Μήνυμα Χριστουγέννων 2017 Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας Ἀναστασίου Γιαννουλάτου

«Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. Ἐν τούτω ἐφανερώθη

ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ

τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς

εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι' αὐτοῦ»

(Α' Ἰω. 4: 8-9)      

Ἅπαντα Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Νεοελληνικὴ μετάφραση ἀπὸ τὴν σειρὰ Ε.Π.Ε.

Κείμενο ἀπὸ τὴν σειρὰ τοῦ Migne

https://greekdownloads.wordpress.com/2014/08/31/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82-john-chrysostom-pg-47-64/

Ἀνδρέα Σταλίδη, Γονέας καί Θεός

Ἀνδρέα Σταλίδη

«Γονέας καὶ Θεός»

Ἑστία 12 Δεκεμβρίου 2017

Ἡ Ἐνσάρκωση ἔγινε «διὰ τὸ ἁγιασθῆναι τῷ ἀνθρωπίνω τοῦ Θεοῦ τὸν ἄνθρωπον» γράφει ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, δηλαδὴ γιὰ νὰ ἁγιασθεῖ ὁ ἄνθρωπος μέσω τῆς πρόσληψης τῆς ἀνθρώπινης φύσης ἀπὸ τὸν Θεό. Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος γίνεται κατὰ Χάριν Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ Θεὸς πατέρας. Ἡ ἀναλογία αὐτὴ βοηθάει νὰ ψηλαφήσουμε ἀξιοσημείωτες ὁμοιότητες μεταξὺ τῶν σχέσεων ἀνθρώπου – Θεοῦ καὶ παιδιοῦ – γονέα.

π. Εὐαγγέλου Πριγκιπάκη, Ἡ Ἐκκλησία καί οἱ αἱρέσεις κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τό Χρυσόστομο

π. Εὐαγγέλου Κ. Πριγκιπάκη, Δρoς Θ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΚΑΤΑ  ΤΟΝ  ΑΓΙΟ  ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

http://anastasiosk.blogspot.gr/2015/03/blog-post_434.html

1. Ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (354-407)[1] ἔζησε σὲ μιὰ ἐποχὴ σκληρῆς δοκιμασίας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας ἀπὸ τὴ δραστηριότητα τῶν διαφόρων αἱρέσεων καὶ σχισμάτων. Ἡ Ἐκκλησία τῆς γενέτειράς του Ἀντιόχειας, στοὺς κόλπους τῆς ὁποίας ἐργάστηκε ποιμαντικὰ ὡς διάκονος ἀπὸ τὸ 380/381 καὶ ὡς πρεσβύτερος ἀπὸ τὸ 386 μέχρι καὶ τὴν ἐκλογή του στὸν θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 397, ταλανιζόταν ἀπὸ τὸ σχίσμα τῶν «Εὐσταθιανῶν», καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν ἔντονη δραστηριότητα παλαιότερων καὶ νεότερων αἱρέσεων, ἀπὸ τὶς ὁποῖες «πρώτη μὲν πάντων αἵρεσις ἡ τοῦ Μαρκίωνος (…) μετ’ ἐκείνην ἡ Σαβελλίου (…) εἶτα ἡ Μαρκέλλου καὶ Φωτεινοῦ (…) εἶτα Παύλου τοῦ Σαμοσατέως (…) εἶτα ἡ τῶν Μανιχαίων (…) μετ΄ ἐκείνας, ἡ τοῦ Ἀρείου», ἀλλὰ καὶ «ἕτεραι»[2], στὶς ὁποῖες περιλαμβάνει προφανῶς καὶ αὐτὴ τῶν ἀκραίων ἀρειανοφρόνων Εὐνομιανῶν ἢ Ἀνομοίων. Οἱ Ἀνόμιοι ἢ Εὐνομιανοὶ διατηροῦσαν ἰσχυρὰ ἐρείσματα τόσο στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου κατεῖχαν τοὺς περισσότερους ἀπὸ τοὺς ναοὺς τῆς πόλεως καὶ διέθεταν ἐπίσκοπο, ὅσο καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ὁ ἱερὸς Πατὴρ συνέχισε μὲ τὸν ἴδιο ζῆλο τὸν ἀντιαιρετικό του ἀγώνα ὡς ἀρχιεπίσκοπος, συμβουλεύοντας τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας νὰ εἶναι ἰδιαίτερα προσεκτικὰ μὲ ὁποιονδήποτε ποὺ θὰ παρουσιάζεται ἀνάμεσά τους ὡς «χριστιανὸς» καὶ νὰ ἐξετάζουν λεπτομερῶς τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεως καὶ τῆς διδασκαλίας του, καθὼς «πᾶσαι αἱ αἱρέσεις τοῦτο ὑπέδυσαν τὸ προσωπεῖον»[3].

Χάρη Καραμπέτσου, Ἀγάπη δίχως ὅρια καί ἀνατροφή μέ ὅρια

Ἀγάπη δίχως ὅρια καὶ ἀνατροφὴ μὲ ὅρια

«ἀγάπη εἶναι ἡ τέχνη τοῦ νὰ παράγεις κάτι μὲ τὶς ἱκανότητες τοῦ ἄλλου»

Μπέρτολτ Μπρὲχτ

Κάθε παιδὶ ἔχει δικαίωμα νὰ μεγαλώνει σὲ ἕνα περιβάλλον ποὺ τοῦ παρέχει ἀσφάλεια καὶ γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ πρέπει νὰ νιώθει ὅτι ὑπάρχει ἕνας μεγάλος, ἡ ὕπαρξη τοῦ ὁποίου βάζει τὸν νόμο καὶ δίνει ἀσφάλεια. Ἡ διαδικασία τῆς ἀνατροφῆς ἔχει νὰ κάνει μὲ τριβές, ἀλλὰ καὶ μὲ ἁρμονικὴ συνύπαρξη, μὲ συμφωνίες ἀλλὰ καὶ ἀντιπαραθέσεις (ποὺ εἶναι πάντα προτιμότερες ἀπὸ τὴν παγωμένη ἀποστασιοποίηση). Ὅπου ὑπάρχει τριβὴ ὑπάρχει καὶ θερμότητα, ποὺ ἀλληλοτροφοδοτεῖ τὴν κοινὴ πορεία ἐξέλιξης παιδιῶν-γονιῶν.

Βιολογικό ἤ κοινωνικό φύλο;

Τὸ Ἀμερικανικὸ Κολλέγιο Παιδιάτρων μᾶς πληροφορεῖ

1. Ἡ ἀνθρώπινη σεξουαλικότητα εἶναι ἕνα ἀντικειμενικὸ βιολογικὸ δυαδικὸ γνώρισμα: Τὰ χρωμοσώματα «ΧΨ» καὶ «XX» εἶναι γενετικοὶ δεῖκτες τοῦ ἀρσενικοῦ καὶ θηλυκοῦ ἀντιστοίχως - καὶ ὄχι γενετικοὶ δεῖκτες κάποιας διαταραχῆς. Ὁ κανόνας τοῦ ἀνθρώπινου σχεδιασμοῦ εἶναι νὰ συλλαμβάνεται εἴτε ὡς ἀρσενικὸ εἴτε ὡς θηλυκό. Ἡ ἀνθρώπινη σεξουαλικότητα εἶναι δυαδικὴ ἐκ φύσεως μὲ προφανῆ στόχο τὴν ἀναπαραγωγὴ καὶ ἄνθηση τοῦ εἴδους μας. Αὐτὴ ἡ ἀρχὴ εἶναι αὐταπόδεικτη...

Ρήσεις Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΡΗΣΕΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Τοιχογραφία Λιτῆς Κυριακοῦ Βατοπαιδινῆς Σκήτης Ἁγίου Δημητρίου

ΑΓΑΘΑ ὑλικὰ χρῆσις τους: «Χρήματα γὰρ διὰ τοῦτο καλεῖται, ἵνα αὐτοῖς εἰς δέον χρώμεθα, οὐχ ἵνα κατορύττωμεν· κτήματα διὰ τοῦτο λέγονται, ἵνα ἡμεῖς αὐτὰ κτησώμεθα, καὶ μὴ αὐτῶν γενώμεθα κτήματα. Κύριος εἶ χρημάτων πολλῶν, μὴ τοίνυν δούλευε τούτοις, ὧν ἐποίησέ σε δεσπότην ὁ Θεός· οὐ | δουλεύεις δὲ εἰς δέον αὐτὰ ἀναλίσκων, ἀλλὰ μὴ κατορύττων»[1].

Διδαχές ἁγίου Νεκταρίου

Διδαχές τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου

ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

http://www.agiazoni.gr/article.php?id=29699655465693415311

Πρόλογος

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, ὁ θαυματουργός, ἀποτελεῖ ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, στὶς πενιχρὲς μέρες τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα. Στὸ πρόσωπό του ἀνακαλύπτει κανεὶς ἕνα μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ἡ ἁγιότητα τοῦ βίου συνδυάζεται μὲ τὴ χάρη τῆς θαυματουργίας καὶ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία.

Εἰρήνης Γράψα, Ἀναζητῶντας τήν ἀλήθεια. Πίστη καί ἐπιστήμη, σύμμαχοι ἢ πολέμιοι;

ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΡΑΨΑ, Ἀν. Καθηγήτριας Νεφρολογίας ΕΚΠΑ

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. ΣΥΜΜΑΧΟΙ Ἢ ΠΟΛΕΜΙΟΙ;

περιοδικὸ Ἀκτῖνες (2107) 163-176

          Ἡ σχέση πίστεως καὶ ἐπιστήμης ἀπασχολεῖ τὸν κόσμο σήμερα ἐξίσου ὅπως καὶ παλαιότερα. Σήμερα, μάλιστα, καλούμαστε νὰ ἀποδείξουμε τὰ αὐτονόητα καὶ νὰ ἀπολογούμαστε γιὰ τὴν πίστη μας, σὲ μιὰ χώρα ποὺ ἐπὶ 2000 χρόνια πορευόταν μὲ τὸν Χριστό. Τὸ θέμα φαίνεται νὰ ἀπασχολεῖ τὴν κοινὴ γνώμη, ἂν κρίνει κανεὶς ἀπὸ τὶς ἐκδηλώσεις ποὺ λαμβάνουν χώρα (56^ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο «Μεγάλου Βασιλείου» μὲ τίτλο «Σύγχρονες ἀθεϊστικὲς προκλήσεις»· «Θρησκεία καὶ ἐπιστήμη στὴν ποίηση», Ἐθνικὸ Ἵδρυμα Ἐρευνῶν, Ἰανουάριος 2017 κ.ἄ.) καὶ ἀπὸ τὸ διαδίκτυο.

Ἀρχιμ. Αὐγουστίνου Μύρου, Τά νέα βιβλία τῶν θρησκευτικῶν ἀπαξιώνουν τήν ἀλήθεια

Ἀρχιμ. Αὐγουστίνου Γ. Μύρου, Δρος Θ.

«Τὰ νέα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν ἀπαξιώνουν τὴν ἀλήθεια καὶ προετοιμάζουν γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῆς πλάνης»

http://thriskeftika.blogspot.gr

            Εἶναι γενικὰ ἀποδεκτὸ ὅτι ἡ παιδεία ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια, καθόσον εἶναι ταγμένη νὰ ἱκανοποιῆ μία βαθύτατη ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου, αὐτὴν τῆς ἀναζήτησης τῆς ἀλήθειας. Αὐτὴ ἡ τόσο κοινότοπη καὶ καθολικὴ ἀλήθεια περιφρονεῖται προκλητικὰ ἀπὸ τοὺς ἐμπνευστές, τοὺς συγγραφεῖς καὶ τοὺς ἔχοντες τὴν πολιτικὴ βούληση γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν μέσω τῶν νέων βιβλίων. Τὸ συμπέρασμα αὐτὸ συνάγεται ἀπὸ ἱκανὰ σημεῖα τοῦ περιεχομένου τοῦ συνόλου τῶν βιβλίων. Ἀρκοῦν κάποιες χαρακτηριστικὲς ἐπισημάνσεις.

Περί Λύπης Β'

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου

ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ Β'

περιοδικὸ Παρεμβολὴ 120/2017

1. Ἐπιπτώσεις τῆς διεστραμμένης λύπης καὶ ἀθυμίας

        Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς διεστραμμένης λύπης (δηλ. τῆς κατὰ κόσμον λύπης) εἶναι πολλὲς καὶ ὁρισμένες φορὲς καταστροφικὲς γιὰ τὸν ἄνθρωπο.

Περί λύπης Α'

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου

ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ Α'

περιοδικὸ Παρεμβολὴ τεῦχος 119/2016

1. Ἔννοια καὶ εἴδη τῆς λύπης

       

        Τὸ ἑπόμενο στὴν σειρὰ τῶν θανασίμων ἁμαρτημάτων πάθος εἶναι τὸ πάθος τῆς λύπης ἢ ἀθυμίας, ὅπως διαφορετικὰ ὀνομάζεται στὴν νηπτικὴ γραμματεία. Ἡ λύπη θεωρεῖται μεταπτωτικὴ κατάστασις τῆς ψυχῆς καὶ ἀνήκει στὰ λεγόμενα "ἀδιάβλητα πάθη" τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ σὲ «ὅσα ἔχουν ἐνσωματωθεῖ στὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα καὶ τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι κακά, μολονότι παρέχουν μαρτυρία τῆς πτώσης ἀπὸ τὴν προηγούμενη κατάσταση τελειότητας» (Jean Claude Larchet, Ἡ θεραπευτικὴ τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τόμ. Α', Ἀθήνα: Ἀποστολικὴ Διακονία, 2008, σ. 299).

Σοφίας Ἀθανασίου, Τά Smartphones καί τά προβλήματα πού δημιουργοῦν

Σοφίας Ἀθανασίου

Τὰ Smartphones καὶ τὰ προβλήματα ποὺ δημιουργοῦν

Ἀπὸ τὸ NetBrain στὸ nomophobia καὶ τὸ phubbing

περιοδικὸ Παρεμβολὴ τεῦχος 121/2017

Περί ὀργῆς Β'

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου

ΠΕΡΙ ΟΡΓΗΣ Β΄

περιοδικὸ Παρεμβολὴ 118/2016

1. Εἴδαμε στὸ προηγούμενο τεῦχος τὴν ἔννοια τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς, τὰ αἴτια δημιουργίας τους καθὼς καὶ τὶς ἐπιπτώσεις τους στὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Στὸ σημερινὸ τεῦχος θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ διεστραμμένου - ἐμπαθοῦς θυμοῦ.

Περί ὀργῆς Α'

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου
"Περὶ ὀργῆς (Α')"

περιοδικὸ Παρεμβολὴ τεῦχος 117/2016

Ἡ ὀργὴ εἶναι ἕνα μεγάλο καὶ σύνθετο (πολυπαραγοντικό) φαινόμενο τὸ ὁποῖο ταλανίζει ἄτομα καὶ κοινωνίες. Ἰδιαιτέρως σήμερα στὴν χώρα μας, λόγῳ καὶ τῆς κρίσεως πολιτισμοῦ τὴν ὁποία διέρχεται, εἶναι κατὰ πολὺ αὐξημένα τὰ ξεσπάσματα τῆς ὀργῆς τῶν ἀνθρώπων.

Ἀντωνίου Μπλούμ, Περί ἐξομολογήσεως

Περὶ ἐξομολογήσεως (3)

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))

3η ὁμιλία

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ Τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μουχαμάντ Γιουνούς: ὁ τραπεζίτης τῶν φτωχῶν

Μουχαμaντ Γιουνους: o τραπεζιτης των φτωχων

Ριζου Κωνσταντινου, Οἰκονομολόγου

            Τὸ Μπανγκλαντὲς εἶναι μιὰ ἀσιατικὴ χώρα στὰ ἀνατολικά της Ἰνδίας, ποὺ ἀνεξαρτητοποιήθηκε τὸ 1971. Ἔχει ἔκταση 144.000 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων (τ.χ.) καὶ πληθυσμὸ περίπου 154.000.000 (2007) κατοίκους. Ἡ πυκνότητα τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι σχεδὸν 1.070 κάτοικοι ἀνὰ τ.χ., ἀριθμὸς πολὺ μεγάλος (στὴν Ἑλλάδα εἶναι περίπου 80 κάτοικοι ἀνὰ τ.χ.). Εἶναι χώρα κατὰ βάση γεωργικὴ μὲ κύριο προϊόν τὸ ρύζι καὶ τὸ κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα ἀνέρχεται στὰ 1.400$. Πρωτεύουσα εἶναι ἡ Ντάκα.

Ἀπώλεια χρόνου ἀπό τά κινητά

Πρώην στέλεχος κραταιῶν ἑταιρειῶν τεχνολογίας προειδοποιεῖ...

ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ,  Καθημερινὴ 25.8.2017

Ξεχάσατε τὸ smartphone σας στὸ σπίτι καὶ τώρα νιώθετε νευρικότητα, αἰσθάνεστε ὅτι κάτι χάνετε; Μπαίνετε νὰ χαζέψετε στὸ Facebook, στὸ Instagram ἢ στὸ YouTube καὶ καταλήγετε νὰ χαραμίζετε ὅλη τὴ μέρα ἐκεῖ; Ἡ ἡμερήσια διάταξη θεμάτων ποῦ ἀπασχολοῦν τὸ μυαλό σας ὁρίζεται ἀπὸ τὰ θέματα ποῦ θέτουν τὰ σόσιαλ μίντια; Δὲν εἶστε ἐξαίρεση, οὔτε καὶ εὐθύνεστε ἀποκλειστικὰ γιὰ αὐτὸν τὸν καθ’ ὅλα σύγχρονο ἐθισμό. Ἡ τεχνολογία ἔχει βρεῖ τὸν τρόπο νὰ κάνει κατάληψη στὸ μυαλό μας, ὑποστηρίζει ὁ Τρίσταν Χάρις, πρώην product manager τῆς Google καὶ νῦν ἐπικριτὴς τῶν μεγάλων ἑταιρειῶν τεχνολογίας, πού, ὅπως λέει, ἔχουν βρεῖ τρόπους νὰ ἐλέγχουν καὶ νὰ χειρίζονται τὴ σκέψη καὶ τὸν χρόνο μας.

Ὑπέρβαση τῆς γαστριμαργίας

Ὑπέρβαση τῆς γαστριμαργίας by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Γαστριμαργία

Γαστριμαργία by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου, Ἀκτιβισμός καί Πνευματικότης

Ιωαννου Κ. Αγγελοπουλου

«Ἀκτιβισμὸς καὶ Πνευματικότης»

Ἀκτῖνες 72 (2009) 333-340

 

Ἐλευθερίου Σιδέρη, Ἡ βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς

Ελευθεριου Σιδερη

Δρ Βιολογίας καὶ Ph.D. Γενετικῆς

«Ἡ βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς στὶς ἀπαρχὲς τοῦ 21ου αἰῶνα καὶ οἱ ἐπιπτώσεις της στὴν δημοκρατικὴ λειτουργικότητα τῆς Κοινωνίας»

Ἀκτῖνες 80 (2017) 123-136

Εἰσαγωγή

          Ἡ φράση «Βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς» εἶναι παρμένη ἀπὸ ἐναρκτήριο ὁμιλία τῆς Καθηγήτριας τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Massachusetts Institute of Technology (MIT) Adina Roscies [1], σὲ ἕνα Συνέδριο τοῦ 2002 στὸ Stanford University. Στὸ Συνέδριο αὐτὸ ὁριοθετήθηκε ἕνα πρωτόφαντο καὶ ἔκτοτε ἐκρηκτικῶς ἀναπτυσσόμενο διεπιστημονικὸ γνωστικὸ πεδίο: ἡ Νευροηθική (Neuroethics). Ἡ Νευροηθική, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ Βιολογία καὶ τὴ Γενετικὴ τῆς δομῆς καὶ λειτουργίας τοῦ Ἐγκεφάλου (Νευροβιολογία-Neurobiology καὶ Νευρογενετική-Neurogenetics ἀντιστοίχως) διερευνᾷ τὸν συσχετισμὸ ἐξειδικευμένων νοητικῶν λειτουργιῶν (συμπεριλαμβανομένων ἠθικῶν συναισθημάτων, σκέψεων, βουλητικῶν ἀποφάσεων) μὲ τὴν παράλληλο ἐνεργοποίηση ἐξειδικευμένων τμημάτων τοῦ ἐγκεφάλου, δηλαδή, τοῦ βιολογικοῦ ὑποβάθρου τῶν νοητικῶν λειτουργιῶν. Στὴν ὁμιλία της, μὲ τίτλο «Νευροηθικὴ κατὰ τὴ Νέα Χιλιετηρίδα», ἡ Καθηγήτρια A. Roscies προσδιόρισε ὑπὸ μορφὴ δύο ἐρωτήσεων καὶ τὸ γνωστικὸ πεδίο τῆς ἐπιστήμης τῆς Νευροηθικῆς, ἀλλὰ καὶ τὶς σοβαρότατες γιὰ τὴν κοινωνία ἐπιπτώσεις του: «Πῶς ἡ αὐξανόμενη ἀντίληψη τοῦ ἐγκεφάλου ὡς προσδιοριστικῆς (ντετερμινιστικῆς) μηχανῆς θὰ ὑπονομεύσει τὶς ἔννοιες τῆς Ἐλευθερίας τῆς Βουλήσεως ἢ τῆς Ἠθικῆς Ὑπευθυνότητας;» «Ἡ Βιολογικοποίηση τῆς Ἠθικῆς θὰ ὑπονομεύσει τὴν ἀξία τῆς Ἠθικῆς;» Τὰ δύο αὐτὰ ἐρωτήματα ἔχουν προκαλέσει τὸν ἔντονο προβληματισμὸ τῆς ἀκαδημαϊκῆς κοινότητας, ὄχι μόνον στοὺς χώρους τῶν Βιοϊατρικῶν Ἐπιστημῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς Φιλοσοφίας, ἀκόμη καὶ τῆς Νομικῆς/Συνταγματολογίας [2].

        

Τ. Μπέρνερς Λή: Οἱ τρεῖς τάσεις πού μποροῦν νά καταστρέψουν τό διαδίκτυο

Τ. Μπέρνερς Λή: Οἱ τρεῖς τάσεις ποὺ μποροῦν νὰ καταστρέψουν τὸ διαδίκτυο

http://tvxs.gr/news/internet-mme/oi-treis-taseis-poy-mporoyn-na-katastrepsoyn-diadiktyo

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δημιούργησε τὸ διαδίκτυο, τὸ world wide web (www), προειδοποιεῖ γιὰ τὶς τρεῖς τάσεις ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ὁδηγήσουν στὴν καταστροφὴ τοῦ internet.

Ζωῆς Σιάσου, Τό πραγματικό κόστος μιᾶς ἔκτρωσης

Δρος ΖΩΗΣ Δ. ΣΙΑΣΟΥ, Μαιευτῆρος-Χειρουργοῦ Γυναικολόγου

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ

Ἀκτῖνες 80 (2017), σσ. 83-87

Ἡ ἔκτρωση θεωρεῖται μιὰ παγκόσμια μάστιγα τῶν ἡμερῶν μας. Ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμὸς Ὑγείας ἀναφέρει ὅτι 53 ἑκατομμύρια μὴ προγραμματισμένες κυήσεις τὸν χρόνο καταλήγουν σὲ τεχνητὴ διακοπή. Ἐκτιμᾶται μάλιστα ὅτι τὸ ἕνα τρίτο τῶν ἐκτρώσεων πραγματοποιεῖται ὑπὸ ἐπικίνδυνες συνθῆκες ὑγιεινῆς, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὲς νὰ εὐθύνονται γιὰ τὸ 13% τῆς μητρικῆς θνησιμότητας. Στὴν Εὐρώπη οἱ χῶρες μὲ τὶς λιγώτερες ἐκτρώσεις εἶναι ἡ Πορτογαλία καὶ ἡ Πολωνία, μὲ τὸ 0,1-1,9 % τῶν κυήσεων νὰ καταλήγουν σὲ τεχνητὴ διακοπή, καὶ ἀκολουθοῦν ἡ Αὐστρία καὶ ἡ Βοσνία-Ἐρζεγοβίνη μὲ ποσοστὸ 2-4,9%. Τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τῶν ἐκτρώσεων, 30-87,5% τῶν κυήσεων, ἀπαντῶνται στὶς χῶρες τῆς πρώην Σοβιετικῆς Ἕνωσης, στὴ Ρουμανία καὶ στὴν Οὑγγαρία. Γιὰ τὶς ὑπόλοιπες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες, τὸ ποσοστὸ κυμαίνεται ἀπὸ 8 μέχρι 29% τῶν κυήσεων.

Ἡρακλῆ Ρεράκη: «Ἀλήθειες πού ἀποκρύπτονται γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν»

Ἡρακλῆ Ρεράκη: «Ἀλήθειες ποὺ ἀποκρύπτονται γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν»

Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, 05.07.2017

Γιὰ νὰ γίνει ἀποδεκτό το μοντέλο τῆς νέας πολυθρησκειακῆς ἀγωγῆς ἔχουν λεχθεῖ καὶ γραφτεῖ πολλὰ ἀναληθῆ, ἀλλὰ ὑπάρχουν πολλά, ἐπίσης, ποὺ συστηματικὰ ἀποκρύπτονται καὶ ποὺ εἶναι ὅμως ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἴσως διαλεύκαναν τὸ τοπίο καὶ ἀποκάλυπταν τοὺς πραγματικοὺς λόγους δημιουργίας τῶν νέων πολυθρησκειακῶν Προγραμμάτων στὴ χώρα μας.

Δημήτριου Βογιατζή, Οφειλόμενη απάντηση στις «διαπιστώσεις» για τους Θεολόγους Καθηγητές του Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ

 Δεν είχαμε πρόθεση να σχολιάσουμε την  εισήγηση ενώπιον της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας του Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ για το μάθημα των Θρησκευτικών. Όμως, οι άδικες και απαξιωτικές για τους Θεολόγους Καθηγητές διαπιστώσεις του Σεβασμιοτάτου, μας υποχρεώνουν σε σύντομες απαντήσεις σε ορισμένα σημεία της εισηγήσεως:

 Προς το τέλος του κειμένου του ο Μητροπολίτης γράφει:

 «Νομίζω ὅτι ἀπό τό 1980 καί ἐντεῦθεν τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν τελεῖ ὑπό διαρκή ἀμφισβήτηση. Καί διερωτῶμαι δύο τινά˙

α) Πῶς εἶναι δυνατόν σέ μιά κοινωνία μέ τόσο πλούσια πολιτισμική καί θρησκευτική παράδοση νά προκύπτει κατά καιρούς ἔντονος προβληματισμός, ἐνστάσεις, ἐντάσεις, ἐρωτήματα, ἀμφισβητήσεις κ.λ.π. σχετικά μέ τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν; Ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι εὔκολη. Ψάχνουμε νά βροῦμε τήν ταυτότητά μας. Ἐρίζουμε, συγκρουόμεθα καί ἀποτέλεσμα μηδέν.

π. Θεμιστοκλέους Μουρτζανοῦ, Τά νέα Θρησκευτικά προπομπός τοῦ ἀφελληνισμοῦ τῆς κοινωνίας μας

Τὰ νέα Θρησκευτικὰ προπομπὸς τοῦ ἀφελληνισμοῦ τῆς κοινωνίας μας

Γράφει ὁ π. Θεμιστοκλῆς Μουρτζανὸς στὴν ROMFEA.gr

Μὲ τὴν δημοσίευση στὶς 17 Ἰουνίου 2017 στὴν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως τῶν νέων προγραμμάτων γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὴν πρωτοβάθμια καὶ τὴν δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση ὁλοκληρώνεται, μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς Πολιτείας, ἕνας διάλογος μεταξὺ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ ὁποῖος δὲν ἀπασχόλησε τὴ δημοσιότητα, δὲν ἔγιναν γνωστά τα συμπεράσματά του καὶ ἐννοεῖται δὲν ἔγινε καμία ἀνακοίνωση ἀπὸ τὴν πλευρὰ εἴτε τῆς Πολιτείας εἴτε τῆς Ἐκκλησίας ἂν ὑπῆρξε συμφωνία ἢ διαφωνία σ’ αὐτόν.

Δοχειαρίου Γρηγόριος: ''Η ἐνότης ἐν τῇ Εὐχαριστίᾳ''

Ψηφιακή ἀνελευθερία

Ψηφιακὴ ἐλευθερία vs ψηφιακὸς φεουδαλισμός. Οἱ νέοι ὡς ψηφιακοὶ ὑπήκοοι

Σωτήρης Χτούρης, Καθηγητὴς Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αἰγαίου

Δημοσιεύθηκε: 06/06/2017 http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-xtouris/-vs-_12_b_16919696.html?utm_hp_ref=greece

Τὸ πνεῦμα τῆς ψηφιακῆς ἐλευθερίας ποὺ ἀπολαμβάνουν οἱ νέοι σήμερα ἀπορρέει ἀπὸ τὴ δυνατότητα τῆς ἀπρόσκοπτης ἐπικοινωνίας καὶ τῆς ἔκφρασης ποὺ δὲν ἐλέγχονται ἀπὸ τὸ κοινωνικὸ κατεστημένο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ παραδοσιακὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα. Μιὰ νέα «ὑποχρεωτικὴ» τεχνολογία τοῦ ἑαυτοῦ (Rose 1999) συνδέεται ἀποφασιστικὰ μὲ τὴν ψηφιακὴ τεχνολογία. Στὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς ἀνήκει ὅμως καὶ ἡ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν ἡλικιακὴ ὁμάδα τῶν νέων μιᾶς νέας παγκόσμιας ἐλὶτ τῶν digital super reach ποὺ συγκεντρώνουν τὸν τεράστιο πλοῦτο τους μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπορευματοποίηση τῆς ἐλεύθερης κοινωνικῆς δικτύωσης τῶν νέων ἢ τὴν πώληση ἐμπορευμάτων καὶ ὑπηρεσιῶν μέσω διαδικτύου.

Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Κατά τῆς ὁμοφυλοφιλίας

Κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Νομοθέτης τις παρ' αὐτοῖς οἰκέτας ἐκέλευσε μήτε ξηραλοιφεῖν μήτε παιδεραστεῖν, τοῖς ἐλευθέροις τῆς προεδρείας παραχωρήσας ταύτης, μᾶλλον δὲ τῆς ἀσχημοσύνης ... καὶ τοῦτο ὁ σοφώτατος τῶν Ἀθηναίων δῆμος καὶ ὁ μέγας παρ' αὐτοῖς Σόλων. Καὶ ἕτερα δὲ πολλὰ τῶν φιλοσόφων βιβλία ταύτης ἄν τις εὕροι γέμοντα τῆς νόσου ... Ἃ γὰρ αἱ παραγενόμεναι πάσχουσι γυναῖκες, ταῦτα καὶ οὗτοι· μᾶλλον δὲ ἐκείνων ἀθλιώτερα. Ταῖς μὲν γάρ, εἰ καὶ παράνομος, ἀλλὰ κατὰ φύσιν ἡ μίξις, αὕτη δὲ καὶ παράνομος καὶ παρὰ φύσιν ... Τὸ γὰρ ὑπὸ τῶν οἰκείων ὑβρίζεσθαι ἐλεεινότερον τοῦ παρὰ τῶν ἀλλοτρίων. Τούτους ἐγὼ καὶ ἀνδροφόνους χείρους εἶναί φημι· καὶ γὰρ βέλτιον ἀποθανεῖν, ἢ ζῆν ὑβριζόμενον οὕτως. Ὁ μὲν γὰρ ἀνδροφόνος τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ σώματος διέρρηξεν, οὗτος δὲ τὴν ψυχὴν μετὰ τοῦ σώματος ἀπώλεσε ... Τί ἂν εἴποιμεν περὶ τῆς μανίας ταύτης, ἣ τοσοῦτον πορνείας χείρων ἐστίν, ὅσον οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν; Οὐδὲ γὰρ τοῦτο λέγω μόνον, ὅτι γέγονας γυνή, ἀλλ' ὅτι ἀπώλεσας καὶ τὸ εἶναι ἀνήρ, καὶ οὔτε εἰς ταύτην μετέστης τὴν φύσιν, οὔτε ἣν εἶχες διετήρησας, ἀλλὰ κοινὸς ἑκατέρας ἐγένου προδότης, καὶ παρὰ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ἄξιος ἐλαύνεσθαι καὶ καταλεύεσθαι, ἅτε ἑκάτερον ἀδικήσας τὸ γένος ... Οὐ γάρ ἐστιν ἴσον εἰς γυναικείαν μεταβαλεῖν φύσιν, καὶ μένοντα ἄνδρα γενέσθαι γυναῖκα, μᾶλλον δὲ μήτε τοῦτο μήτε ἐκεῖνο ... Πόσαι γέενναι τούτοις ἀρκέσουσιν; Εἰ δὲ γεέννης καταγελᾷς ἀκούων καὶ ἀπιστεῖς, ἐκεῖνο τὸ πῦρ ἀναμνήσθητι τῶν Σοδόμων ... Τοιαύτη γὰρ ἡ μίξις τῶν ἀνδρῶν τῆς γῆς Σοδόμων, τὸ τοιοῦτον σῶμα ἀχρηστότερον ἀποφαίνεται. Τί γὰρ ἀνδρὸς πεπορνευμένου μυσαρώτερον; τί δὲ ἐναγέστερον; Ὢ τῆς μανίας, ὢ τῆς παραπληξίας .. Ὧ καὶ ἀλόγων ὑμεῖς ἀνοητότεροι καὶ κυνῶν ἀναιδέστεροι. Οὐδαμοῦ γὰρ τοιαύτη μίξις παρ' ἐκείνοις, ἀλλ' ἐπιγινώσκει τοὺς ἰδίους ὅρους ἡ φύσις.

(Εἰς Ῥωμαίους, ὁμιλία Ε', 3 ΕΠΕ 16Β, 414-420· ὁμιλία Δ', γ' PG 60, 419- 420. Παρά: Βασιλείου Χαρώνη - Οὐρανίας Λανάρα, Παιδαγωγικὴ Ἀνθρωπολογία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τόμος Γ΄, Ἀθήνα 1995, σσ. 568-570).

Κάποιος δικός τους νομοθέτης ὅρισε μὲ νόμο οἱ δοῦλοι νὰ μὴν ἀθλοῦνται οὔτε νὰ ἔχουν ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις, παραχώρησε ὅμως στοὺς ἐλεύθερους πολίτες αὐτὸ τὸ δικαίωμα τῆς παιδεραστίας, ἢ καλύτερα αὐτὴν τὴν αἰσχρότητα ... Κι αὐτὸ τὸ ἔκαμε ὁ σοφώτατος λαὸς τῶν Ἀθηναίων καὶ ὁ μεγάλος νομοθέτης τους ὁ Σόλων. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλὰ βιβλία φιλοσόφων ποὺ περιγράφουν καὶ ἐγκρίνουν αὐτὴ τὴν ἀρρώστια τῆς ὁμοφυλοφιλίας ... Αὐτὰ δηλαδὴ ποὺ παθαίνουν οἱ πόρνες γυναῖκες, τὰ ἴδια παθαίνουν καὶ αὐτοί, ἢ καλύτερα χειρότερα ἀπὸ αὐτά. Γιατὶ σ' αὐτές, ἂν καὶ εἶναι παράνομη ἡ σαρκικὴ μίξη, εἶναι ὅμως σύμφωνη μὲ τὴ φύση, ἐνῶ ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι καὶ παράνομη καὶ ἀντίθετη μὲ τὴ φύση ... Πράγματι εἶναι χειρότερο νὰ προσβάλλεται κανεὶς ἀπὸ ἀνθρώπους τοῦ φύλου του, παρὰ ἀπὸ ἀνθρώπους τοῦ ἄλλου φύλου. Ἐγὼ ὑποστηρίζω ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι χειρότεροι ἀπὸ τοὺς δολοφόνους· γιατὶ εἶναι προτιμότερο νὰ πεθάνει κανείς, παρὰ νὰ ζεῖ καὶ νὰ ἐξευτελίζεται μ' αὐτὸν τὸν τρόπο. Καθόσον ὁ δολοφόνος χωρίζει τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, ἐνῶ αὐτὸς καταστρέφει τὴν ψυχὴ μαζὶ μὲ τὸ σῶμα ... Τί θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε γι' αὐτὴ τὴ μανία, ποὺ εἶναι τόσο πολὺ χειρότερη ἀπὸ τὴν πορνεία, ὥστε νὰ μὴ μποροῦμε νὰ τὸ παραστήσουμε. Γιατὶ δὲν λέω μόνον αὐτό, ὅτι ἔγινες γυναίκα, ἀλλ' ὅτι ἔχασες καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ ἄνδρα, καὶ οὔτε τὴ φύση τῆς γυναίκας πῆρες, οὔτε διατήρησες τὴ φύση τοῦ ἄνδρα, τὴν ὁποία εἶχες, ἀλλὰ ἔγινες προδότης καὶ τῶν δύο φύσεων καὶ ἄξιος νὰ διασύρεσαι καὶ νὰ λιθοβολεῖσαι καὶ ἀπὸ ἄνδρες καὶ ἀπὸ γυναῖκες, ἐπειδὴ ἀδίκησες καὶ τὰ δύο φύλα ... Γιατὶ δὲν εἶναι τὸ ἴδιο νὰ μεταβάλει κανεὶς τὴ φύση του σὲ γυναικεία καί, ἐνῶ εἶναι ἄνδρας, νὰ παίρνει τὴ θέση τῆς γυναίκας, ἢ καλύτερα εἶναι ἀφύσικο νὰ μὴν εἶναι κανεὶς οὔτε τὸ ἕνα οὔτε τὸ ἄλλο ... Πόσες κολάσεις πρέπει νὰ εἶναι φυλαγμένες γι' αὐτούς; Ἂν ὅμως ἀκούγοντας γιὰ κόλαση περιγελᾶς καὶ δὲν πιστεύεις, θυμήσου ἐκείνη τὴ φωτιὰ τῶν Σοδόμων. Γιατὶ τέτοια ἦταν ἡ σαρκικὴ μίξη τῶν ἀνδρῶν τῆς χώρας τῶν Σοδόμων, σχέση ποὺ ἔκανε τὸ σῶμα τῶν ὁμοφυλόφιλων ἄχρηστο καὶ αἰσχρό. Γιατὶ τί ὑπάρχει πιὸ σιχαμερὸ ἀπὸ ἕναν ἄνδρα πάνω στὸν ὁποῖον ἔχουν ἀσελγήσει σὰν νὰ εἶναι γυναίκα πόρνη; Τί ὑπάρχει βρωμερότερο; Πώ, πὼ μανία! πώ, πὼ παραφροσύνη! Ὡς πρὸς αὐτό, πιὸ ἀνόητοι εἶσθε σεῖς ἀπὸ τὰ ἄλογα ζῶα καὶ πιὸ ἀναιδεῖς ἀπὸ τὰ σκυλιά. Γιατὶ σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν συναντᾶται τέτοια διάστροφη σχέση στὰ σκυλιά, ἀλλὰ ἡ φύση γνωρίζει καλὰ καὶ σέβεται τὶς ἰδιότητες κάθε φύλου.

Γιώργου Παπαθανασόπουλου, Ὁ Δαρβίνος, ἡ ἐπιστήμη καί ὁ Χριστιανισμός

Ὁ  Δαρβίνος, ἡ ἐπιστήμη καὶ ὁ Χριστιανισμὸς

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου, Χημικοῦ, Δημοσιογράφου καὶ Συγγραφέα

http://thriskeftika.blogspot.gr/2017/02/blog-post_3.html#more

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Ὁ ὁλοκληρωτισμὸς κατέρρευσε στὴν Εὐρώπη καὶ γενικότερα πρὶν ἀπὸ 28 χρόνια καὶ μετὰ ἀπὸ 72 χρόνια, ποὺ ἐπεκράτησαν οἱ μπολσεβίκοι στὴ Ρωσία. Ὅμως κάποια χαρακτηριστικά του ἐξακολουθοῦν νὰ ὑπάρχουν, μὲ ἄλλη μορφή, θυμίζοντας τὴ δυστοπία τοῦ Ὄργουελ.

Θεραπεύοντας τόν φόβο (Ἅγιος Λουκᾶς Συμφερουπόλεως)

Θεραπεύοντας τόν φόβο (Ἅγιος Λουκᾶς Συμφερουπόλεως)

Καλλιόπης Προκοπάκη, Ἰατρικά δεδομένα γιά τήν ὁμοφυλοφιλία

ΙΑΤΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Καλλιόπη Προκοπάκη, Ψυχίατρος παιδιῶν-ἐφήβων

https://iatrikadedomena.wordpress.com/

(Ἐκδόθηκε γιὰ λογαριασμὸ τῆς συγγραφέως ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Λυχνία» τὸν Ἰούλιο τοῦ 2008. Ἀνὰ περιόδους  προστίθενται ἐπὶ πλέον δεδομένα.)

Σκοπὸς τοῦ παρόντος φυλλαδίου εἶναι ἡ ἔγκυρη καὶ σύγχρονη  ἐνημέρωση πάνω στἂ ἰατρικὰ δεδομένα  ποὺ ἀφοροῦν στὴν ὁμοφυλοφιλία.

Ἠ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ καί ἡ πίστις τοῦ ἀνθρώπου

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου
Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Ἑλληνοχριστιανικὴ Ἀγωγὴ 67 (2017) 31-39

            1. Εἰσαγωγὴ

        Ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα εἶναι ἀπὸ τὶς ὀμορφότερες καὶ λαμπρότερες ἑορτὲς τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα ἔχει συνδεθῆ ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ μὲ πλῆθος ἐθίμων καὶ παραδόσεων. Βεβαίως,

Ἀντιμετώπιση τῆς φιλαργυρίας

Ἀντιμετώπιση τῆς φιλαργυρίας by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Φιλαργυρία

Περὶ φιλαργυρίας by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Περί ταπεινοφροσύνης Β'

Περὶ ταπεινοφροσύνης Β by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἀναστάσιμο Μήνυμα Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας

Άρθρο του Αρχιεπισκόπου Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστασίου: «Ανανέωση με ευφροσύνη»

Καθημερινή 16.04.2017

«Ι​​​​να ώσπερ ηγέρθη Xριστός εκ νεκρών διά της δόξης του πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν.» (Ρωμ. 6:4)

Ντοκυμανταίρ γιά τό Ἅγιον Ὄρος

Ἄθως

Μεγάλη Ἑβδομάδα

Ἐξωχριστιανικές μαρτυρίες περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

ΕΞΩΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Οἱ ἐξωχριστιανικὲς μαρτυρίες γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ὀλίγες μέν, ἀλλὰ ἐπαρκεῖς. Μὴ λησμονοῦμε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔζησε καὶ ἔδρασε ὡς ἕνας ἄσημος ραββῖνος στὴν Ἰουδαία. Δὲν ἦταν, λοιπόν, δυνατὸν νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ αὐτὸν καὶ μὲ τὸ κίνημά του πολλοὶ ἱστορικοὶ τῆς ἐποχῆς. Σημειώνομε κατωτέρω τὶς σημαντικώτερες ἐξωχριστιανικὲς μαρτυρίες[1]:

Τό νόημα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ Θεία Λειτουργία, προσδοκία τοῦ ἠγαπημένου: «Πουθενὰ ἀλλοῦ, πραγματικά, δὲν ὑπάρχει τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς νηστείας καὶ πουθενὰ ἡ Σαρακοστὴ δὲν ἀποκαλύπτεται κα­λύτερα ἢ πληρέστερα παρὰ μόνο κατὰ τὶς μέρες ἐκεῖνες ποὺ τε­λεῖται ἡ ἑσπερινὴ Θεία Κοινωνία (Λειτουργία τῶν

Ταπεινοφροσύνη καί Ὑψηλοφροσύνη

Ταπεινοφροσύνη καὶ ὑψηλοφροσύνη by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Τό χρέος τῆς Ἱεραποστολῆς

Τὸ Χρέος Τῆς Ἱεραποστολῆς by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἀντιμετώπιση τῆς πορνείας

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου

«ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ»

Παρεμβολὴ τεῦχος 114

Εἴδαμε σιὸ προηγούμενο ἄρθρο τὸ θανάσιμο ἁμάρτημα τῆς πορνείας: πῶς ὁδηγεῖται ἕνας ἄνθρωπος σὲ αὐτὸ καὶ τί ἐπιπτώσεις ἔχει. Στὸ σημερινὸ ἄρθρο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν ἀντιμετώπιση αὐτοῦ τοῦ πάθους σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Πορνεία

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου,

ΠΟΡΝΕΙΑ

Παρεμβολὴ τεῦχος 113

Δεύτερο στὴν σειρὰ τῶν θανάσιμων ἁμαρτημάτων ἀναγράφεται τὸ πάθος τῆς πορνείας. Ὡς πορνεία στὰ ἐκκλησιαστικὰ κείμενα ὁρίζεται κάθε μορφὴ παραχρήσεως τοῦ γενετησίου ἐνστίκτου. Τὸ γενετήσιο ἔνστικτο (ἢ σεξουαλικότητα) ἐδόθη ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν ἄνθρωπο πρὸς βοήθειαν καὶ διαδοχὴν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Ἡ Ἐκκλησία τὸ ἐνέταξε μέσα στὸ πλαίσιο τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, ὥστε τὸ δῶρο αὐτὸ εὐλογούμενο καὶ ἀπὸ τὴν ἱερολογία τοῦ Γάμου νὰ γίνεται δύναμη ἀγάπης γιὰ τὸ ζεῦγος καὶ ἀλληλοβοηθείας γιὰ τὸν τελικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν, ποὺ εἶναι ἡ θέωσή τους καὶ ἡ ζωή τους στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γι' αὐτοὺς τοὺς λόγους ἡ’Ἐκκλησία θέτει ἐντὸς ὁρίων καὶ πλαισίων τὴν χρήση τοῦ γενετησίου ἐνστίκτου ἀπὸ τὰ πιστὰ μέλη της.

Δαρβῖνος καί θεωρία τῆς Ἐξελίξεως

http://thriskeftika.blogspot.gr/2017/02/blog-post_3.html

Ἰ.Κ.Ἀγγελοπούλου, Ἡ θεία Πρόνοια

Ἰωάννου Κ. Ἀγγελοπούλου,

«Ἡ θεία Πρόνοια»,

Ἀκτῖνες 78 (2015) 4-10

 

Σκουτέρη Κωνσταντίνου, Βιοηθική καί τό ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας

Σκουτέρη Κωνσταντίνου,  Βιοηθικὴ καὶ τὸ ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας

        1. Status Questionis

Ἡ πρόοδος πού ἔχει σημειωθῆ στήν ἰατρική τά τελευταῖα χρόνια, τόσο στόν τομέα τῆς θεραπευτικῆς, ὅσο καί στόν τομέα τῆς γενετικῆς καί τῆς βιολογίας, πέρα τοῦ ὅτι εἶναι ἐντυπωσιακή καί συχνά ἔξω καί ἀπ᾿ αὐτά τά ὅρια τῶν προσδοκιῶν τοῦ ἀνθρώπου, προκαλεῖ τή θεολογία καί φαίνεται νά τήν ἐξωθῆ σέ ἐπανερμηνεία καί ἐπαναθεώρηση τῶν παραδοσιακῶν της ἀντιλήψεων. Ὡστόσο σέ κύκλους θεολόγων, ἀλλά καί μή θεολόγων πλανᾶται τό ἐρώτημα• ῎Εχει ἡ θεολογία τά ἀπαραίτητα ἐφόδια γιά νά δώση ἀπάντηση σέ ἐρωτήματα, τά ὁποῖα ἐπιτακτικά θέτει ἡ σύγχρονη ἐπιστημονική ἔρευνα; Μήπως ἡ ἠθική της εἶναι παρωχημένη καί ἀναποτελεσματική, ἀνίκανη νά ἀντιμετωπίση τά νέα δεδομένα καί τίς ἁλματώδεις ἐξελίξεις πού ἀναφέρονται στή βιολογική ὕπαρξη καί λειτουργία τοῦ ἀνθρώπου; Μήπως ὁ λόγος της ἀφορᾶ μόνο στήν πνευματική σφαῖρα τῆς ὑπάρξεως καί δέν μπορεῖ νά εἶναι συμβατός μέ τήν πραγματικότητα τῆς ἐξελίξεως, ἤ ἀκριβέστερα τῆς ἐπαναστάσεως, πού ἐπιτελεῖται στόν τομέα τῆς βιολογίας καί τῆς ἰατρικῆς; Μήπως τό δόγμα, ἡ πίστη τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐπέβαλε ἕνα τυποποιημένο ἦθος, τό ὁποῖο χαρακτηρίζει ἡ ἀκαμψία, ἡ ἀνελαστικότητα καί ἡ ἀδυναμία προσαρμογῆς στά νέα ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης;

Παγκόσμιο χάος

Παγκόσμιο χάος by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Τούς λογισμούς διόρθωσον

Τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον by Ioannis Angelopoulos on Scribd

Ἀντωνίου Μπλούμ, Παραινέσεις καί σκέψεις γιά τήν ζωή τοῦ Χριστιανοῦ

Παραινέσεις καὶ σκέψεις γιὰ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ

Anthony Bloom, Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

Μερικὲς εἰκόνες ἔχουν βεβηλωθεῖ, καταπατηθεῖ, παραμορφωθεῖ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη κακία· τέτοια εἰκονίσματα τὰ ἀγαπᾶμε ἰδιαίτερα σὰν νὰ ἦταν εἰκόνες-μάρτυρες, εἰκόνες ποὺ θέλουμε νὰ προστατέψουμε, νὰ διατηρήσουμε, νὰ περιτυλίξουμε μὲ ἀγάπη ἐπειδὴ ὑπέφεραν τόσο θλιβερὰ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τὰ σφάλματα. Αὐτὸς εἶναι ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὀφείλουμε νὰ κοιτάζουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Ὅταν εἶναι δύσκολο νὰ δοῦμε στὸν ἄλλο τὴν ὡραιότητα καὶ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ, τότε εἶναι ἡ κατάλληλη στιγμὴ νὰ μελετήσουμε βαθειὰ τὸ ἱερὸ βεβηλωμένο εἰκόνισμα, τότε εἶναι ἡ στιγμὴ γιὰ νὰ ἐξασκήσουμε ὅλη τὴ δύναμή μας, ὅλη τὴν ἀγάπη μας, ὅλη τὴν εὐλάβειά μας σὲ μία προσπάθεια νὰ κάνουμε τὴν εἰκόνα αὐτὴ ποὺ δὲν εἶναι ζωγραφισμένη στὸ ξύλο ἀλλὰ στὴν ψυχὴ ἑνὸς ἄνθρωπου, σ' ὅλο τὸ εἶναι καὶ τὴν προσωπικότητά του, ἐξαγνισμένη, θεραπευμένη, καθαγιασμένη γιὰ μία ἀκόμη φορά, ἕνα εἰκόνισμα ποὺ νὰ ὑπάρχει γιὰ δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν κάποιος συμπεριφέρεται ἄσχημα τὸν νομίζουμε πάντοτε γιὰ κακὸ ἄνθρωπο χωρὶς νὰ καταλαβαίνουμε ὅτι συχνὰ ὁ ἄλλος πολὺ τὸ θέλει νὰ εἶναι καλός, πολὺ θέλει τὸν κάθε λόγο του νὰ εἶναι ἁγνός, τὶς σκέψεις καὶ τὴν καρδιὰ του ἁγνές, τὶς ἐνέργειές του σωστές, ὅμως ἁπλῶς δὲν ἔχει τὴ δύναμη, εἶναι γαντζωμένος στὶς παλιὲς συνήθειες, τὶς πιέσεις τοῦ περιβάλλοντός του, τὴν ψεύτικη ντροπὴ καὶ τόσα ἄλλα. Ἐξακολουθεῖ λοιπὸν νὰ δρᾶ λανθασμένα. Ἐμεῖς ὅμως θὰ μπορούσαμε νὰ τὸν ἐλευθερώσουμε. Θὰ μπορούσαμε νὰ τὸν βλέπαμε ὅπως τὸν βλέπει ὁ Θεός, μὲ οἶκτο, ὅπως θὰ 'βλεπε κανεὶς ἕναν ἑτοιμοθάνατο ἄρρωστο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γινόταν καλὰ ἂν μόνο τοῦ προσφερόταν ἡ σωστὴ παρακολούθηση.

Ὁ καθένας μας θὰ μποροῦσε νὰ κάνει αὐτὸ ποὺ χρειάζεται ὁ ἄλλος: νὰ κοιτάξει ἕναν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν λυπηθεῖ ποὺ εἶναι κακός, ὀξύθυμος, ἐκδικητικός, ἁμαρτωλὸς μὲ τὸν ἕνα ἤ τὸν ἄλλο τρόπο· νὰ τὸν λυπηθεῖ καὶ νὰ τοῦ στρέψει τὴ φωτεινὴ πλευρὰ τῆς ψυχῆς του, νὰ τοῦ πεῖ ὅτι οἱ πράξεις καὶ τὰ λόγια του δὲ θὰ τὸν ἀπατήσουν ὅσο ἄσχημα καὶ ἂν εἶναι διότι γνωρίζει ὅτι εἶναι ἕνας τύπος, μία εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀμυδρὴ καὶ παραμορφωμένη καὶ ὅτι παρ' ὅλα αὐτὰ στὸ πρόσωπό του προσκυνᾶ τὸ Θεὸ καὶ τὸν ἀγαπᾶ σὰν ἀδελφό.

Αὐτὸ ἴσως νὰ κοστίζει πολλὰ ἂν ὅμως τὸ κάνετε μία ἤ δυὸ φορὲς καὶ δεῖτε τὸ πῶς ἕνα πρόσωπο ἀλλάζει ἐπειδὴ τὸ πιστεύετε, ἐπειδὴ ἔχετε ἀναπαύσει ἐπάνω του τὴν ἐλπίδα τοῦ Θεοϋ, σὲ τί κόσμο ἀλήθεια δὲ θὰ ζούσαμε - ἕναν κόσμο ἀμοιβαίας ἐμπιστοσύνης.

Ἂν θέλουμε νὰ εἴμαστε ἕνα μὲ τὸ Χριστὸ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων πρέπει ὅταν κοινωνοῦμε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ γίνουμε ἕνα μαζί Του ἐδῶ στὴ γῆ, νὰ μοιραζόμαστε τὸ πεπρωμένο ποὺ Ἐκεῖνος διάλεξε, νὰ γίνουμε μὲ τρόπο ἀνεξιχνίαστο ἡ παρουσία τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ ὥστε Ἐκεῖνος νὰ ζεῖ μέσα μας κι ἐμεῖς μέσα σ' Ἐκεῖνον. Ὁ Χριστὸς ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ ἀπεριόριστη θεϊκὴ ἀγάπη γιὰ νὰ πιστέψουν οἱ ἄνθρωποι στὴν ἀγάπη κι ἔπειτα νὰ Τοῦ μοιάσουν τόσο πολὺ ποὺ νὰ ἀποτελέσουν πάνω στὴ γῆ μάρτυρες τῆς σαρκωμένης, ζωντανῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς.

Ὁ Χριστὸς δὲν ἐπιπλήττει τὴ Μάρθα ἐπειδὴ κάνει μία ἀναγκαία δουλειά, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ δὲ μᾶς ἀπαγορεύει νὰ δίνουμε στὸν Καίσαρα αὐτὸ τὸ ὁποῖο τοῦ ἀνήκει δικαιωματικά. Τὴν ἐπιπλήττει ἐπειδὴ εἰσάγει στὴ δουλειὰ της τὴν ἀνησυχία, ἐπειδὴ εἶναι τόσο ἀπορροφημένη σὲ ἕνα ἔργο ἐφήμερο καὶ προσωρινὸ ὥστε νὰ κινδυνεύει νὰ ξεχάσει τὸν ἑαυτό της καὶ τὸ Χριστὸ ὁ ὁποῖος κάθεται μερικὰ πόδια μακριά της καὶ μιλάει προφέροντας λόγους ζωῆς οἱ ὁποῖοι μποροῦν νὰ ζωντανέψουν τὸν ἄνθρωπο μέχρι τὸ μεδούλι του. Δὲ μᾶς λέει νὰ μὴν ἐργαζόμαστε ἀλλὰ νὰ μάθουμε ἀπὸ τὴ Μαρία ἐνῶ κάνουμε μία δουλειὰ νὰ εἴμαστε σὲ συνεχῆ ἐπαγρύπνηση, ν' ἀκοῦμε ὅλη τὴν ὥρα ἀπὸ τὰ βάθη τῶν καρδιῶν μας τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, τὴ φωνὴ τῆς συνείδησης.

Δὲ σωζόμαστε μὲ τὸ νὰ θυμούμαστε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ὑποχρεώνουμε τοὺς ἑαυτοὺς μας ἀνήσυχα, μὲ μία ἐπαναστατημένη καρδιὰ νὰ τὶς ἐκπληρώνει· πρέπει νὰ διεισδύσουν τόσο βαθειὰ μέσα στὰ κόκκαλά μας, τόσο τέλεια ποὺ ἡ ἐκτέλεσή τους νὰ εἶναι μία φυσικὴ κίνηση τῆς καρδιᾶς καὶ ὄχι ἁπλῶς μία πράξη ὑπακοῆς σὲ ἕνα νόμο ὁ ὁποῖος μᾶς ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὰ ἔξω.

Τί εἶναι αὐτὸ ἀπὸ τὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς θέλει νὰ μᾶς σώσει; Ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ζωὴ δὲν εἶναι πιὰ ζωή, ὅτι οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ἔχουν γίνει ἀπάνθρωπες, ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐξ αἰτίας μας ὁ κόσμος μας γίνεται πιὸ τρομακτικὸς ἀπὸ μέρα σὲ μέρα, πιὸ κρύος, πιὸ σκληρὸς καὶ πιὸ ἐπικίνδυνος. Ἀπ' ὅλ' αὐτὰ ἦλθε ὁ Κύριος νὰ μᾶς σώσει ὄχι μὲ μία ἀλλαγὴ στὸν πλησίον μας ἄλλα στοὺς ἑαυτούς μας.

Εἴμαστε σὰν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖ σὲ θάνατο, ὄχι μὲ τραγικὸ τρόπο ἄλλα μὲ τρόπο δοξασμένο. Οἱ ἴδιοι ἔχουμε ἤδη προσφέρει τὶς ζωές μας, ἂν βέβαια πιστεύουμε ὅτι τὸ Βάπτισμά μας δὲν ὑπῆρξε μία μάταιη, ἄδεια τελετή. Ἡ ζωή μας δὲ μᾶς ἀνήκει πιά, εἶναι δοσμένη. Πολὺ συχνὰ παρερχόμαστε τὴν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου καὶ δὲν ἀνοίγουμε τὴν πόρτα στὸ Θεὸ ποὺ θὰ τοῦ ἐπιτρέψει νὰ μπεῖ μέσα καὶ νὰ κάνει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶναι ἀδύνατο σέ μᾶς.

Ὁ κόσμος θὰ γίνει ἕνας καλύτερος κόσμος ἂν ἀντὶ νὰ συμπεριφερόμαστε σὰν ἕνα κοπάδι φοβισμένων προβάτων τὸ συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἴμαστε οἱ πολεμιστὲς τοῦ Χριστοῦ, σταλμένοι μέσα στὸν κόσμο ὥστε νὰ κατακτήσουμε τὸ κακὸ γιὰ χάρη ἐκείνων ποὺ εἶναι θύματά του.

Ἂς μποῦμε στὴ χρονιὰ αὐτὴ ὄχι παθητικά, ὄχι ρωτώντας τί ὁ χρόνος θὰ μᾶς φέρει ἤ θὰ μᾶς δώσει ἀλλὰ ρωτώντας τοὺς ἑαυτούς μας: «Τί νὰ φέρω ἐγὼ στὸν κόσμο γιὰ νὰ γίνει καλύτερος, γιὰ νὰ κάνω νὰ λάμψει ἔστω καὶ μία ἀκτίδα φωτὸς γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο ποὺ θὰ συναντήσω στὸ δρόμο μου;»

(31 Δεκεμβρίου 1980)

Ἡμέρα Κυρίου, Ἀθήνα: Ἀκρίτας, 1987

http://www.agiazoni.gr/