Ἀγάπη
δίχως ὅρια καὶ ἀνατροφὴ μὲ ὅρια
«ἀγάπη εἶναι ἡ
τέχνη τοῦ νὰ παράγεις κάτι μὲ τὶς ἱκανότητες τοῦ ἄλλου»
Μπέρτολτ Μπρὲχτ
Κάθε παιδὶ ἔχει δικαίωμα
νὰ μεγαλώνει σὲ ἕνα περιβάλλον ποὺ τοῦ παρέχει ἀσφάλεια καὶ γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ
πρέπει νὰ νιώθει ὅτι ὑπάρχει ἕνας μεγάλος, ἡ ὕπαρξη τοῦ ὁποίου βάζει τὸν νόμο
καὶ δίνει ἀσφάλεια. Ἡ διαδικασία τῆς ἀνατροφῆς ἔχει νὰ κάνει μὲ τριβές, ἀλλὰ καὶ
μὲ ἁρμονικὴ συνύπαρξη, μὲ συμφωνίες ἀλλὰ καὶ ἀντιπαραθέσεις (ποὺ εἶναι πάντα
προτιμότερες ἀπὸ τὴν παγωμένη ἀποστασιοποίηση). Ὅπου ὑπάρχει τριβὴ ὑπάρχει καὶ
θερμότητα, ποὺ ἀλληλοτροφοδοτεῖ τὴν κοινὴ πορεία ἐξέλιξης παιδιῶν-γονιῶν.