Νίκου Ράπτη,
«Ντοπαμίνη ἢ
σεροτονίνη; Πῶς ἡ εὐχαρίστηση ἀντιστρατεύεται τὴν εὐτυχία»
περιοδικὸ Παρεμβολὴ 124/2018
Tὸ 1953, σὲ ἕνα διάσημο πείραμα, οἱ
ἐρευνητὲς James Olds καὶ Peter Milner τοποθέτησαν ἠλεκτρόδια στοὺς ἐγκεφάλους
ποντικιῶν. Μὲ τὸ πάτημα ἑνὸς μοχλοῦ στὸ κλουβὶ τῶν ζώων, διοχετευόταν στοὺς
μικροσκοπικούς τους ἐγκεφάλους ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, ποὺ τοὺς προκαλοῦσε
εὐχαρίστηση. Πολὺ σύντομα, τὰ ποντίκια ἔμαθαν νὰ ἐλέγχουν τὴ ροὴ τοῦ ἠλεκτρικοῦ
ρεύματος καὶ νὰ προκαλοῦν ἔτσι κύματα ἱκανοποίησης στὸν ἐγκέφαλό τους. Τὰ κακὰ
νέα, εἶναι πὼς δὲν μποροῦν νὰ σταματήσουν. Πολὺ σύντομα βυθίστηκαν στὴν
ἐξάρτηση. Πατοῦσαν τὸν μοχλὸ ἀσταμάτητα, πληγιάζοντας ἄσχημα τα πόδια τους ἢ
ὁδηγούμενα στὸν θάνατο ἀπὸ ἀσιτία καὶ ἀϋπνία.
