Σῶστε τὰ ἀγοροκόριτσα: Πῶς ἡ ἐρωτικὴ ἐλευθεριότητα καταργεῖ τίς γυναῖκες
Τῆς Jennifer Galardi
Μετάφραση: Ἀλία Ζάε
https://theepochtimes.gr/soste-ta-agorokoritsa-pos-i-erotiki-el/
Ὅταν ἤμουν μικρή, θυμᾶμαι ὅτι πάντα διχαζόμουν ἀνάμεσα στὶς ρὸζ τούλινες φουστίτσες καὶ τὰ ροῦχα τοῦ τέννις, στὶς πουὲντ καὶ τὰ ἀθλητικά. Ἤθελα νὰ μπορῶ ταυτόχρονα νὰ παλεύω μὲ τὸν ἀδελφὸ καὶ τὰ ξαδέλφια μου, ἀλλὰ καὶ νὰ ντύνομαι καὶ νὰ μοιάζω μὲ φωτομοντέλο. Δὲν μοῦ ἄρεσε νὰ ντύνομαι ὑπερβολικὰ κοριτσίστικα, νὰ φοράω φουστάνια καὶ νὰ βάφομαι, ἀλλὰ ἤθελα καὶ νὰ ἀρέσω στὰ ἀγόρια.
Ὅπως οἱ περισσότεροι ἔφηβοι, ἔψαχνα νὰ βρῶ ποιά εἶμαι καὶ ποιά εἶναι ἡ θέση μου σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο. Ποτὲ δὲν σκέφτηκαν οἱ γονεῖς μου ἢ οἱ δάσκαλοι ἢ ὁποιοσδήποτε ἄλλος ἐνήλικος νὰ μὲ ρωτήσουν σὲ ποιό φῦλο νιώθω νὰ ἀνήκω. Τὸ ὅτι ἤμουν κορίτσι ἦταν δεδομένο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ εἶδος τῶν ρούχων ποὺ ἐπέλεγα νὰ φοράω κι ἀπὸ τὰ παιχνίδια ποὺ ἔπαιζα. Πάντα ἤμουν, εἶμαι καὶ θὰ εἶμαι θηλυκοῦ γένους.
Ἤμουν ἁπλᾶ ἕνα 'ἀγοροκόριτσο', ποὺ προτιμοῦσε νὰ σκαρφαλώνει σὲ δέντρα ἢ νὰ κρεμιέται ἀπὸ κλήματα, παρὰ νὰ παίζει μὲ τίς κοῦκλες. Τίποτα τὸ ἀσυνήθιστο μερικὲς δεκαετίες πρίν. Στὴν ἐποχή μας ὅμως, μετὰ ἀπὸ χρόνια προοδευτικῆς ἰδεολογίας τοῦ φύλου καὶ ἀποδόμησης τῆς συνηθισμένης σεξουαλικότητας, τὰ ἀγοροκόριτσα, ὅπως καὶ πολλὲς ἄλλες ἀποχρώσεις καὶ ἐκφάνσεις τῆς θηλυκότητας, εἶναι πιὰ εἶδος πρὸς ἐξαφάνιση.
Ἡ ὁρολογία ποὺ ἦταν κάποτε εὐρέως ἀποδεκτή, τώρα ἀμφισβητεῖται ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς νέους, ποὺ νιώθουν νὰ βρίσκονται σὲ λάθος σῶμα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους, ποὺ βιάζονται νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴ λεγόμενη 'δυσφορία τοῦ φύλου' (ἡ ὁποία ἀναφέρεται ἀκριβῶς στὴν ἀντίληψη μιᾶς ἀσυνέπειας μεταξὺ τοῦ σώματος ποὺ ἔχει κάποιος καὶ τῆς αἴσθησης τῆς ταυτότητάς του). Ὡστόσο, ἡ ἄκριτη ἐπιβεβαίωση αὐτῆς ψυχολογικῆς κατάστασης ἔχει βαρὺ κόστος, ἰδίως γιὰ τίς γυναῖκες.
Ὁ ὁρισμὸς τῆς γυναίκας
Προκειμένου νὰ θεμελιώσουμε τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι οἱ γυναῖκες καταργοῦνται, ἂς ὁρίσουμε ἀρχικὰ τί εἶναι μιὰ γυναῖκα. Τὰ περισσότερα σύγχρονα καὶ ὅλα τὰ παλιὰ λεξικὰ ὁρίζουν τὴ γυναῖκα ὡς 'ἐνήλικο θηλυκὸ ἄνθρωπο'. Τὸ διαδικτυακὸ λεξικὸ τοῦ Cambridge περιγράφει τὴ γυναῖκα ὡς 'ἐνήλικο ἄτομο ποὺ ζεῖ καὶ αὐτοπροσδιορίζεται ὡς θηλυκό, παρόλο ποὺ στὴ γέννηση ἴσως τοῦ ἀποδόθηκε διαφορετικὸ φῦλο'. Καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος 'θηλυκό', τὸ ὁποῖο μὲ τὴ σειρά του ὁρίζεται ὡς 'σχετικὸ μὲ μιὰ γυναῖκα ἢ ἕνα κορίτσι'. Τὸ λεξικὸ τοῦ Webster ἀναφέρει στὸν ὁρισμό του ὅτι θηλυκὸ ὀνομάζουμε τό 'φῦλο ποὺ ἔχει τυπικὰ τὴν ἱκανότητα νὰ γεννάει μωρὰ ἢ νὰ κάνει αὐγά'.
Ἕνα ἀντίγραφο τοῦ Λεξικοῦ Ἀμερικανικῆς Κληρονομιᾶς ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 μᾶς δείχνει ὅτι οἱ διαδικτυακοὶ ὁρισμοὶ ἔχουν προσαρμοστεῖ στὶς κοινωνικὲς πεποιθήσεις τῆς ἐποχῆς, μιὰ παλιὰ τακτικὴ τῆς προοδευτικῆς ἰδεολογίας. Θηλυκὸ δὲν ἦταν τὸ ἄτομο ποὺ εἶχε τυπικὰ τὴν ἱκανότητα νὰ γεννάει μωρὰ ἢ νὰ κάνει αὐγά, ἀλλὰ αὐτὸ πού 'σχετίζεται μὲ ἢ αὐτὸ ποὺ δηλώνει τὸ φῦλο ποὺ γεννάει μωρὰ ἢ κάνει αὐγά' ἢ αὐτὸ πού 'χαρακτηρίζει ἢ ἀντιστοιχεῖ σὲ αὐτὸ τὸ φῦλο'. Μέχρι πρόσφατα δηλαδὴ μιὰ γυναῖκα ὁριζόταν σαφῶς ἀπὸ τὴν ἱκανότητά της νὰ παράγει αὐγὰ (ὠάρια) καὶ νὰ γεννάει μωρά.
Ἡ ἐτυμολογία τῆς [ἀγγλικῆς] λέξης 'woman' ἀνάγεται στὴ σύνθεση τῶν λέξεων 'ἄντρας' (man) καί 'σύζυγος' ἀπὸ τὰ παλαιὰ ἀγγλικά. Ἡ ρίζα τῆς λέξης 'male' (=ἀρσενικὸ) προέρχεται ἀπὸ τὰ παλαιὰ γαλλικὰ ὅπου σήμαινε ἕνα 'μηχανισμὸ σχεδιασμένο νὰ συνδέεται μὲ ἕναν ἄλλον μὲ ἕναν ὁρισμένο τρόπο', κάτι ποὺ μᾶς παραπέμπει σαφῶς στὴν ἐρωτικὴ πράξη καὶ τὸν τρόπο ἕνωσης τῶν δύο φύλων. Παρόμοιες σκέψεις περιέχει καὶ τὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, 2:24: «ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν»1.
Στὰ ἑβραϊκά, ἡ γυναῖκα λέγεται 'ἰσάχ'. Μέχρι νὰ δημιουργηθεῖ ἡ γυναῖκα, ὁ Ἀδὰμ δὲν ἀποκαλεῖται ἄνδρας. Μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἡ λέξη 'Ἀδάμ' εἶναι οὐδέτερη καὶ σημαίνει 'ἄνθρωπος'. Δὲν ἀποκαλεῖται 'ἴς' πρὶν τὴν ὕπαρξη τῆς 'ἰσάχ'. Δηλαδή, τὸ ἀρσενικὸ καὶ τὸ θηλυκὸ εἶναι ἀναγκαστικὰ ἑτεροπροσδιοριζόμενα.
[Στὰ ἑλληνικά, ἡ λέξη ἄνδρας ἢ ἄντρας προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀνήρ, τὸ ὁποῖο ἔχει σανσκριτικὲς ρίζες. Στὸ ἴδιο θέμα ἀνάγεται καὶ ἡ λέξη 'ἄνθρωπος': ἀνδρὸς ὄψη2. Ἡ λέξη 'ἀρσενικός' ἀνάγεται εἴτε στὰ Περσικὰ εἴτε στὰ Σανσκριτικὰ ἐπίσης3. Ἡ λέξη 'γυνή' (γυναῖκα) κατάγεται ἀπὸ τὴν ἰνδοευρωπαϊκὸ λέξη gwen (γυναῖκα)4. Πολὺ συχνὰ σημαίνει καὶ σύζυγος. Εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ σημειώσουμε ὅτι καὶ οἱ δυὸ λέξεις, ἄντρας καὶ γυναῖκα, σὲ πολλὰ λεξικὰ λαμβάνουν τὴ σημασία τους τὸ ἕνα σὲ σχέση μὲ τὸ ἄλλο. Ἡ λέξη 'θηλυκός' προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο (ἤδη ὁμηρικὸ) θῆλυ ποὺ ἔχει ὁμοίως ἰνδοευρωπαϊκὴ προέλευση. Στὴν ἀρχαία γραμματεία τὰ θῆλυ καὶ γυνὴ χρησιμοποιοῦνταν ἐναλλάξ, μὲ τὴν ἴδια σημασία5].
Ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς ἐπιστήμης τῆς Βιολογίας, τὸν τελευταῖο αἰῶνα ὡς γυναῖκες (ἢ θηλυκὰ ἄτομα) ἀναγνωρίζονται αὐτὰ ποὺ συνδυάζουν στὸ DNA τοὺς δυὸ Χ χρωμοσώματα. Παρ' ὅλα αὐτά, ἡ μοντέρνα ἀποδόμηση τῶν παραδοσιακῶν ἀπόψεων γιὰ τὰ φῦλα ἀπαιτεῖ τὴ διαστρέβλωση ὅλων τῶν παλιῶν νοημάτων, καταντῶντας τὶς γυναῖκες μιὰ νεφελώδη κατηγορία χωρὶς βιολογική, ἱστορικὴ ἢ θεολογικὴ σημασία. Καὶ αὐτὴν τὴ διαδικασία τὴν ὑπηρετοῦν ὅλοι, ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη μέχρι καὶ τὸν φεμινισμό.
Ὁ φεμινισμὸς καὶ ἡ ἄρνηση τῆς γυναίκας
Ἀπὸ τὸ νὰ εἶναι ἕνα κίνημα ποὺ στοχεύει στὴν ἰσότητα μεταξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ στὴν προστασία τῶν τελευταίων, ὁ φεμινισμὸς ἐξελίχθηκε σὲ ἕναν ἀτελείωτο κατάλογο καταγγελιῶν ποὺ ἀλλάζουν ταχύτατα. Ὁ διατομεακὸς καὶ ἀσφαλὴς χῶρος τῶν σημερινῶν φεμινιστικῶν αἰτημάτων ἀπέχουν ἀπὸ τὰ αἰτήματα τοῦ δεύτερου μισοῦ τοῦ 19ου καὶ τοῦ πρώτου μισοῦ τοῦ 20ου αἰῶνα. Οἱ διαμαρτυρίες καὶ ὁ ἀκτιβισμὸς γυναικῶν ὅπως ἡ Μύρα Μπράντγουελ, ἡ Ἐλίζαμπεθ Κάντυ Στάντον καὶ ἡ Λουκρητία Μὸτ ἀπεγκλώβισαν τίς γυναῖκες ἀπὸ τὴ θέση τους ὡς ἰδιοκτησία τοῦ συζύγου καὶ ἀπέκτησαν τὸ δικαίωμα νὰ ἔχουν τὴ δική τους ἰδιοκτησία, ἐργασία καὶ ψῆφο. Ἐπίσης κέρδισαν μεγαλύτερη ἐλευθερία ὡς πρὸς τὸν τρόπο ποὺ μποροῦσαν νὰ παρουσιάζονται ὡς γυναῖκες στὴν κοινωνία, τὴν ἐργασία καὶ τὴν πολιτική.
Ὅμως, ἀντὶ νὰ ἱκανοποιηθοῦν μὲ τὰ παραπάνω ἐπιτεύγματα καὶ τὸ νεοαποκτηθὲν δικαίωμα νὰ ἐκφράζουν τὴ θηλυκότητά τους σὲ ὅλο της τὸ εὗρος καὶ σὲ πολλοὺς νέους τομεῖς, οἱ φεμινίστριες τῶν δεκαετιῶν τοῦ 1960 καὶ 1970 ξεκίνησαν μιὰ νέα σταυροφορία, ἐπιδιώκοντας νὰ ἐπιβάλλουν τὸ μοντέλο τῆς ἐρωτικὰ ἀπελευθερωμένης καὶ οἰκονομικὰ ἀνεξάρτητης γυναίκας. Αὐτὸ ὅμως δὲν διεύρυνε τίς δυνατότητες τῶν γυναικῶν, ἀλλὰ μᾶλλον τίς ἐλάττωσε. Οἱ γυναῖκες παρακινήθηκαν νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τίς ἀπαιτήσεις τῆς πατριαρχικῆς κοινωνίας, σύμφωνα μὲ τίς ὁποῖες ἔπρεπε νὰ μένουν σπίτι γιὰ νὰ μεγαλώνουν τὰ παιδιά. Ὁ σύζυγος καὶ τὰ παιδιά - ἡ οἰκογένεια - μεταμορφώθηκαν σὲ περιορισμοὺς ποὺ ἐμπόδιζαν τίς γυναῖκες νὰ ἐκφράσουν τὸν πραγματικὸ ἑαυτό τους. Ὅσες γυναῖκες ἐπέλεγαν νὰ διατηρήσουν τοὺς παραδοσιακοὺς ρόλους τους ἀντιμετωπίζονταν ὡς προδότριες τοῦ κινήματος.
Τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ δεύτερου κύματος τοῦ φεμινισμοῦ ἦταν ἕνα πλῆθος γυναικῶν, γυναικῶν ποὺ ἔνιωθαν ἄβολα μὲ τὴν ἴδια τὴν οὐσία τῆς θηλυκότητας. Ἐνῶ οἱ πρῶτες φεμινίστριες ὑποστήριζαν ὅτι οἱ ἄντρες ἔκαναν λάθος ὑποτιμῶντας τίς γυναῖκες καὶ τὴ γυναικεία φύση, οἱ φεμινίστριες ὅπως ἡ Σιμὸν ντὲ Μπωβουὰρ ὑποστήριξαν ὅτι δὲν ὑπάρχει μιὰ δεδομένη γυναικεία φύση: «Γυναῖκα δὲν γεννιέσαι, γίνεσαι». Αὐτὰ τὰ κινήματα ἀρνήθηκαν τὴν ὕπαρξη τῶν διαφορῶν ἀνάμεσα στὴ φυσιολογία καὶ τοὺς ρόλους τῶν ἀντρῶν καὶ τῶν γυναικῶν, ἰδίως μέσα στὴν οἰκογένεια. Ὁ γάμος καὶ ἡ μητρότητα θεωρήθηκαν παγίδες ποὺ τοὺς ἔστηναν οἱ ἄντρες κι ὄχι δῶρα τοῦ Θεοῦ. Τὰ οἰκογενειακὰ καθήκοντα ἦταν πιὰ γιὰ τίς γυναῖκες βάρος καὶ ταπείνωση κι ὄχι προσφορά, φροντίδα καὶ μέσα ἀνύψωσης τοῦ ἑαυτοῦ.
Τὰ σύγχρονα φεμινιστικὰ κινήματα δὲν μοιάζουν νὰ ἐπιδιώκουν ἴσες εὐκαιρίες, ὅσο τὴν πλήρη ἀνεξαρτησία ἀπὸ τοὺς ἄντρες, καταλήγοντας σὲ αὐτὸ ποὺ ὁ Χάρβεϋ Μάνσφηλντ6 περιέγραψε ὡς γυναικεῖο μηδενισμό. Προϊόντα τους εἶναι ἡ ἀδιαφορία, ἀκόμα καὶ ἡ περιφρόνηση γιὰ τίς ἰδιαίτερες ἰδιότητες καὶ δυνάμεις τοῦ γυναικείου φύλου, ποὺ συνδυάζονται μέ, ὑποστηρίζουν καὶ καθοδηγοῦν τίς ἀντρικὲς φυσικὲς ὁρμές, δίνοντας καὶ ὀργανώνοντας τὴ ζωή. Βλέπουμε στὶς σημερινὲς φεμινίστριες μιὰ ἄρνηση γιὰ ὁποιοδήποτε καθορισμὸ ἀπὸ ὁποιονδήποτε, σὰν τὸ τίποτα νὰ εἶναι καλύτερο ἀπὸ τὴ θηλυκότητα. Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ κενό, οἱ γυναῖκες μποροῦν νὰ εἶναι ὁτιδήποτε θελήσουν - ἀκόμα καὶ ἄντρες.
Ἡ ἐλευθεριότητα7 τῶν ἐρωτικῶν ἠθῶν
Ἀντὶ οἱ σύγχρονες φεμινίστριες νὰ χρησιμοποιήσουν τὴ γυναικεία ἐπιρροὴ γιὰ νὰ ἀρθοῦν τὰ ἀντρικὰ ἐρωτικὰ ἤθη στὸ ὕψος τῶν γυναικείων, ὅπως ἔκαναν οἱ πρῶτες φεμινίστριες, κατέβασαν τὰ δικά τους στὸ ἐπίπεδο τῶν ἀντρῶν, ἐπιδιώκοντας τὴν ἴδια ἐρωτικὴ ἐλευθερία, ἡδονὴ καὶ αἴσθηση δύναμης ποὺ ἔχουν οἱ ἄντρες, χωρὶς τὰ ἀνεπιθύμητα ἀποτελέσματα μιᾶς ἀπρόσκλητης ἐγκυμοσύνης. Τὴ δεκαετία τοῦ 1960, ἡ ἐμφάνιση τοῦ ἀντισυλληπτικοῦ χαπιοῦ τους ἔδωσε τὴ δυνατότητα νὰ προχωρήσουν πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο, ἡ ἡδονὴ ἀποσυνδέθηκε ἀπὸ τὴν τεκνοποίηση καὶ ἡ ἀνάγκη γιὰ τὸ γάμο ἐλαχιστοποιήθηκε. Ἐξαιτίας τῆς σεξουαλικῆς ἀπελευθέρωσης τῶν δεκαετιῶν τοῦ '60 καὶ τοῦ '70 ἡ γυναικεία ἁγνότητα ἔπαψε νὰ εἶναι προαπαιτούμενη, ὅπως καὶ ἡ εὐπρέπεια. Οἱ ἄντρες μποροῦσαν πιὰ νὰ βρίσκουν εὔκολα ἐρωτικὴ σύντροφο, χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ βελτιώσουν τὴν κοινωνικὴ ἢ οἰκονομική τους κατάσταση καὶ συμπεριφορά, ἀλλὰ κυρίως χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ δεσμεύονται.
Οἱ ἀντισυλληπτικὲς μέθοδοι ἦταν τὸ πρῶτο βῆμα πρὸς τὴν ἀπελευθέρωση τῶν ἐρωτικῶν ἠθῶν, ἀπαλλάσσοντας τὶς γυναῖκες καὶ τοὺς ἄντρες ἀπὸ τὶς ἁπτὲς συνέπειες τῶν πράξεών τους. Ἡ δυνατότητα μιᾶς εὔκολης ἄμβλωσης τοὺς ἐπέτρεψε νὰ ἐγκαταλείψουν καὶ τὰ τελευταῖα ἴχνη αὐτοσυγκράτησης. Ἄν καὶ μερικοὶ κατάλαβαν τίς ἠθικὲς συνέπειες ποὺ συνεπάγονταν, γιὰ πολλοὺς ζητήματα ὅπως ἡ ὑγεία τῆς μητέρας καὶ τοῦ μωροῦ, ὁ βιασμός, ἡ αἱμομιξία καὶ σύνδρομα ποὺ μπορεῖ νὰ εἶχε τὸ μωρὸ συνιστοῦσαν ἐπίσης ἀξιόλογα ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῆς νομιμοποίησης τῆς ἄμβλωσης, καθιστῶντας τὶς ἀποφάσεις δύσκολες. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ Κρίστοφερ Κάλντγουελ, στὸ βιβλίο του «Ἡ Ἐποχὴ τῶν Δικαιωμάτων»8, ἀποδίδει τίς ἀμφιταλαντεύσεις μας πάνω σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα σὲ ἔλλειψη στέρεης ἠθικῆς. Ἡ διάσημη ὑπόθεση Roe v. Wade τὸ 1973, στὴν ὁποία τὸ δικαστήριο ἀπεφάνθη ὑπὲρ τοῦ δικαιώματος τῶν γυναικῶν νὰ ἐπιλέξουν ἂν θὰ προβοῦν σὲ ἄμβλωση ἢ ὄχι, ἔθεσε δικαστικὸ προηγούμενο στὶς ΗΠΑ, συντελῶντας ὅμως καὶ στὴν αὔξηση τῶν ἀπαιτήσεων γιὰ ἐρωτικὴ ἐλευθερία. «Κάθε ἐλπίδα γιὰ διατήρηση τῆς παλιᾶς ἠθικῆς στὰ ἐρωτικὰ ἤθη μετὰ ἀπὸ τὴ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων ἦταν μάταιη», ἀναφέρει ὁ Κάλντγουελ.
Ἀγωνιζόμενες γιὰ τὴν ἀποτίναξη τῶν ἐρωτικῶν περιορισμῶν ποὺ ὑφίσταντο οἱ γυναῖκες, οἱ φεμινίστριες πέτυχαν τὴν ἀποδυνάμωση κάθε περιορισμοῦ καὶ τὸ δεύτερο κῦμα τοῦ φεμινισμοῦ ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ ἀκόμα πιὸ ἐλευθεριακὲς ἰδεολογίες. Τὸ 2007, περισσότερες γυναῖκες ἀπὸ ἄντρες ὑποστήριξαν τὴ νομιμοποίηση τοῦ γάμου μεταξὺ τῶν ὁμοφυλόφιλων. Πιὸ πρόσφατα, οἱ διεμφυλικὲς γυναῖκες ἀπέκτησαν πρόσβαση σὲ γυναικείους χώρους ὅπως ἀγωνίσματα, ἀποδυτήρια, ἀκόμα καὶ φυλακές. Εἶναι ὑπερβολὴ νὰ θεωρήσουμε ὅτι αὐτὲς οἱ ἐξελίξεις καταλήγουν στὴν ἀλλοίωση τῆς ἔννοιας 'θηλυκό';
Στὶς ἀρχὲς τῆς νέας χιλιετίας, παρατηρήσαμε μιὰ μαζικότερη ἀποδοχὴ τοῦ ὁμοφυλόφιλου ἄντρα. Ἡ ἐμφάνισή του σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές, παραστάσεις, κινηματογραφικὰ ἔργα κλπ, τὸν μετέβαλλαν ἀπὸ περιθωριακὸ τύπο στὸν καλύτερο φίλο τῶν γυναικῶν. Οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἄντρες φέρονταν νὰ παρέχουν στὶς γυναῖκες τὴ συντροφιὰ ἑνὸς μέλους τοῦ ἀντίθετου φύλου χωρὶς τίς ἐρωτικὲς ἐπιπλοκὲς ποὺ καταστρέφουν πολλὲς φορὲς μιὰ παρόμοια φιλία. Ἀντίθετα, τοὺς πρόσφεραν μιὰ συναισθηματικὴ ὑποστήριξη ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ προέλθει ἀπὸ ἕναν σύζυγο, ἐρωτικὸ σύντροφο ἢ ἔστω φίλο. Σύμφωνα μὲ ἔρευνα τοῦ 2009, πολλὲς γυναῖκες ἀνέφεραν ὅτι «ἡ αὐτοπεποίθησή τους εἶχε αὐξηθεῖ χάρη στὴ συντροφιὰ τῶν γκέϊ φίλων τους». Ἔτσι, ἀντὶ νὰ ἀντιμετωπίζουν τίς προκλήσεις ποὺ ἐνέχει ἡ συνύπαρξη μὲ τὸ ἀντίθετο φῦλο, ὅλο καὶ περισσότερες γυναῖκες κατέφευγαν στὶς παρέες τῶν ὁμοφυλόφιλων, ἰδίως στὶς ἀστικὲς περιοχές, βαθαίνοντας τὸ χάσμα μεταξὺ τῶν φύλων.
Πιὸ πρόσφατο φαινόμενο, ἡ ἀλλαγὴ τῆς ὀνομασίας τῶν ἱερόδουλων: οἱ γυναῖκες ποὺ πουλοῦν τὸ κορμί τους ὀνομάζονται πλέον 'ἐργάτριες τοῦ σέξ' καὶ ὄχι πόρνες, σὰν νὰ πρόκειται γιὰ μιὰ ἀξιοσέβαστη ἐργασία ποὺ κάνουν ἀπὸ ἐπιλογή τους κι ὄχι ἐπειδὴ ἀντιμετωπίζουν δυσκολίες. Ὡστόσο, τὸ γεγονὸς παραμένει ὅτι ὁ γυναικεῖος ἐρωτισμὸς ὑποβιβάζεται κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ οἱ γυναῖκες μειώνονται, δὲν ἐξυψώνονται. Κι ἂν ἡ κοινωνία θεωρεῖ ὅτι ὑποστηρίζοντας αὐτὰ τά 'ἐπαγγέλματα' ὑποστηρίζει τίς γυναῖκες, τότε δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι μιὰ διεστραμμένη κοινωνία.
Γιατί νὰ μᾶς ξαφνιάζει τὸ γεγονὸς ὅτι γιὰ πολλὲς γυναῖκες ἡ θηλυκότητα ἔχει χάσει κάθε ἀξία; Ἔχοντας ἀφαιρέσει ἢ ὑποτιμήσει κάθε χαρακτηριστικὸ ποὺ κάνει τίς γυναῖκες πολύτιμες καὶ ξεχωριστές, τὸ μόνο ποὺ μένει εἶναι ἕνα σῶμα ποὺ κι εὔκολα πουλιέται, ἀνταλλάσσεται ἢ ἀκρωτηριάζεται.
Ἡ διάδοση τῆς δυσφορίας τοῦ φύλου
Ἄν καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐνήλικων διεμφυλικῶν παρέμεινε σχετικὰ σταθερός, ὁ ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν καὶ ἐφήβων ποὺ διαγνώστηκαν μὲ δυσφορία τοῦ φύλου στὶς ΗΠΑ ἀπὸ τὸ 2017 ἕως τὸ 2021 τριπλασιάστηκε, σύμφωνα μὲ στοιχεῖα ποὺ ἔδωσε τὸ Komodo Health στὸ Reuters.
Τὸ κίνημα τοῦ διεμφυλισμοῦ φαίνεται νὰ ἐπηρεάζει περισσότερο τὶς νέες γυναῖκες. Τὰ περισσότερα παιδιὰ μὲ δυσφορία φύλου εἶναι τὰ γεννημένα κορίτσια. Ἡ Ἀμπιγκέηλ Σρίερ, συγγραφέας τοῦ πολυσυζητημένου βιβλίου «Ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ»9, ἀποδίδει τὴν ἔξαρση τοῦ παιδικοῦ καὶ ἐφηβικοῦ διεμφυλισμοῦ σὲ κοινωνικοὺς παράγοντες. Ἡ πλειοψηφία τῶν εἰδικῶν συμφωνοῦν ὅτι οἱ κοινωνικὸς μιμητισμὸς ἐπηρεάζει περισσότερο τὰ κορίτσια παρὰ τὰ ἀγόρια. Τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, εἰδικὰ αὐτὰ στὰ ὁποῖα ἡ εἰκόνα ἔχει σημαντικὴ θέση ὅπως τὸ Instagram καὶ τὸ TikTok, αὐξάνουν τὴν πίεση καὶ συμβάλλουν στὴν ἐμφάνιση κατάθλιψης, ἄγχους καὶ διανοητικῆς ἀστάθειας στοὺς ἐφήβους, κάτι ποὺ συνδυάζεται σὲ πολλὲς περιπτώσεις μὲ αἰσθήματα δυσφορίας τοῦ φύλου. Τὰ κορίτσια εἶναι πιὸ εὐάλωτα στὸν καταιγισμὸ τῶν ἐπεξεργασμένων εἰκόνων ποὺ δέχονται, οἱ ὁποῖες προωθοῦν τίς σωματικὲς στρεβλώσεις καὶ ὁδηγοῦν σὲ διάφορες ψυχοπάθειες ὅπως ἡ νευρικὴ ἀνορεξία. Ἐν τέλει, τὰ κορίτσια καὶ οἱ νέες γυναῖκες εἶναι πιὸ εὐαίσθητες καὶ εὐεπηρέαστες ὅταν πρόκειται γιὰ τὸ σῶμα τους.
Μέχρι πρόσφατα, τὰ κορίτσια ἔκαναν τὴν ἐπανάστασή τους φορῶντας μόνο μαῦρα, βάφοντας τὰ μαλλιὰ τοὺς μὼβ ἢ ἁπλᾶ φορῶντας αὐτὰ ποὺ ἤξεραν ὅτι δὲν ἀρέσουν στοὺς γονεῖς τους. Κι ἐνῶ οἱ ριψοκίνδυνες ἐφηβικὲς συμπεριφορὲς ἐξοργίζουν ἢ τρομάζουν κατὰ κανόνα τοὺς γονεῖς, οἱ παραπάνω ἐπαναστατικὲς ἐκφράσεις δὲν εἶχαν ποτὲ σοβαρὲς συνέπειες. Τὰ περισσότερα κορίτσια ξεπερνοῦν αὐτὴν τὴ φάση καὶ συνήθως διοχετεύουν τελικὰ τὴν ἐνέργειά τους σὲ ὑγιεῖς δραστηριότητες ἢ στὶς σπουδές, στὴν ἐργασία, στὴν ἄθληση κ.ο.κ.
Ὅμως, τὸ σημερινὸ φαινόμενο δὲν εἶναι τόσο ἀβλαβές. Ἀντίθετα, προκαλεῖ ἀνεπανόρθωτες βλάβες, ὅπως δείχνει καὶ ἡ Σρίερ στὸ βιβλίο της. Μιὰ γνωστὴ ἔρευνα ποὺ διεξήγαγε ἡ Ὑπηρεσία Ἀνάπτυξης Διεμφυλικὴς Ταυτότητας στὴν κλινικὴ Τάβιστοκ [Tavistock's Gender Identity Development Service], τὴ μόνη κρατικὴ παιδιατρικὴ κλινικὴ στὴν Ἀγγλία μὲ εἰδίκευση στὴ διεμφυλικότητα, σὲ σχέση μὲ τὴ λήψη ἀναστολέων ἐφηβείας ἀπὸ παιδιά, ἀποκάλυψε ὅτι τὸ 98% αὐτῶν τῶν παιδιῶν ἄρχιζαν στὴν ἐφηβεία τὴ λήψη ὁρμονῶν ἀλλαγῆς φύλου, κάτι ποὺ ὁδηγεῖ δυνητικὰ σὲ στειρότητα καὶ σεξουαλικὴ δυσλειτουργία. Ἡ κλινικὴ Mayo ἀναφέρει ὅτι, πέραν τῆς δυσλειτουργίας τῶν γεννητικῶν ὀργάνων ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιφέρουν, οἱ ἀναστολεῖς ἐφηβείας ἐνδέχεται νὰ ἐπηρεάζουν γενικὰ τὴν ἀνάπτυξη - εἰδικὰ τό 'ξεπέταγμα' τῆς προεφηβείας καὶ τὴν ἀνάπτυξη καὶ πυκνότητα τῶν ὀστῶν. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, σχεδὸν ὅλα τὰ ὀφέλη ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει ἡ ἀνάσχεση τῆς ἐφηβείας (καὶ τὰ ὁποῖα εἶναι εὐρέως ἀμφισβητήσιμα) ἀνήκουν στὸ πεδίο τῆς ψυχολογίας (λιγότερη κατάθλιψη καὶ ἄγχος) καὶ τῆς κοινωνικότητας. Ὅμως αὐτὰ τὰ παιδιὰ δὲν ἔχουν ἀνάγκη νὰ καθυστερήσουν τὴν ἐπερχόμενη ἐφηβεία τους τεχνητά. Ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ ὥριμους γονεῖς καὶ ἴσως καὶ ψυχολόγους, οἱ ὁποῖοι θὰ τὰ βοηθήσουν νὰ ξεπεράσουν ὁποιαδήποτε δυσφορία τους προκαλεῖ ἡ μεταμόρφωση τοῦ σώματός τους καὶ οἱ ὑπόλοιπες ἀλλαγὲς ποὺ συνοδεύουν τὴ μετάβαση ἀπὸ τὴν παιδικότητα στὴν ὡριμότητα.
Ἴσως αὐτὸ νὰ εἶναι καὶ τὸ πιὸ τραγικὸ σὲ ὅλη τὴν ὑπόθεση τῆς διεμφυλικότητας. Ἡ ἔλλειψη ὥριμων ἐνηλίκων - γονέων, ψυχολόγων, γιατρῶν - ποὺ θὰ ἔπρεπε χάρη στὴν ἐμπειρία καὶ τὴ λογική τους, ἀντὶ νὰ παρασύρονται καὶ νὰ ἐνισχύουν τίς ἀνασφάλειες τῶν παιδιῶν τους, εἴτε αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ κοινωνικὴ πίεση εἴτε ἀπὸ γνήσιες προσωπικὲς ἀναζητήσεις, νὰ τὰ καθοδηγοῦν μὲ ἀγάπη καὶ σύνεση.
Τὸ μέρος τοῦ ἐγκεφάλου ποὺ εἶναι ἱκανὸ νὰ κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια καὶ νὰ παίρνει λογικὲς καὶ φρόνιμες ἀποφάσεις βρίσκεται στὸν μετωπιαῖο λοβὸ ἢ προμετωπιαῖο φλοιό. Σύμφωνα μὲ ἐπιστημονικὰ δεδομένα, τὸ τμῆμα αὐτὸ δὲν ἔχει ἀναπτυχθεῖ πλήρως πρὶν ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν 25 ἐτῶν. Κατ' ἐπέκταση, ἡ εὐθύνη γιὰ τὶς μακροπρόθεσμες συνέπειες τῶν πράξεων τῶν ἐφήβων καὶ νεαρῶν ἀτόμων βαραίνει τοὺς ἐνηλίκους καὶ σὲ καμία περίπτωση δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται ἕνα ἀνήλικο ἄτομο ἱκανὸ νὰ παίρνει ἀποφάσεις ποὺ καθορίζουν τὸ μέλλον του καὶ τίς ὁποῖες εἶναι πιθανὸ νὰ μετανιώσει.
Πολλὰ εἶναι τὰ κορίτσια ποὺ θέλουν νὰ κάνουν 'ἐπέμβαση στήθους', ἐννοῶντας τὴ διπλὴ μαστεκτομή. Οἱ καρκινοπαθεῖς ποὺ ἀναγκάστηκαν νὰ ὑποστοῦν μαστεκτομὴ (ἢ ὑστερεκτομὴ) γιατί δὲν εἶχαν ἄλλη ἐπιλογὴ γνωρίζουν καλὰ τίς ψυχολογικὲς δυσκολίες ποὺ συνήθως τὴ συνοδεύουν. Πολλὲς γυναῖκες νιώθουν ἕνα βαθὺ αἴσθημα ἀπώλειας, σὰν νὰ ἔχασαν ἕνα οὐσιαστικὸ κομμάτι τοῦ ἑαυτοῦ τους. Εἶναι τρομακτικὴ ἡ ἐλαφρότητα μὲ τὴν ὁποία ὑγιῆ κορίτσια εὔχονται νὰ ἀπαλλάσσονταν ἢ πράγματι ἀπαλλάσσονται ἀπὸ ἕνα μέρος τοῦ σώματός τους. Εἶναι κάτι ποὺ ὑποβαθμίζει τὴ θηλυκότητα ἐν γένει, ἀλλὰ καὶ τὸν ρόλο τῶν γυναικῶν στὴν κοινωνία.
Οἱ σύγχρονες φεμινίστριες καὶ οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ διεμφυλισμοῦ δὲν μοιράζονται μόνο τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν περιφρόνησή τους γιὰ τὴν πραγματικότητα. Τόσο οἱ μὲν ὅσο καὶ οἱ δὲ φαίνεται νὰ ἀδυνατοῦν νὰ ἀποδεχτοῦν τὸν ἑαυτό τους ὡς ἔχει. Χωρὶς πίστη σὲ μιὰ ἀνώτερη δύναμη ποὺ ὁρίζει τὰ πράγματα καὶ τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ ἐμπιστευόμαστε σὲ κάθε περίπτωση, γεμίζουν θυμὸ καὶ πικρία ποὺ εἴτε κατευθύνουν πρὸς στοὺς ἄντρες, τίς συμβατικὲς γυναῖκες καὶ τὴν κοινωνία γενικότερα εἴτε πρὸς τὸν ἴδιο τους τὸν ἑαυτό.
Ἄλλο νὰ ἀμφισβητοῦμε τοὺς καθιερωμένους γυναικείους κοινωνικοὺς ρόλους καὶ τοὺς ἑκάστοτε κανόνες ποὺ καταπνίγουν τὴ γυναικεία ζωὴ καὶ ἄλλο νὰ λέμε ὅτι ὁποιοσδήποτε, ἀκόμα καὶ ἕνας ἄντρας, μπορεῖ νὰ γίνει γυναῖκα.
Τί συμβαίνει σήμερα
Ποῦ εἶναι ὅλες οἱ φεμινίστριες, οἱ ὁποῖες θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἐξοργισμένες μὲ τοὺς ἄντρες ποὺ μεταμορφωμένοι σὲ γυναῖκες κλέβουν τὰ βραβεῖα καὶ τίς ὑποτροφίες τους; Ἄν καὶ μερικὲς γυναῖκες ὑψηλοῦ κύρους, ὅπως ἡ Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, ἔχουν διαμαρτυρηθεῖ γιὰ παρόμοιους παραλογισμούς, οἱ περισσότερες παρεμποδίζονται ἀπὸ ὑπερβάλλουσες ἐκδηλώσεις ὀργῆς. Οἱ TERF10 διασύρονται καὶ χαρακτηρίζονται ὡς διεμφυλοφοβικὲς καὶ ἐπικίνδυνες γιὰ τὸν εὔθραυστο σεβασμὸ τῶν διεμφυλικῶν ἀτόμων.
Ἴσως πολλὲς γυναῖκες σιωποῦν ἐπειδὴ γνωρίζουν ὅτι καὶ οἱ ἴδιες προώθησαν τὸ σύστημα ποὺ τώρα ὁδηγεῖ στὴ διάλυση τῆς θηλυκότητας. Ἴσως ἐπειδὴ δὲν προστάτεψαν ἢ δὲν ὑποστήριξαν τὶς γυναῖκες ποὺ θέλησαν νὰ προστατέψουν τὴν πηγὴ τῆς δύναμής τους – τὶς μῆτρες τους. Ἀντίθετα, περιόρισαν τὴ θηλυκότητα σὲ ἐπιπόλαιες, ἐφήμερες σχέσεις, υἱοθέτησαν τὴν ἀντρικὴ στάση ἀπέναντι στὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων καὶ ἐπεδίωξαν νὰ γίνουν κι αὐτὲς σὰν τοὺς ἄντρες. Ἀπέρριψαν τὴν ἰδέα ὅτι τὸ νὰ φέρεις στὴ ζωὴ ἕνα ἄλλο ἀνθρώπινο πλάσμα εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ θαυμαστὰ κατορθώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ νὰ τὸ μεγαλώσεις καλὰ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δύσκολα. Ἔτσι, ἔκαναν ἑκατομμύρια γυναῖκες νὰ νιώσουν ἀπογοητευμένες μὲ τὴν ἴδια τους τὴ φύση.
Αὐτὸ ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνονται οἱ περισσότερες φεμινίστριες εἶναι ὅτι μὲ τὴν ἐπιμονή τους νὰ ἀντιμετωπίζονται τὸ ἴδιο μὲ τοὺς ἄντρες, μᾶλλον ἐνίσχυσαν τὴν πατριαρχία καὶ τὴν ἀρνητικὴ ἀρρενωπότητα ποὺ τόσο καταπολεμοῦσαν. Πολλὲς γυναῖκες παραπονιοῦνται ὅτι δὲν ὑπάρχουν πιὰ δυνατοί, ἀρρενωποὶ ἄντρες, χωρὶς ὅμως νὰ ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ ἴδιες τοὺς πῆραν τὴ δύναμή τους. Γιατί μπορεῖ αὐτὲς νὰ ἀνέλαβαν τοὺς ἀντρικοὺς ρόλους στὴν ἐργασία, τὸ σπίτι καὶ τίς σχέσεις, ἀλλὰ οἱ ἄντρες δὲν ἀνέλαβαν τοὺς γυναικείους. Περισσότερο ἔνιωσαν ἀπόρριψη καὶ ἀβεβαιότητα γιὰ τὸ ρόλο τους στὸ νέο καθεστώς. Κάποιοι ἔδωσαν στὶς γυναῖκες αὐτὸ ποὺ ζήτησαν καὶ ἄρχισαν νὰ τίς ἀντιμετωπίζουν σὰν ἄντρες. Τὰ ὅρια καὶ οἱ κανόνες τοῦ ἐρωτικοῦ παιχνιδιοῦ ποὺ ἔθεταν οἱ γυναικεῖοι ρόλοι ἔπαψαν νὰ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἄντρες τὸ ἐκμεταλλεύτηκαν αὐτὸ στὸ ἔπακρο. Ἡ ἄνθιση τῆς βιομηχανίας τοῦ πορνὸ καὶ ἡ αὔξηση τῶν σεξουαλικῶν ἐπιθέσεων ἐπιβεβαιώνουν αὐτὴ τὴν πραγματικότητα.
Ἡ θηλυκότητα ἔχει πολλὲς ἀποχρώσεις. Ὅπως μερικοὶ ἄντρες ἔχουν τονισμένες κάποιες θηλυκὲς ἰδιότητες, ἀντίστοιχα κάποιες γυναῖκες διαθέτουν μιὰν ὁρισμένη ἀρρενωπότητα, στὸ σῶμα καὶ στὴ συμπεριφορά. Ὑπάρχουν οἱ πριγκίπισσες, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ τὰ ἀγοροκόριτσα. Εἶναι θαυμάσιο νὰ βλέπουμε τὶς νέες γυναῖκες νὰ ἐξελίσσονται σὲ ἠθοποιούς, πολιτικούς, νοσοκόμες, ἀθλήτριες, συζύγους καὶ μητέρες, ἡ κάθε μιὰ ἀνάλογα μὲ τὴ φύση της καὶ τὰ χαρίσματά της, χάρη στὶς προσπάθειες τῶν πρώτων φεμινιστριῶν. Στὸν ἀντίποδα, βρίσκονται ὁ προοδευτισμὸς καὶ ἡ σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση ποὺ καταστρέφουν οὐσιαστικὰ τὰ ἀρχικὰ φεμινιστικὰ ἐπιτεύγματα καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ πολλὰ ἀπὸ τὰ κορίτσια μας.
Οἱ ἀπόψεις ποὺ ἐκφράζονται στὸ παρὸν ἄρθρο εἶναι ἀπόψεις τοῦ συντάκτη καὶ δὲν ἀντανακλοῦν ἀπαραίτητα τίς ἀπόψεις τῆς Epoch Times.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. «γιὰ αὐτὸ τὸ λόγο θὰ ἐγκαταλείπει ὁ ἄνθρωπος τὸν πατέρα του καὶ τὴ μητέρα του καὶ θὰ προσκολλᾷται στὴ γυναῖκα του, καὶ θὰ ἑνώνονται καὶ οἱ δύο σὲ ἕνα σῶμα.» https://www.diadrastika.com/2017/05/genesis-esonte-dyo-sarka-mia.html
2. [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ΙΕ ρίζα -ner καί -aner (-әner). Τὸ θ. του ἑλλην. τ. ἀνὴρ ἐμφανίζεται στὸ ἀρχ. ἰνδ. na (θ. nάr-) «ἄνδρας, ἄνθρωπος», ἀβ. nā (nar-), ἰταλ. ner- (ὀσκ. γεν. πληθ. ner-um «ἀνδρῶν»), λατ. σαβιν. Ner-ō (κύριο ὄνομα), ἀλβαν. njer «ἄνδρας, ἄνθρωπος» Ὡς πρὸς τὸ ἀρχικὸ ἅ- τοῦ ἑλλην. τ. ἀνὴρ (τὸ ὁποῖο ἀπαντᾷ καὶ στὸ ἀρμεν. ayr, γεν. arn «ἄνδρας, ἄνθρωπος» καθὼς καὶ στὸ νεοφρυγ. ἀναρ «ἄνδρας») δὲν εἶναι βέβαιο ἂν πρόκειται γιὰ προθεματικὸ φωνῆεν ἢ γιὰ μιὰ μεταβολὴ τοῦ φωνήεντος τῆς ρίζας κατὰ τὸν σχηματισμὸ τῆς λέξης. (https://lsj.gr/wiki/ἄνδρας)
3. Ἀρσενικό. Ἀπὸ τὴν περσικὴ λέξη ζαρνὶκ (= χρυσοκίτρινος) μὲ τὴν ὁποία ὀνομαζόταν τὸ θειοῦχο ὀρυκτὸ σανδαράχη (As2S3) ποὺ χρησιμοποιούταν ὡς πιγμέντο. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἐξελλήνισαν τὴ λέξη σὲ ἀρρενικὸν ἢ ἀρσενικόν. (27 Νοε 2016, google search)
Στὸ Λεξικὸ τῶν Liddell & Scott, ἡ λέξη ἀρσενικὸς (ἀρρενικὸς) ἀναφέρεται ὡς «κατ' ἀντίθεσιν πρός το θηλυκός» (ἀπὸ τοῦ Λουκιανοῦ το Θεῶν Διάλογοι 16.1), Liddell & Scott, ἐκδόσεις Γεωργακάς, 1901
4. Ἡ λέξη «γυναῖκα» προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο «γυνή», κι αὐτὸ ἀπὸ τὸν ἰνδοευρωπαϊκὸ ὅρο «gwena», ποὺ σημαίνει τὸ ἴδιο ἀκριβῶς: γυνή, σύμφωνα μὲ τὸ Λεξικὸ τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσας. Γυνὴ σημαίνει τὸν ἄνθρωπο θηλυκοῦ γένους, ἀλλὰ καὶ τὴ σύζυγο, σὲ πολλὲς γλῶσσες ἰνδοευρωπαϊκὴς προέλευσης. (7 Μὰρ 2020, google search)
5. Ἀπὸ τὸ «Ἐτυμολογικὸ Λεξικὸ τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσας» τοῦ Γ. Μπαμπινιώτη (ἐκδόσεις Κέντρο Λεξικολογίας, 2009)
6. Ἀμερικανὸς πολιτικὸς φιλόσοφος (γεν. 1932).
7. Τό 'ἐλευθεριακός' ὅπως καί το 'ἐλευθέριος', σὲ ἀντίθεση μὲ τό 'ἐλεύθερος', ἔχουν ἀρνητικὴ σημασία καὶ προσδιορίζουν αὐτὸν ποὺ δὲν σέβεται τὰ ἤθη καὶ τοὺς ἄλλους, προσβάλλοντάς τους μὲ τὴ δῆθεν ἐλεύθερη ἀπὸ συμβατικότητες συμπεριφορά του. (Ἀπὸ τὸ Ἐπίτομο Λεξικό, ἐκδ. Πάπυρος, 1973 καὶ τὸ Μονοτονικὸ Λεξικὸ τῆς Γλώσσας μας, ἐκδ. Αἰγαῖο, ). Στὶς μέρες μας ὅμως τοῦ δίνεται θετικὴ ἀπόχρωση: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ: κάποιος ποὺ πιστεύει στὴν ἐλευθερία τῆς πράξης καὶ τῆς σκέψης, κάποιος ποὺ πιστεύει στὴν ἐλεύθερη βούληση». (google search)
8. Chistopher Caldwell, γεν. 1962: Ἀμερικανὸς δημοσιογράφος καὶ συγγραφέας τοῦ «The Age of Entitlement».
9. Abigail Shrier, «Irreversible Damage: The Transgender Craze Seducing Our Daughters», Regnery Publishing, 2020.
10. TERF (Trans-Exclusionary Radical Feminists): Ριζοσπαστικὲς Φεμινίστριες, Διεμφυλικῶν Ἐξαιρουμένων)
