὶς ἀπόψεις τῆς ζωῆς τους, μία τελικὴ παραμυθία, μία σταθερὴ πεποίθηση ὅτι οἱ δραστηριότητές τους ἔχουν πράγματι οὐσιαστικὸ νόημα· ὁ σκοπός της εἶναι νὰ παροτρύνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ συμμετέχουν ὁλόψυχα σ' αὐτὲς τὶς δραστηριότητες μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἐργάζονται νὰ ἐκπληρώσουν τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ποὺ καλεῖ τὸ σύνολον τῆς δημιουργίας πρὸς τὸν τελικό της προορισμό»[i].

Κριτική νέου Προγράμματος Σπουδῶν Λυκείου

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Γ΄ Λυκείου 1ο μάθημα

Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 1 by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Τά θανάσιμα ἁμαρτήματα

Τὰ θανάσιμα ἁμαρτήματα by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Κείμενο γιά τήν εὐθανασία

Πολιτισμὸς Θανάτου: Ἀπὸ τὴν Ἱερότητα στὴν Ποιότητα τῆς Ζωῆς

Ἐμμανουὴλ Παναγόπουλος, Ἄμ. Ἐπ. Καθηγητὴς Χειρουργικῆς

περιοδικὸ Ἡ Δρᾶσις μας, Ἀπρίλιος 2010

Στὰ τελευταῖα 40-50 χρόνια, οἱ στόχοι καὶ οἱ πρακτικὲς τῆς Ἰατρικῆς ἄλλαξαν ριζικά. Σὲ παλαιότερα χρόνια, ἡ ἰατρικὴ ἠθικὴ ἦταν σαφῶς τοποθετημένη ὑπὲρ τῆς ζωῆς, ἐνῶ σήμερα ἡ ἰατρικὴ πρακτική, μὲ αὐξανόμενο ρυθμό, ἐμπλέκεται στή «νόμιμη» ἀφαίρεση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Ἡ τάση γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ τερματισμοῦ τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, ὡς φυσιολογικῆς λειτουργίας τῆς ἰατρικῆς, εἶναι ἐπιταχυνόμενη. Διεθνῆ ἰατρικὰ καὶ βιοηθικὰ περιοδικά, μὲ πολὺ θετικὸ τρόπο συνηγοροῦν στὸν ἐπαναπροσδιορισμὸ τοῦ θανάτου, ποὺ θὰ περιλαμβάνει καὶ ἄτομα σὲ ἐμμένουσα φυτικὴ κατάσταση, καθὼς καὶ τὰ ἀνεγκέφαλα νεογνά. Ἡ γραμμὴ ποὺ χωρίζει τὴ ζωὴ ἀπὸ τὸν θάνατο ἔχει μετατεθεῖ, ὥστε νὰ καταστεῖ δυνατὴ ἡ ἄντληση ὀργάνων γιὰ μεταμόσχευση, σὲ χρόνο ποὺ αὐτὰ θὰ εἶναι ὑγιῆ καὶ βιώσιμα. Ἡ ἐνεργητικὴ εὐθανασία καὶ ἡ ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία εἶναι ἤδη νόμιμη πρακτικὴ σὲ ὁρισμένες χῶρες, ἐνῷ ἡ παθητικὴ εὐθανασία, δηλαδὴ ἡ μὴ ἐφαρμογὴ ἢ ἠ ἀπόσυρση τῆς ὑποστηρικτικῆς τῆς ζωῆς τεχνολογίας, ποὺ στόχο ἔχει τὸν ἄμεσο τερματισμὸ τῆς ζωῆς ἑνὸς ἀρρώστου, ὄχι μόνο ἀσκεῖται εὐρύτατα, ἀλλὰ καὶ θεωρεῖται ἠθικὰ ἐπιβεβλημένη. Οἱ ἐκτρώσεις, ἀκόμη καὶ σὲ προχωρημένο στάδιο ἐγκυμοσύνης, ἐξακολουθοῦν νὰ ἀφαιροῦν τὴ ζωὴ ἑκατομμυρίων ἐμβρύων ἀνὰ τὸν κόσμο.