Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Ι Α Τ Ι Κ Ο Θ Ε Α Τ Ρ Ο
Μ Π Α Μ Π Ο Υ Σ Κ Α
(Ρώσικο Παραμύθι)
( Η μπάμπουσκα σιγυρίζει το σπίτι της. Εμφανίζεται το αστέρι. Οι συγχωριανοί της ξεσηκώνονται).
Α Πω-πω, τι μεγάλο αστέρι!
Β Πόσο φωτεινό είναι!
Γ Η λάμψη του φωτίζει ολόκληρη την πόλη μας!
Δ Πόσο ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τ’ άλλα αστέρια!
Ε Λέτε να σημαίνει κάτι θαυμαστό;
( Ο Α στέκεται κάτω από το σπίτι της μπάμπουσκα και τη φωνάζει).
Α Ε, μπάμπουσκα, βγες έξω να δεις κι εσύ!
Β ΄Ελα, πρόκειται για κάτι μοναδικό!
Ε Βγες έξω να δεις ένα αστέρι αλλοιώτικο από τα’ άλλα!
Μπάμπουσκα (σταματά για λίγο τις δουλειές της) Μα, τι λέτε; Τι διαφορετικό μπορεί να έχει αυτό το αστέρι από τ’ άλλα ;! (συνεχίζει τις δουλειές).
Γ ΄Ελα, και θα το δεις από μόνη σου!
Μπάμπουσκα Πηγαίνετε στα σπίτια σας! Δεν έχετε δουλειές; Δεν έχετε υποχρεώσεις; (Μονολογεί) Τι περίεργος κόσμος!...Άλλη δουλειά δεν είχα παρά να βγω στο δρόμο…. (Κουνά το κεφάλι) Εγώ δεν έχω χρόνο, ούτε για να κοιτάξω το αστέρι τους!
Δ (απευθυνόμενος προς τους άλλους και δείχνοντας τους μάγους) Α! για κοιτάχτε!
Ξένοι έρχονται στην πόλη μας! (Εν τω μεταξύ χαμηλώνει το φως του αστεριού).
Α Δεν είναι από τη δική μας γενιά! Αυτοί είναι βασιλιάδες!
Β Φορούν πλούσιες φορεσιές!
Γ Και στα χέρια τους κρατούν μάλλον πολύτιμα πράγματα!
(Το πλήθος -Α,Β,Γ,Δ,Ε- τραβιέται προς τις θέσεις τους και κάθονται, ενώ οι μάγοι κατευθύνονται προς το σπίτι της μπάμπουσκα, που είναι φωταγωγημένο, και χτυπούν
την πόρτα).
Μπάμπουσκα (ανοίγει) Α!!!
Α Μάγος Σε ανησυχήσαμε; Ψάχνουμε ένα σπίτι για να ξεκουραστούμε!
Β Μάγος Το σπίτι σου είναι το μόνο φωταγωγημένο σ’ αυτή την πόλη!
Γ Μάγος ΄Ολοι οι άλλοι έχουν βγει στην πλατεία κι έχουν τα σπίτια τους κλειστά και σκοτεινά!
Μπάμπουσκα (αμήχανα) Ναι,ναι… Βγήκαν να δουν ένα αστέρι… Ελάτε! Θα μείνετε στο σπίτι μου!
Β Μάγος Κι εμείς αυτό το αστέρι ακολουθούμε!
Α Μάγος Ξέρεις, δεν είναι ένα τυχαίο αστέρι!
Μπάμπουσκα Ελάτε μέσα! Να σας φιλοξενήσω στο σπίτι μου! (Μπαίνουν).
Γ Μάγος Σ’ ευχαριστούμε για την καλοσύνη σου! Θα μείνουμε τούτη τη νύχτα κι αύριο θα συνεχίσουμε το δρόμο μας!
Μπάμπουσκα (ενώ τους περιποιείται) Ελάτε, καθήστε! (Τους σερβίρει πολλά πράγματα και ρωτά) Ερχόσαστε από μακρυά;
Α Μάγος Ναι, από πολύ μακρυά!
Γ Μάγος Ακολουθούμε το αστέρι!
Μπάμπουσκα Και προς τα πού πάτε δηλαδή;
Β Μάγος Δεν ξέρουμε! Αλλά πιστεύουμε ότι αυτό το αστέρι θα μας οδηγήσει στο νεογέννητο Βασιλιά. ΄Ένα Βασιλιά που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί ποτέ. Αυτός είναι Βασιλιάς της γης και τ’ ουρανού!!! (Η μπάμπουσκα εξακολουθεί να σερβίρει).
Α Μάγος Θέλεις να έρθεις μαζί μας; Και να Του πας κι εσύ ένα δώρο, όπως εμείς;!
Εγώ θα Του προσφέρω χρυσάφι. Και οι φίλοι μου, λιβάνι και σμύρνα!
Μπάμπουσκα Μπα, δεν είμαι σίγουρη ότι θα με καλοδεχόταν… Κι όσο για δώρο…δεν ξέρω τι θα Του άρεσε…
Β Μάγος Εγώ μπορώ να σε βοηθήσω σ’ αυτό! Αυτό το τουρσί, που πρόσφερες και σε μας, θα άρεσε σε όλους τους βασιλιάδες!
Μπάμπουσκα (γελά) Τουρσί;! Για μωρό;! ΄Ένα μωρό χρειάζεται παιχνίδια!....(οι Μάγοι τρώνε και η μπάμπουσκα σκεφτική μονολογεί θλιμένα) ΄Εχω ένα ντουλαπάκι γεμάτο παιχνίδια… Ο μικρός μου γιός, ο δικός μου βασιλιάς, πέθανε όταν ήταν πολύ μικρός…
Γ Μάγος Αυτός ο νεογέννητος Βασιλιάς μπορεί να γίνει και ο δικός σου Βασιλιάς! (Με αποφασιστικότητα) Αξίζει να έρθεις μαζί μας για να Τον γνωρίσεις!
Μπάμπουσκα (σκεπτική) Θα…θα το σκεφτώ….
(Οι Μάγοι τελειώνουν το φαγητό τους).
Β Μάγος Πάντα πλούσια νάναι τα αγαθά στο σπίτι σου!
Γ Μάγος ΄Όλα ήταν πολύ προσεγμένα!
Α Μάγος … και προπαντός νόστιμα!
Μπάμπουσκα Ελάτε τώρα να ξεκουραστείτε! Σας έχω ένα δωμάτιο με αναπαυτικά κρεβάτια και ζεστά σκεπάσματα. Σας εύχομαι να περάσετε ένα ήσυχο βράδυ. Καληνύχτα!
(Οι Μάγοι κοιμούνται. Η μπάμπουσκα άρχισε να συμμαζεύει και μονολογούσε).
Μπάμπουσκα Πω,πω δουλειές που έχω!... Κι αυτός ο νέος Βασιλιάς!... ΄Ακου να ξεσηκωθώ, να πάω μαζί τους για να Τον βρούμε… Μπορώ να το κάνω εγώ αυτό; Να αφήσω το σπίτι μου και τις δουλειές μου… Σκούπισμα, σφουγγάρισμα, πιάτα, παραπάνω μερίδες για μαγείρεμα… Εξάλλου, μπορώ εγώ να λείψω τόσο καιρό;…
Δεν έχω και δώρο να Του πάω… Κι όταν φύγουν οι φιλοξενούμενοί μου, το σπίτι πρέπει να καθαριστεί. Δεν θα μπορούσα να το αφήσω έτσι… (Μικρή παύση, ενώ εξακολουθεί να κάνει δουλειές. Κοιτά έξω). Πω-πω-πω! Ξημέρωσε κιόλας και εγώ δεν έχω σταματήσει να ξεκουραστώ ούτε ένα λεπτό!
(Οι Μάγοι ξυπνούν και μπαίνουν στην κουζίνα).
Α Μάγος Καλημέρα, μπάμπουσκα!
Μπάμπουσκα Καλημέρα σε όλους!
Β Μάγος Πότε πρόλαβες να ξεκουραστείς κι άρχισες κιόλας τις δουλειές;!
Γ Μάγος Απλά, δεν ξεκουράστηκε, καημένε! Δεν βλέπεις τα μάτια της πόσο κουρασμένα είναι!
Μπάμπουσκα Μη σας μέλλει για μένα! Είναι μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια!... Πώς κύλησε η νύχτα σας;
Γ Μάγος Υπέροχα και ζεστά!
Β Μάγος ΄Όπως υπέροχα θα κυλήσει στις κούπες μας το ζεστό τσάι που ετοιμάζεις!
Μπάμπουσκα Ναι,ναι! Σας έχω ένα πρωινό που θα σας μείνει αξέχαστο! (Σερβίρει).
(Αφού πάρουν το πρωινό τους).
Α Μάγος Δεν ανοίγουμε τώρα τους χάρτες μας, για να δούμε τη συνέχεια της διαδρομής μας … (Ο Β Μάγος ανοίγει ένα χάρτη και λέει)
Β Μάγος Θα πάρουμε τούτο το δόμο που οδηγεί στα Νοτιοδυτικά. Είναι ο πιο σίγουρος, γιατί περνά μέσα από μεγάλες πόλεις.
Γ Μάγος Ναι, για την ασφάλειά μας πάνω απ’ όλα!
Α Μάγος Αρκεί να μην καθυστερήσουμε!
Β Μάγος Μα, όχι βέβαια! Μόλις φανεί τ’ αστέρι, θα ξεκινήσουμε το δίχως άλλο!
(Συνεχίζουν να κοιτούν το χάρτη).
Α Μάγος (προς τους συντρόφους τους) Τί προτείνετε τώρα να κάνουμε μέχρι το απόγευμα;
Β Μάγος Αν βρισκόταν ένα τάβλι…
Μπάμπουσκα Και βέβαια μου βρίσκεται, από τον συχωρεμένο τον άντρα μου! (Το
φέρνει).
Γ Μάγος Εγώ θα προτιμούσα ένα καλό βιβλίο με περιπέτειες.
Μπάμπουσκα ΄Ο,τι επιθυμείς, άρχοντά μου! (Το φέρνει. ΄Οσο οι Μάγοι είναι απασχολημένοι, η μπάμπουσκα ασχολείται με δουλειές. Ανάβει το αστέρι).
Γ Μάγος Νάτο! Σηκωθείτε!
Α Μάγος Πρέπει να ξεκινήσουμε!
Β Μάγος Ναι, δεν πρέπει να καθυστερήσουμε καθόλου!
Γ Μάγος Είσαι έτοιμη, μπάμπουσκα;
Μπάμπουσκα (διακόπτωντας τη δουλειά της) Θα, θα έρθω αύριο. Θα σας προλάβω. Πρέπει για την ώρα να καθαρίσω το σπίτι… να βρω ένα δώρο… να ετοιμαστώ…
Α Μάγος Εμείς πρέπει να βιαστούμε!
Β Μάγος Κρίμα που δεν έρχεσαι μαζί μας!...
Γ Μάγος Σ’ ευχαριστούμε πολύ, για ό,τι έκανες για μας! (Φεύγοντας χαιρετούν με σηκωμένο το χέρι και προχωρούν στο διάδρομο με κατεύθυνση προς τη μικρή αίθουσα).
Μπάμπουσκα Κι εγώ σας ευχαριστώ γιατί ανοίξατε το σπίτι μου. Σας εύχομαι να φτάσετε με το καλό στον προορισμό σας!
(Η μπάμπουσκα μαζεύει τα τραπέζι. Μετά, ανοίγει ένα ντουλάπι και βλέπει τα σκονισμένα παιχνίδια).
Μπάμπουσκα Μήπως πρέπει ν’ αρχίσω να τα καθαρίζω;… ΄Ισως έτσι βρω ποιό ταιριάζει στο νεογέννητο Βασιλιά!... (Καθαρίζει τα παιχνίδια και μονολογεί αργά).
Κάθε παιχνίδι και μια ανάμνηση…Κάθε ανάμνηση και μια μαχαιριά στη δόλια μου καρδιά…Λένε πως ο χρόνος είναι γιατρός… ΄Όμως, εμένα, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, ο πόνος δεν λιγόστεψε, οι πληγές δεν γιατρεύτηκαν, το κενό, που άφησε ο χαμός του μονάκριβου παιδιού μου, δεν γέμισε και δεν θα γεμίσει με τίποτε… (Κρατώντας τα παιχνίδια) Η μπάλα, το τραινάκι, η σφυρίχτρα… έπαιρναν ζωή στα χέρια του μικρού μου πρίγκηπα κι ολόκληρο τούτο το σπίτι γέμιζε γέλια, φως και χαρά… Αχ, θάνατε, πόσο σκληρή είναι η παρουσία σου στη ζωή μας… (σηκώνεται να πιεί ένα ποτήρι νερό και κοιτώντας έξω, λέει με απορία) ΄Εφεξε κιόλας!... Χάθηκε τ’ αστέρι! Κυρίαρχος πια στον ουρανό είναι μόνο ο ήλιος! (Αναστενάζει) Πόσο κουρασμένη νοιώθω! Η μέση μου με πονά αφόρητα! Δεν αντέχω άλλο! Ας κάτσω λίγο να ξεκουραστώ! (κάθεται στην καρέκλα και ακουμπά στο τραπέζι. Την παίρνει ο ύπνος. Τα φώτα χαμηλώνουν και όταν ξανανάβουν) Αλλοίμονο! Σκοτείνιασε! Πω,πω
Ξεχάστηκα! (Κοιτώντας έξω και παρατηρώντας τον ουρανό). Μα, πού είναι το αστέρι;
… Μήπως κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα;… ΄Όχι, δεν μπορεί… Γιατί όλα τ’ άλλα αστέρια είναι στη θέση τους; … Ω, μα τι συμβαίνει;… Πρέπει να βιαστώ! Πρέπει να το βρω, και το αστέρι και τους άρχοντες που φιλοξένησα! (Φορά το πανωφόρι της, βάζει τα δώρα μέσα σ’ ένα σάκκο και βγαίνει βιαστικά από το σπίτι. Ακολουθεί το δρόμο που πήραν οι Μάγοι και ρωτά γι αυτούς).
Μπάμπουσκα Μήπως αυτές τις μέρες πέρασαν από δω τρεις βασιλιάδες;
Χ Ναι! Φιλοξενήθηκαν στο χωριό μας!
Μπάμπουσκα Ποιό δρόμο πήραν, φεύγοντας από δω;
Χ Πάρε το δημόσιο δρόμο και ρώτα παρακάτω όποιον συναντήσεις.
Μπάμπουσκα (μονολογεί περπατώντας) Από τότε που ξεκίνησα από το σπίτι μου έχω χάσει το μέτρημα των ημερών. Πέρασα χωριά και πόλεις. Μα, δεν πρόκειται να το βάλω κάτω! Δεν μπορεί! Κάπου θα συναντήσω τους τρεις βασιλιάδες!
(Ρωτά τον Ψ ).
Μπάμπουσκα Σε παρακαλώ, πες μου πέρασαν από δω τρεις βασιλιάδες;
Ψ Α, ναι! Πέρασαν! Αλλά δεν κάθησαν πολύ. ΄Εφυγαν αμέσως για να συνεχίσουν το δρόμο τους!
Μπάμπουσκα Ξέρεις να μου πεις, προς τα πού πήγαν;
Ψ Στη Βηθλεέμ άκουσα ότι θα πήγαιναν. Δεν μπορώ να φανταστώ, όμως, γιατί εκεί.
Η Βηθλεέμ είναι ένα πολύ φτωχικό χωριό… Αλλά, σίγουρα πήγαιναν προς τη Βηθλεέμ…
Μπάμπουσκα Ευχαριστώ, καλέ μου άνθρωπε! Τρέχω να τους προλάβω!
(Η μπάμπουσκα φτάνει μπροστά στη σκηνή. Το σκηνικό απεικονίζει χαμηλά σπίτια,
πανδοχείο και σταύλο. Μονολογεί).
Μπάμπουσκα Τι φτωχικό χωριό! Μα, μπορεί ένας νεογέννητος Βασιλιάς να μένει σ’ ένα τόσο φτωχό τόπο;… Σίγουρα, ένα τέτοιο μέρος δεν ταιριάζει καθόλου σε ένα Βασιλιά… (ανεβαίνει πάνω στη σκηνή. Από το πανδοχείο βγαίνει ο πανδοχέας).
Πανδοχέας Τι ψάχνεις; Μπορώ να σε βοηθήσω;
Μπάμπουσκα Μου είπαν πως οι τρεις βασιλιάδες ήρθαν στο χωριό σας!
Πανδοχέας Ναι, ναι, βέβαια! Οι τρεις βασιλιάδες ήταν εδώ πριν από τρεις μέρες. ΄Ηταν κι οι τρεις τους πολύ ενθουσιασμένοι. Αλλά δεν έμειναν ούτε μια νύχτα στο χωριό μας. ΄Ηρθαν κι έφυγαν.
Μπάμπουσκα Και το μωρό; Το βρήκαν το νεογέννητο μωρό;
Πανδοχέας Ναι! Εδώ ήταν κι αυτό, μαζί με τους γονείς του. Οι τρεις βασιλιάδες για το μωρό είχαν έρθει. (Βλέποντας την απογοήτευση στα μάτια της μπάμπουσκα, συνεχίζει) Μη στεναχωριέσαι. Θα σου δείξω εγώ πού ήταν το μωρό… (Την πηγαίνει προς το σταύλο) Δυστυχώς, δεν είχα άλλο μέρος να φιλοξενήσω τους γονείς του. Το πανδοχείο μου ήταν γεμάτο εκείνο το βράδυ. Το μόνο άδειο μέρος που είχα, ήταν αυτός ο σταύλος. Να, εδώ…
(Η μπάμπουσκα κοιτά πολύ λυπημένη. ΄Ενας άγγελος στάθηκε τότε στην εξώπορτα του σταύλου).
΄Αγγελος Μπάμπουσκα!... Ο νεογέννητος Βασιλιάς και οι γονείς του έχουν φύγει για την Αίγυπτο. Εκεί είναι ασφαλείς… ΄Οσο για τους τρεις βασιλιάδες, γύρισαν πίσω στα βασίλειά τους. ΄Ενας απ’ αυτούς, μου μίλησε για σένα… Λυπάμαι… αλλά, όπως βλέπεις, έχεις αργήσει πολύ. )Αργά και με δυνατή και σταθερή φωνή). Οι βοσκοί ήρθαν μόλις τους ειδοποίησαν οι άγγελοι. Οι βασιλιάδες ήρθαν μόλις είδαν τ’ αστέρι. Και βρήκαν το Βρέφος Ιησού Χριστό, το Σωτήρα του κόσμου.
(Η μπάμπουσκα με πόνο υψώνει τα μάτια στον ουρανό).
Μπάμπουσκα Ω, Κύριέ μου! ΄Αργησα τόσο πολύ να πάρω την απόφαση για νάρθω να Σε βρω… Δεν Σε συνάντησα Βρέφος… ΄Όμως, θα συνεχίσω να Σε αναζητώ… Και θα Σε βρω… Γιατί θέλω να γίνεις και δικός μου Βασιλιάς. Να κάνεις θρόνο Σου την καρδιά μου, τη σκέψη μου, όλη την ύπαρξή μου! Γιατί θέλω ν’ αρχίσω να ζω! Θεέ μου, βοήθησέ με να Σε βρω!!!
Τ Ε Λ Ο Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου