Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας
Χριστούγεννα 2022
Ἱκεσία εἰρήνης - προαπαιτούμενα
«Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν, τῆς μεγάλης βουλῆς σοῦ τὸν Ἄγγελον,
εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν·»
(Καταβασίες τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων)
Ὁ πόθος γιὰ εἰρήνη ἔχει γίνει τὸν τελευταῖο καιρὸ πόνος καθημερινός, κραυγὴ καὶ ἱκεσία ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων. Ὀδύνη ἀτέρμονη κυριαρχεῖ ἀπὸ τὸν ὀλέθριο, ἀπαράδεκτο πόλεμο τῆς Ρωσίας κατὰ τῆς Οὐκρανίας. Συγχρόνως πολεμικὲς συγκρούσεις ἐξακολουθοῦν στὴ Συρία, στὴν Ὑεμένη καὶ γενικότερα στὴν Ἀσία καὶ τὴν Ἀφρική, ἐνῶ συχνὲς εἶναι οἱ τρομοκρατικὲς ἐνέργειες σὲ πολυπληθῆ δυτικὰ ἀστικὰ κέντρα. Δὲν ἔπαυσαν νὰ ταλαιπωροῦν τὴν οἰκουμένη καὶ ἄλλης μορφῆς πόλεμοι, οἰκονομικοί, διπλωματικοί, ἰδεολογικοί. Ἡ βία καὶ ἡ αὐθαιρεσία ἔφτασαν νὰ βεβηλώνουν ἀκόμη καὶ χώρους ἱερούς. Τὰ συμφέροντα τῶν ποικιλώνυμων ἰσχυρῶν χρησιμοποιοῦν ὡς πολεμικὸ ὅπλο τὴν παραπληροφόρηση, γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὴ σκέψη καὶ τὴ συνείδηση πολλῶν.
Ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ὄχι μόνο τονίζει τὸ αἴτημα καὶ τὸν πόθο γιὰ εἰρήνη, ἀλλὰ ἀποκαλύπτει καὶ πῶς μπορεῖ νὰ ἑδραιωθεῖ. Ἡ ἔλευση τοῦ Λυτρωτοῦ τοῦ κόσμου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία χαιρετίζεται μὲ τὸν ἀγγελικὸ ὕμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2:14), ἀποτελεῖ τὴν πραγματοποίηση τῆς προφητείας τοῦ Ἠσαΐου (8ος αἰ. π. Χ): «ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, ... καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος·... καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον...» (Ἠσ. 9:6-7).
Ἡ εἰρήνη δὲν εἶναι ἁπλῶς εὐχή, εἶναι θεῖο δῶρο καὶ ἐπίτευγμα τῆς συνεργίας τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Ἡ ἀκτινοβολία τῆς θείας χάριτος εἶναι δεδομένη, ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀναμενόμενη. Ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ ἐμπειρία ἀναφέρεται σὲ μιὰ πολυεδρικὴ εἰρήνη μὲ τὸν ἑαυτό μας, μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, μὲ τὸν Θεό, μὲ τὴν κτίση. Τὰ Χριστούγεννα συμπυκνώνουν ἐν σπέρματι σὲ πλαίσιο προφητικὸ τὶς μεγάλες ἀλήθειες, ποὺ ξετυλίγονται ὁλοκληρωτικὰ στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, κορυφώνονται στὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάσταση καὶ προβάλλονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σὲ μεγάλες ἑορτές.
Ἐκ πρώτης ὄψεως τὸ ἀντίθετο τῆς εἰρήνης θεωρεῖται ὅτι εἶναι ὁ πόλεμος. Εἶμαι πεπεισμένος ὅτι τὸ ἀντίθετο τῆς εἰρήνης εἶναι κατὰ βάθος ὁ ἐγωκεντρισμός, μὲ τὶς ποικίλες μορφές του, ἀλαζονεία, ὑπερηφάνεια, ἐγωπάθεια, μεγαλομανία· αὐτὸς καταστρέφει τίς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν καὶ ὑποδαυλίζει τίς μικρὲς καὶ μεγάλες συγκρούσεις. Μέσα στὸ φῶς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ διευκρινίζεται ἐπίσης ὅτι ὁ ἐγωκεντρισμὸς ὑπερνικᾶται μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη, ποὺ ἀποτελοῦν θεμελιώδη προαπαιτούμενα γιὰ τὴν ἑδραίωση τῆς εἰρήνης.
Ἡ καρδιὰ τοῦ χριστιανικοῦ μηνύματος εἶναι ὅτι: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμόν, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3:16). Οἱ ἐκφράσεις τῆς ἀγάπης ποὺ προσδιορίστηκαν ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀδιάκοπα ἀκτινοβολοῦν στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐκείνων, ποὺ μὲ ἀφοσίωση Τὸν ἀκολουθοῦν. Ὅπως ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητὴς ἐπιμένει: «Πολλοὶ ἔχουν πεῖ πολλὰ περὶ ἀγάπης, ἂν ὅμως τὴν ἀναζητήσεις, θὰ τὴν βρεῖς μόνο στοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδὴ μόνον αὐτοὶ εἶχαν τὴν ἀληθινὴ Ἀγάπη δάσκαλο τῆς ἀγάπης» (Περὶ ἀγάπης Δ΄ ἑκατοντάς, 100).
Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς δώσει μιὰ γενικὴ ἀόριστη θεωρία περὶ ἀγάπης, ἀλλὰ γιὰ νά την ἀποκαλύψει μένοντας ἀνάμεσά μας. Νὰ καταυγάσει μὲ τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας τὴν ἀλήθεια ὅτι: «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ.» (Ἀ΄ Ἰω. 4:16). Ἡ δέσμη φωτὸς τῆς ἀγάπης ἐμπεριέχει ὅλο τὸ φάσμα τῶν ἀρετῶν. Τὴ δικαιοσύνη, τὴν ἀγαθωσύνη, τὴ συχωρητικότητα, τὴν ἀλήθεια, βασικὰ προαπαιτούμενα γιὰ τὴν στερέωση τῆς εἰρήνης.
Ὁ Παντοδύναμος καὶ Ἀπερινόητος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, προσλαμβάνει, κατὰ τὸ ἄπειρο ἔλεός Του, την ἀνθρώπινη φύση, γιὰ νὰ τὴν ἐξυψώσει μὲ τρόπο ἀσύλληπτο στὸν ἀνθρώπινο νοῦ στὴν κατὰ χάριν θέωση. Ὁ Θεάνθρωπος ἦρθε ὡς βρέφος, ὡς ἀθῶο παιδὶ καὶ μὲ τὴν ὅλη ζωὴ καὶ θυσία Του, προτρέπει: «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾶός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Μτ 11:29).
«...Ὅθεν θεογνωσίας, πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες...».
Μὲ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης γιὰ τὸ ἐκπληκτικὸ φῶς θεογνωσίας, ποὺ μᾶς χαρίζει μὲ τὴ Γέννησή Του ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἂς Τὸν δοξολογήσουμε ἀναπτύσσοντας τὴν εἰρήνη, μὲ τὸν ἑαυτό μας, μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, μὲ τὸν Θεό, καὶ ἂς ἀγωνιζόμαστε νὰ εἴμαστε συνεργοί Του, κατὰ τὴν ἐντολή: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται» (Μτ. 5:9).
Εὐλογημένα Χριστούγεννα! Εἰρηνοφόρο, μὲ ἀσάλευτη ὑγεία, τὸ Νέο Ἔτος!
https://www.iellada.gr/eidikes-apostoles/minyma-arhiepiskopoy-alvanias-anastasioy-gia-ta-hristoygenna
