Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Ἁγίου Δημητρίου Ροστώφ, Ὅταν θλίβεται ἡ ψυχὴ


γίου Δημητρίου Ροστφ
 «Ὅταν θλίβεται ἡ ψυχή»
Παρεμβολή, τ. 111 (2014)


Τς δοκιμασίες κα τς θλίψεις, πο ρχονται κα παρέρχονται κα ξεχνιονται, μν τς ντιμετωπίζεις μ λογη πελπισία. χρόνος φέρνει τ λήθη κα λήθη τν παρηγορι κα τ θεραπεία κάθε κακο. λα εναι περαστικ κα φευγαλέα, ετυχία κα δυστυχία, χαρ κα λύπη, δον κα πόνος, ζω κα θάνατος. Τ μόνα μόνιμα κα μετάβλητα εναι αώνια ζω κα αώνια κόλασις. Ατ μν τ ξεχνς ποτέ.
κόμη κι ν μάρτησες τόσο σο κανες λλος νθρωπος πάνω στ γ, πάλι μν πελπίζεσαι. Δν πάρχει μάρτημα καν ν νικήσει τν εσπλαχνία το Θεο. λα τα μαρτήματα λων των νθρώπων μαζ δν μπορον ν συγκριθον μ τν βυσσο το θείου λέους. εσπλαχνία το Θεο μς σώζει δωρεάν.
σο μαρτωλς κι ν εσαι στρέψε τ βλέμμα σου στν Κύριο, «Τν δι' μς τος νθρώπους κα δι τν μετέραν σωτηρίαν κατελθόντα κ τν ορανν», κα θ σωθες κι σ πως σώθηκαν χιλιάδες μαρτωλν μέσα στος αἰῶνες. Μόνο σταμάτησε τν μαρτία, μετανόησε βαθι κα ελικρινά, ξομολογήσου στν πνευματικ κα ξεκίνα μι νέα ν Χριστ ζωή. ψαλμωδὸς σοῦ δείχνει τν δρόμο: «τν μαρτίαν μου γνώρισα κα τν νομίαν μου οκ κάλυψα· επα· ξαγορεύσω κατ'  μο τν νομίαν μου τ Κυρίω· κα σ φῆκας τν σέβειαν τς καρδίας μου» (Ψαλμ. 31: 5).
Μν γανακτες πο τ πράγματα δν ρχονται πάντοτε πως τ θέλεις σ στ ζωή σου. Δν εναι δυνατόν, λλ κα συμφέρον σου δν εναι, ν γίνονται λα κατ τ σκέψη σου, κατ τν πιθυμία σου, κατ τ θέλημά σου. σκέψις σου πολ συχν εναι πλανεμένη, πιθυμία σου μπαθής, τ θέλημά σου λότελα γωιστικό. Κα παντογνώστης Θες φυσικὰ τὸ γνωρίζει ατό, στω κι ν σ δν τ συνειδητοποιες. Γι' ατ κα δν πιτρέπει ν κπληρώνονται πάντα ο πιθυμίες σου, γι ν μ βλαφθε ψυχή σου, πι πολύτιμος θησαυρς πο διαθέτεις. «τί γρ φελεται νθρωπος ἐὰν τν κόσμον λον κερδήσῃ, τν δ ψυχν ατο ζημιωθ; τί δώσει νθρωπος ντάλλαγμα τς ψυχς ατο (Ματθ. 16: 26).
φησε λοιπν τν αυτό σου στ χέρια το Θεο, γκατάλειψέ τον στν πανάγαθη βούλησή Του. γινε κάτι πως τ θελες; Εχαρίστησέ Τον. Δν γινε; Δόξασέ Τον. Τίποτε δν σο εναι ναγκαο, φ' σον δν σο τ δίνει Θεός. Τίποτε, κτς π να: ν μν ποξενωθες π κενον κα τ χάρη Του. Γι’ ατ «πίρριψον π Κύριον τν μέριμνάν σου, κα ατός σε διαθρέψει· ο δώσει ες τν αῶνα σάλον τ δικαίω» (Ψαλμ. 54: 23). […]
λοι ο γιοι πέρασαν τ ζωή τους μέσα στν πόνο κα τ θλίψη, στ στέρηση κα τν σθένεια, στος διωγμος κα τ βάσανα. Κι σύ; Θέλεις ν ζήσεις χωρς ατ τ ψυχοσωτήρια δρα; Θέλεις λοιπν ν' ποκοπες π τν χορ τν κλεκτν τοῦ Θεο; ... Μ γένοιτο! Παρηγορήσου μως μ τ σκέψη τι Κύριος δν θ παραχωρήσει ποτ ν σ βρε πειρασμς πο ν ξεπερν τν ντοχή σου, πνευματικ σωματική. «Πιστς δ Θεός, ς οκ άσει μς πειρασθναι πρ δύνασθε, λλ ποιήσει σν τ πειρασμ κα τν κβασιν το δύνασθαι μς πενεγκεν» (Α' Κορ. 10: 13), διαβεβαιώνει πόστολος. Γι' ατ κα δν πάρχει θλίψις χωρς τέλος, δν πάρχει δάκρυ πο ν μ στεφανωθ μ τ χαρά· «τ σπέρας αλισθήσεται κλαυθμς κα ες τ πρω γαλλίασις» (Ψαλμ. 29: 6).