Δρος ΖΩΗΣ Δ. ΣΙΑΣΟΥ, Μαιευτῆρος-Χειρουργοῦ
Γυναικολόγου
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Ἀκτῖνες 80 (2017), σσ. 83-87
Ἡ ἔκτρωση θεωρεῖται μιὰ
παγκόσμια μάστιγα τῶν ἡμερῶν μας. Ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμὸς Ὑγείας ἀναφέρει ὅτι
53 ἑκατομμύρια μὴ προγραμματισμένες κυήσεις τὸν χρόνο καταλήγουν σὲ τεχνητὴ διακοπή.
Ἐκτιμᾶται μάλιστα ὅτι τὸ ἕνα τρίτο τῶν ἐκτρώσεων πραγματοποιεῖται ὑπὸ ἐπικίνδυνες
συνθῆκες ὑγιεινῆς, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὲς νὰ εὐθύνονται γιὰ τὸ 13% τῆς μητρικῆς
θνησιμότητας. Στὴν Εὐρώπη οἱ χῶρες μὲ τὶς λιγώτερες ἐκτρώσεις εἶναι ἡ
Πορτογαλία καὶ ἡ Πολωνία, μὲ τὸ 0,1-1,9 % τῶν κυήσεων νὰ καταλήγουν σὲ τεχνητὴ
διακοπή, καὶ ἀκολουθοῦν ἡ Αὐστρία καὶ ἡ Βοσνία-Ἐρζεγοβίνη μὲ ποσοστὸ 2-4,9%. Τὰ
ὑψηλότερα ποσοστὰ τῶν ἐκτρώσεων, 30-87,5% τῶν κυήσεων, ἀπαντῶνται στὶς χῶρες τῆς
πρώην Σοβιετικῆς Ἕνωσης, στὴ Ρουμανία καὶ στὴν Οὑγγαρία. Γιὰ τὶς ὑπόλοιπες Εὐρωπαϊκὲς
χῶρες, τὸ ποσοστὸ κυμαίνεται ἀπὸ 8 μέχρι 29% τῶν κυήσεων.