Ἰ.Κ.Ἀγγελοπούλου, Ὑπερασπιζόμενοι τίς ἠθικές μας ἀρχές

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου

ΥπερασπιζΟμενοι τις ηθικες μας αρχες

Ἀκτῖνες (2018) 38-40

        Τὸ 2016 ἐκυκλοφορήθη ἕνα ἐνδιαφέρον βιβλίο τοῦ Joachim Fest μὲ τὸν τίτλο Ὄχι ἐγώ. Ὁ Ναζισμὸς μέσα ἀπὸ τὰ μάτια ἑνὸς παιδιοῦ. Στὸ βιβλίο αὐτὸ περιγράφεται, ἡ ἐμπειρία τοῦ συγγραφέως, ὁ ὁποῖος τότε ἦταν δεκατριῶν ἐτῶν, ἀπὸ τὴν  ἀντίστασι τοῦ πατρός του, ἑνὸς ἀνωτέρου Γερμανοῦ δημοσίου ὑπαλλήλου, στὴν ἄνοδο καὶ ἐπικράτησι τοῦ Ναζισμοῦ. 

Ὁ τίτλος προέρχεται ἀπὸ τὴν φρᾶσι τὴν ὁποία εἶπε ὁ ἀπόστολος Πέτρος μετὰ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο: «εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ' οὐκ ἐγώ» (Μαρκ. 14: 29). Εἶναι ἡ φράσις τὴν ὁποία «ὁ πατέρας τοῦ συγγραφέα, Johannes Fest, ἐπιθυμοῦσε νὰ γράφουν καὶ νὰ ξαναγράφουν τὰ παιδιά του γιὰ νὰ μὴν τὴν ξεχάσουν ποτέ. Ἂν καὶ πιστὸς Πρῶσος ρωμαιοκαθολικός, τὴν ἀξιολογοῦσε ὡς σημαντική, ὄχι τόσο γιὰ τὸ αὐστηρὰ θρησκευτικό της περιεχόμενο, ἀλλὰ γιὰ τὴ δύναμη καὶ τὴ σημασία τῆς προσωπικῆς ἀντίστασης ἀπέναντι στὴν προδοσία τοῦ ὅποιου νοήματος δίνει ὁ καθένας σὲ ὅ,τι γενικῶς ὀνομάζουμε 'ἠθικὲς ἀρχές'» (Βλ. Καθημερινὴ 5.6.2016). Μὲ τὴν ἴδια φρᾶσι ἀπήντησε ὁ πατὴρ τοῦ συγγραφέως στὴν σύζυγό του, ὅταν αὐτὴν τὸν προέτρεψε νὰ ἀκολουθήση τὸ παράδειγμα τῶν ὑπολοίπων συναδέλφων του καὶ νὰ ἐνταχθῆ στὸ ναζιστικὸ κόμμα. Καὶ ἐὰν ὅλοι οἱ ἄλλοι τὸ κάνουν, ἀλλὰ ὄχι ἐγώ. Καὶ ὁ συγκεκριμένος ἄνθρωπος ἐπλήρωσε τὴν ἀκεραιότητά του καὶ τὴν πιστότητά του στὶς ἠθικές του ἀξίες μὲ ἀπόλυσι, ἀπώλεια τῆς κοινωνικῆς θέσεώς του καὶ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωσι. Ἄλλοι συνάνθρωποί του ἐπλήρωσαν τὸ θάρρος τους μὲ τὴν ἴδια τους τὴν ζωή.

        Τὸ βιβλίο αὐτὸ γίνεται ἐπίκαιρο καὶ σήμερα ὄχι τόσο ἐπειδὴ ἀνέρχεται ὁ νεοναζισμὸς σὲ πολλὲς χῶρες τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ ἐπειδὴ κυριαρχεῖ πλέον καὶ στὴν χώρα μας ὁ ἐνεργητικὸς ἀντιχριστιανισμός. Ὅλες οἱ ἠθικὲς ἀξίες, τὶς ὁποῖες γιὰ αἰῶνες ἐκόμιζε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὴν ἀνθρωπότητα, τίθενται στὸ στόχαστρο ἀντιχριστιανικῶν νομοθετημάτων καὶ ἐκδιώκονται ἀπὸ τὴν δημοσία σφαῖρα τῆς κοινωνίας. Ἡ κοινωνία μας, πλέον, πρέπει νὰ ζῆ, λόγῳ τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος καὶ τῆς τρομοκρατίας μὲ τὴν ὁποία αὐτὴ ἐπιβάλλεται, μὲ τὴν προβολὴ καὶ προπαγάνδα κάθε μορφῆς ἠθικῆς ἐκπτώσεως. Ἡ ὁμοφυλοφιλία θεσμοθεῖται, ἡ οἰκογένεια τορπιλλίζεται, ἡ τιμιότης τιμωρεῖται, ἡ ἁγνότης διασύρεται, ἡ φιλοπατρία δυσφημεῖται καὶ τόσα ἄλλα.

        Στὴν ἀλλόφρονα κοινωνία μας ξεχωρίζουν κάποιες ἠθικὲς προσωπικότητες, οἱ ὁποῖες δὲν ὀπισθοχωροῦν στὴν ὑπεράσπισι τῶν ἀξιῶν τους. Δὲν ὀρρωδοῦν ἐμπρὸς στὶς ὕβρεις, τοὺς προπηλακισμοὺς καὶ τὶς ἀπειλὲς μὲ τοὺς ὁποίους προσπαθοῦν νὰ τοὺς τρομοκρατήσουν. Ἐλάχιστα παραδείγματα θὰ ἀναφερθοῦν. Διακεκριμένος ποδοσφαιριστὴς ἔλαβε θέσι στὰ κοινωνικὰ δίκτυα ἐναντίον τοῦ νομοθετήματος γιὰ ἀλλαγὴ φύλου ἀπὸ τὴν ἐφηβικὴ ἡλικία καὶ ὑπέστη ἐπιθέσεις ἀπὸ ὅλα τὰ Μέσα Ἐνημερώσεως. Μόνον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ὑπερασπίσθη αὐτὸ «τὸ παλληκάρι», ὅπως τὸ ἐχαρακτήρισε. Καθηγητὴς Πανεπιστημίου ὑπέστη ἐπίθεσι καὶ ξυλοδαρμὸ ἐπειδὴ μὲ εὐγενικὸ τρόπο ἔκανε μία παρατήρησι σὲ νεαροὺς οἱ ὁποῖοι ἔγραφαν μὲ σπρέϋ σὲ τοῖχο τῆς Παντείου Σχολῆς καὶ κατ' ἐπανάληψιν ἔγινε στόχος τους μὲ ἀποκορύφωμα νὰ βγάλουν ἀφίσσα μὲ τὸ πρόσωπό του καὶ νὰ τὴν τιτλοφοροῦν "νὰ ποιὸς εἶναι ὁ φασίστας".

        Γιὰ τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς ἡ ὑπεράσπισις τῶν χριστιανικῶν ἀρχῶν τους εἶναι πνευματικὸ καθῆκον, τὸ ὁποῖο γίνεται ἐξ ἀγάπης πρὸς τὸν Χριστό. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἔχει πῆ: «ἐὰν ἀγαπᾶτε με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε» (Ἰω. 14: 15). Καὶ ἀκόμη σαφέστερα: «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 10: 32). Καὶ ὅταν ὁ φόβος ὡς ἀνθρώπινο συναίσθημα ἔρχεται νὰ τρυπώση μέσα μας, τότε ὁ εὐαγγελιστὴς τῆς ἀγάπης μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α' Ἰω. 4: 18). Καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος διακηρύσσει ὅτι «οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ» (Β' Τιμ. 1: 7). Ἡ ἀποχριστιανοποιημένη κοινωνία μας θὰ δοκιμάση τὴν πίστι μας, ἐὰν εἶναι αὐθεντικὴ καὶ σταθερή, ἢ κάλπικη καὶ ἐπιφανειακή. Ὁ πιστὸς χριστιανὸς θὰ τηρήση τὸ θέλημα, τὸν νόμο, τοῦ Θεοῦ, ἀντιμετωπίζων ἐὰν χρειασθῆ τὸν νόμο τοῦ κόσμου, ἐμπιστευόμενος στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἐποχή μας, φαίνεται, ὅτι θὰ ξαναγίνει ἐποχὴ Μαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν.