Μεταλλαγμένα Θρησκευτικά

Μεταλλαγμένα Θρησκευτικὰ by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἡ πνευματική ὡς ἁγιοπνευματική ζωή

Ἡ Πνευματικὴ Ὡς Ἁγιοπνευματικὴ Ζωὴ by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Θησαυροί πού δέν διδάσκονται

Θησαυροί που δεν διδάσκονται

Κύριε Διευθυντά,

Πολύς θόρυβος έγινε για την αναθεώρηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Δεν θα μπω στον κόπο να σχολιάσω τις δήθεν καινοτόμους ιδέες του τέως υπουργού. H αναθεώρηση των σχολικών προγραμμάτων, άλλωστε, υπήρξε πάντοτε μια εύκολη και ανέξοδη κίνηση εντυπωσιασμού των εκάστοτε ηνιοχούντων το δύστηνο άρμα της Παιδείας μας πολιτικών αρχόντων. Θα ήθελα να πω πως φρονώ ότι θα έπρεπε να διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών. H χριστιανική θρησκεία, πέραν του μυστηρίου της ευχαριστιακής κοινωνίας και της προσευχητικής συνδέσεως του πιστού με το Πιστευόμενον, πτυχών όμως οι οποίες υπεκφεύγουν κάθε κατηχητικής και παιδαγωγικής προσπάθειας και προσεγγίσεως, είναι θρησκεία βιβλίων. Θεμέλιό της οι βίβλοι της Παλαιάς Διαθήκης, στύλοι της η Kαινή Διαθήκη, επιστέγασμά της η πλούσια πατερική γραμματεία των μέσων χρόνων, μεθεπιστέγασμά της οι θησαυροί της χριστιανικής σκέψεως και λογοτεχνίας των νέων χρόνων. Δυστυχώς, όλοι αυτοί οι θησαυροί έχουν εξοβελισθεί από το μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς διδάσκονται ανιαρά εγχειρίδια εγχωρίων θεολόγων. Eάν, αντί αυτών των πονηματίων, άρχιζαν και πάλι διδασκόμενα τα Eυαγγέλια, οι παύλειες επιστολές, ο Iώβ, πατερικοί λόγοι, ιδίως οι εκφράζοντες διαιώνιο κοινωνικό προβληματισμό, όπως οι «Kατά Πλουτούντων» λόγοι του Mεγάλου Bασιλείου, ταύτα πάντα εις δίγλωσσες εκδόσεις, οποίος πνευματικός εμπλουτισμός τότε για τους μαθητές, οποία αναβίβαση όχι μόνο του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά και του συνόλου της παιδείας μας. Γιατί ποιος, έστω και ο πλέον ανεξίθρησκος, έστω και ο εμπαθέστερος χριστιανομάχος, θα αμφισβητούσε τη θεμελιώδη αξία των κειμένων αυτών για τον δυτικό και πανανθρώπινο εν γένει πολιτισμό; Φυσικά, δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Mια τοιαύτη ανασύσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός...

NΙΚΟΛΑΟΣ AΒΛΑΒΙΟΣ

Καθημερινὴ 18.11.2016

Ἡ ἀποκαθήλωσις τῶν χριστιανικῶν καί ἐθνικών συμβόλων

Ἡ Ἀποκαθήλωσις Τῶν Χριστιανικῶν Καὶ Ἐθνικῶν Συμβόλων by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Πεισιθανάτιος νοοτροπία

Πεισιθανάτιος νοοτροπία by Ioannis Angelopoulos on Scribd

π. Θεμιστοκλῆ Μουρτζανοῦ, Τά τραγούδια στά Θρησκευτικά καί οἱ "Ἐμπειρογνώμονες"

Τα τραγούδια στα Θρησκευτικά και οι ''Εμπειρογνώμονες''

*Του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού στην ROMFEA.GR

            Τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών έφεραν στο προσκήνιο την μεγάλη απόσταση που χωρίζει την ομάδα των εκπαιδευτικών θεολόγων που τα συνέταξαν από την Εκκλησία της Ελλάδος, όπως επίσης και κατέστησαν εμφανές το χάσμα και τον διχασμό που η ομάδα αυτή συνειδητά έχει προκαλέσει στον θεολογικό κόσμο. Μάλιστα σε παρέμβασή τους στις 4 Οκτωβρίου 2016 οι αυτοαποκαλούμενοι «εμπειρογνώμονες» (sic) που εκπόνησαν τα προγράμματα, εκφράζουν, σα να μην τρέχει τίποτα, την ιδιαίτερη ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι «τα προγράμματα εφαρμόζονται», χωρίς να ερωτήσουν τους συναδέλφους τους θεολόγους κατά πόσον αυτοί είναι ικανοποιημένοι έχοντας κληθεί να εφαρμόσουν προγράμματα για τα οποία δεν επιμορφώθηκαν, δεν έχουν βιβλία, αρκετά από τα σχολεία τους στερούνται υποστηρικτικών υποδομών, ενώ ακόμη και η εξασφάλιση της συμμετοχής όλων των παιδιών στο μάθημα (δηλαδή η κατάργηση των απαλλαγών), όπως φάνηκε να προαναγγέλλεται από το σχετικό ΦΕΚ του Υπουργείου, δεν πραγματοποιήθηκε. Μάλιστα οι «εμπειρογνώμονες» έσπευσαν να απαξιώσουν τις αντιδράσεις των συναδέλφων τους, να διακηρύξουν τον ενθουσιασμό χιλιάδων μαθητών και μαθητριών (το διαπίστωσαν φανταζόμαστε από την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος, το οποίο σημειωτέον προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων) και ούτε λίγο ούτε πολύ να υποστηρίξουν ότι το μάθημα είναι «ορθόδοξο».

  

Δ. Βογιατζή, Κείμενα για το Μάθημα των Θρησκευτικών (2002-2017)

<

Λέοντος Μπράνγκ, Ἡ θρησκειολογική σούπα τῶν νέων Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων

Ἡ Θρησκειολογική σούπα τῶν νέων Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων

Λέων Μπράνγκ, Δρ. Θεολογίας

Κανένας δέν ἀμφισβητεῖ, ὅτι ἡ Ἑλλάδα περνάει ἀπό μία βαθύτατη ἠθική κρίση, ἡ ὁποία εἶναι καί ἡ οὐσιαστική αἰτία τῆς οἰκονομικῆς κρίσης πού κλονίζει τήν χώρα ἤδη παραπάνω ἀπό μιά 5ετία. Ἐπίσης γίνεται ἀπό ὅλους δεκτό, ὅτι βαρύτατη εὐθύνη γιά τήν κρίση αὐτή, τόσο τήν ἠθική ὅσο καί τήν οἰκονομική, φέρουν τά πολιτικά κόμματα τῆς πατρίδας μας πού ἐκπροσωποῦνται στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο.