Μουχαμάντ Γιουνούς: ὁ τραπεζίτης τῶν φτωχῶν

Μουχαμaντ Γιουνους: o τραπεζιτης των φτωχων

Ριζου Κωνσταντινου, Οἰκονομολόγου

            Τὸ Μπανγκλαντὲς εἶναι μιὰ ἀσιατικὴ χώρα στὰ ἀνατολικά της Ἰνδίας, ποὺ ἀνεξαρτητοποιήθηκε τὸ 1971. Ἔχει ἔκταση 144.000 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων (τ.χ.) καὶ πληθυσμὸ περίπου 154.000.000 (2007) κατοίκους. Ἡ πυκνότητα τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι σχεδὸν 1.070 κάτοικοι ἀνὰ τ.χ., ἀριθμὸς πολὺ μεγάλος (στὴν Ἑλλάδα εἶναι περίπου 80 κάτοικοι ἀνὰ τ.χ.). Εἶναι χώρα κατὰ βάση γεωργικὴ μὲ κύριο προϊόν τὸ ρύζι καὶ τὸ κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα ἀνέρχεται στὰ 1.400$. Πρωτεύουσα εἶναι ἡ Ντάκα.

Ἀπώλεια χρόνου ἀπό τά κινητά

Πρώην στέλεχος κραταιῶν ἑταιρειῶν τεχνολογίας προειδοποιεῖ...

ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ,  Καθημερινὴ 25.8.2017

Ξεχάσατε τὸ smartphone σας στὸ σπίτι καὶ τώρα νιώθετε νευρικότητα, αἰσθάνεστε ὅτι κάτι χάνετε; Μπαίνετε νὰ χαζέψετε στὸ Facebook, στὸ Instagram ἢ στὸ YouTube καὶ καταλήγετε νὰ χαραμίζετε ὅλη τὴ μέρα ἐκεῖ; Ἡ ἡμερήσια διάταξη θεμάτων ποῦ ἀπασχολοῦν τὸ μυαλό σας ὁρίζεται ἀπὸ τὰ θέματα ποῦ θέτουν τὰ σόσιαλ μίντια; Δὲν εἶστε ἐξαίρεση, οὔτε καὶ εὐθύνεστε ἀποκλειστικὰ γιὰ αὐτὸν τὸν καθ’ ὅλα σύγχρονο ἐθισμό. Ἡ τεχνολογία ἔχει βρεῖ τὸν τρόπο νὰ κάνει κατάληψη στὸ μυαλό μας, ὑποστηρίζει ὁ Τρίσταν Χάρις, πρώην product manager τῆς Google καὶ νῦν ἐπικριτὴς τῶν μεγάλων ἑταιρειῶν τεχνολογίας, πού, ὅπως λέει, ἔχουν βρεῖ τρόπους νὰ ἐλέγχουν καὶ νὰ χειρίζονται τὴ σκέψη καὶ τὸν χρόνο μας.

Ὑπέρβαση τῆς γαστριμαργίας

Ὑπέρβαση τῆς γαστριμαργίας by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Γαστριμαργία

Γαστριμαργία by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου, Ἀκτιβισμός καί Πνευματικότης

Ιωαννου Κ. Αγγελοπουλου

«Ἀκτιβισμὸς καὶ Πνευματικότης»

Ἀκτῖνες 72 (2009) 333-340

 

Ἐλευθερίου Σιδέρη, Ἡ βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς

Ελευθεριου Σιδερη

Δρ Βιολογίας καὶ Ph.D. Γενετικῆς

«Ἡ βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς στὶς ἀπαρχὲς τοῦ 21ου αἰῶνα καὶ οἱ ἐπιπτώσεις της στὴν δημοκρατικὴ λειτουργικότητα τῆς Κοινωνίας»

Ἀκτῖνες 80 (2017) 123-136

Εἰσαγωγή

          Ἡ φράση «Βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς» εἶναι παρμένη ἀπὸ ἐναρκτήριο ὁμιλία τῆς Καθηγήτριας τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Massachusetts Institute of Technology (MIT) Adina Roscies [1], σὲ ἕνα Συνέδριο τοῦ 2002 στὸ Stanford University. Στὸ Συνέδριο αὐτὸ ὁριοθετήθηκε ἕνα πρωτόφαντο καὶ ἔκτοτε ἐκρηκτικῶς ἀναπτυσσόμενο διεπιστημονικὸ γνωστικὸ πεδίο: ἡ Νευροηθική (Neuroethics). Ἡ Νευροηθική, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ Βιολογία καὶ τὴ Γενετικὴ τῆς δομῆς καὶ λειτουργίας τοῦ Ἐγκεφάλου (Νευροβιολογία-Neurobiology καὶ Νευρογενετική-Neurogenetics ἀντιστοίχως) διερευνᾷ τὸν συσχετισμὸ ἐξειδικευμένων νοητικῶν λειτουργιῶν (συμπεριλαμβανομένων ἠθικῶν συναισθημάτων, σκέψεων, βουλητικῶν ἀποφάσεων) μὲ τὴν παράλληλο ἐνεργοποίηση ἐξειδικευμένων τμημάτων τοῦ ἐγκεφάλου, δηλαδή, τοῦ βιολογικοῦ ὑποβάθρου τῶν νοητικῶν λειτουργιῶν. Στὴν ὁμιλία της, μὲ τίτλο «Νευροηθικὴ κατὰ τὴ Νέα Χιλιετηρίδα», ἡ Καθηγήτρια A. Roscies προσδιόρισε ὑπὸ μορφὴ δύο ἐρωτήσεων καὶ τὸ γνωστικὸ πεδίο τῆς ἐπιστήμης τῆς Νευροηθικῆς, ἀλλὰ καὶ τὶς σοβαρότατες γιὰ τὴν κοινωνία ἐπιπτώσεις του: «Πῶς ἡ αὐξανόμενη ἀντίληψη τοῦ ἐγκεφάλου ὡς προσδιοριστικῆς (ντετερμινιστικῆς) μηχανῆς θὰ ὑπονομεύσει τὶς ἔννοιες τῆς Ἐλευθερίας τῆς Βουλήσεως ἢ τῆς Ἠθικῆς Ὑπευθυνότητας;» «Ἡ Βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς θὰ ὑπονομεύσει τὴν ἀξία τῆς Ἠθικῆς;» Τὰ δύο αὐτὰ ἐρωτήματα ἔχουν προκαλέσει τὸν ἔντονο προβληματισμὸ τῆς ἀκαδημαϊκῆς κοινότητας, ὄχι μόνον στοὺς χώρους τῶν Βιοϊατρικῶν Ἐπιστημῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς Φιλοσοφίας, ἀκόμη καὶ τῆς Νομικῆς/Συνταγματολογίας [2].

        

Τ. Μπέρνερς Λή: Οἱ τρεῖς τάσεις πού μποροῦν νά καταστρέψουν τό διαδίκτυο

Τ. Μπέρνερς Λή: Οἱ τρεῖς τάσεις ποὺ μποροῦν νὰ καταστρέψουν τὸ διαδίκτυο

http://tvxs.gr/news/internet-mme/oi-treis-taseis-poy-mporoyn-na-katastrepsoyn-diadiktyo

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δημιούργησε τὸ διαδίκτυο, τὸ world wide web (www), προειδοποιεῖ γιὰ τὶς τρεῖς τάσεις ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ὁδηγήσουν στὴν καταστροφὴ τοῦ internet.

Ζωῆς Σιάσου, Τό πραγματικό κόστος μιᾶς ἔκτρωσης

Δρος ΖΩΗΣ Δ. ΣΙΑΣΟΥ, Μαιευτῆρος-Χειρουργοῦ Γυναικολόγου

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ

Ἀκτῖνες 80 (2017), σσ. 83-87

Ἡ ἔκτρωση θεωρεῖται μιὰ παγκόσμια μάστιγα τῶν ἡμερῶν μας. Ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμὸς Ὑγείας ἀναφέρει ὅτι 53 ἑκατομμύρια μὴ προγραμματισμένες κυήσεις τὸν χρόνο καταλήγουν σὲ τεχνητὴ διακοπή. Ἐκτιμᾶται μάλιστα ὅτι τὸ ἕνα τρίτο τῶν ἐκτρώσεων πραγματοποιεῖται ὑπὸ ἐπικίνδυνες συνθῆκες ὑγιεινῆς, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὲς νὰ εὐθύνονται γιὰ τὸ 13% τῆς μητρικῆς θνησιμότητας. Στὴν Εὐρώπη οἱ χῶρες μὲ τὶς λιγώτερες ἐκτρώσεις εἶναι ἡ Πορτογαλία καὶ ἡ Πολωνία, μὲ τὸ 0,1-1,9 % τῶν κυήσεων νὰ καταλήγουν σὲ τεχνητὴ διακοπή, καὶ ἀκολουθοῦν ἡ Αὐστρία καὶ ἡ Βοσνία-Ἐρζεγοβίνη μὲ ποσοστὸ 2-4,9%. Τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τῶν ἐκτρώσεων, 30-87,5% τῶν κυήσεων, ἀπαντῶνται στὶς χῶρες τῆς πρώην Σοβιετικῆς Ἕνωσης, στὴ Ρουμανία καὶ στὴν Οὑγγαρία. Γιὰ τὶς ὑπόλοιπες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες, τὸ ποσοστὸ κυμαίνεται ἀπὸ 8 μέχρι 29% τῶν κυήσεων.